تیتربرتر: خشم احساسی است که بسیاری از مردم آن را سرکوب می کنند زیرا نمی خواهند آن را ابراز کنند یا شاید نمی دانند چگونه آن را به صورت سالم بیان کنند. همه ما در مقاطع مختلف و به درجات مختلف احساس خشم می کنیم. خشم احساسی است که بخشی از تجربه انسان است. احساس خشم می تواند در زمینه های مختلف و اغلب به دلایل اساسی ایجاد شود که ما هنوز درک نکرده ایم. شاید ما در حال دفن احساسات و تجربیات گذشته هستیم و یک ماشه کوچک منجر به یک طغیان عصبانی می شود.تجربه رفتار ناعادلانه، انتقاد از شنیدن یا به سادگی نرسیدن به خواسته های خود، اما برخی از محرک های بالقوه است. تجربه عصبانیت می تواند از سوزش خفیف تا ناامیدی تا خشمگین تر، متغیر باشد. خستگی را اغلب می توان نسخه خفیف خشم در قالب عدم رضایت از آنچه اتفاق می افتد، دانست.
چرا کسی ممکن است احساس خشم و عصبانیت کند؟
عصبانیت احساسی است که می تواند با دلایل مختلف ایجاد شود. برخی از این دلایل عمیقاً زمینه های درگیری حل نشده ای را دارند که به آنها پرداخته نشده است، در حالی که دلایل دیگر شامل موارد زیر است:
- بی احترامی یا غیرمنصفانه بودن
- احساس تهدید یا نقض
- آسیب دیدن جسمی
- احساس ناامیدی
- احساس ناتوانی
- سطح بالای استرس یا اضطراب
مشکلاتی را در گذشته خود شناسایی کنید که می تواند در خشم شما نقش داشته باشد. آیا در گذشته مورد سو استفاده قرار گرفتید یا به سختی مجازات شدید؟ آیا در کنترل مزاج و احساسات خود مشکلی ندارید؟ آیا شما احساس آرامش درونی ندارید؟ سناریوهای موجود را که باعث عصبانیت شما می شوند مانند نارضایتی از شغل، همسر، خود یا فرزند خود شناسایی کنید.
نشانه های خشم و عصبانیت
- داد و فریاد
- فحش دادن، صدا زدن و تهدید کردن
- یک عبارت فیزیکی مانند ضربه زدن به مردم، حیوانات یا اشیا
- گوشه گیر شدن و دور شدن
- صدمه زدن به خود
خشم یک احساس عادی است که هر کس گهگاهی آن را تجربه می کند. موقعیت های بسیاری وجود دارد که می تواند احساس خشم را تحریک کند، که شدت آن ممکن است از آزار ملایم تا خشم عمیق باشد.
هنگامی که خشم شدید، غیرقابل کنترل یا مزمن می شود، می تواند یک مشکل جدی ایجاد کند. این می تواند منجر به استرس شود که به سلامتی شما آسیب می رساند و یا حتی بر روابط شما با افراد دیگر تأثیر می گذارد. به همین دلیل، مهم است که درک کنید وقتی احساس عصبانیت می کنید چه کارهایی می توانید انجام دهید تا احساسات خود را کنترل کنید. در حالی که خشم اغلب به پیامدهای منفی سلامتی مرتبط است، تحقیقات نشان می دهد که استفاده از روش های سازنده کنترل خشم با خطر کمتری از بیماری قلبی همراه است.
مطالب مرتبط:
5 راه برای کنار آمدن با خشم
گر عصبانیت را تجربه می کنید، مواردی وجود دارد که می توانید برای مدیریت احساسات خود انجام دهید. در زیر لیستی از مواردی وجود دارد که می توانند به شما کمک کنند.
چند نفس عمیق بکشید
وقتی عصبانیت به سراغ شما می آید، آسان است که در گرمای لحظه لحظه گیر بیفتید. بدن شما اغلب وارد حالتی می شود که به آن پاسخ جنگ یا پرواز می گویند، که به بدن کمک می کند تا اقدامی انجام دهد. ضربان قلب شما افزایش می یابد و سریع تر نفس می کشید. به منظور کنترل و کاهش احساس خشم، تمرکز بر تنفس می تواند مفید باشد. بر روی کشیدن نفس های آرام، عمیق و کنترل شده تمرکز کنید. به جای نفس کشیدن کم عمق که فقط سینه شما را پر می کند، سعی کنید نفس های عمیق تری بکشید.
نکته مهم در مورد تنفس عمیق این است که هر لحظه که عصبانیت تهدید شما را تحت فشار قرار دهد می توانید به سرعت از آن استفاده کنید. این می تواند به شما فرصت دهد تا خود را آرام کنید، لحظاتی فکر کنید و به نوعی پاسخ دهید که تأثیرات منفی طولانی مدت نداشته باشد.
پاسخ خود را در برابر خشم تشخیص دهید
احساس خشم معمولاً با علائم جسمی و روانی همراه است. ممکن است ضربان قلب و تنفس شما افزایش یابد. ممکن است احساس ناامیدی، استرس، تحریک و خشم داشته باشید. عصبانیت شما همچنین ممکن است باعث ایجاد اضطراب شود و گاهی احساس طاقت فرسایی کند و پس از آن ممکن است احساس گناه داشته باشید. لازم به یادآوری است که عصبانیت همیشه به یک شکل بیان نمی شود. ابراز خشم در بیرون مانند فریاد زدن یا شکستن چیزهایی ممکن است آشکارتر باشد، اما خشم را می توان به روش های درونی یا منفعلانه تری نیز بیان کرد. وقتی خشم خود را به سمت داخل معطوف می کنید، ممکن است کارهایی انجام دهید تا خود را تنبیه یا منزوی کنید. ممکن است با خودگفتاری منفی خود را تحمل کنید یا حتی اقداماتی انجام دهید که منجر به خودآزاری شود.
تفکر خود را تغییر دهید
یکی از راه های کاهش عصبانیت تغییر روش تفکر شما درباره وقایع، افراد یا موقعیت ها است. وقتی متوجه می شوید که به شیوه ای منفی یا غیرمنطقی روی موضوعات تمرکز می کنید، گرفتار احساساتی می شوید که احساس چشمگیر و حتی طاقت فرسایی دارند.
بازآفرینی شناختی تکنیکی است که غالباً در برخی از انواع درمان ها برای کمک به تغییر طرز فکر افراد درباره اتفاقاتی که برای آنها رخ می دهد، استفاده می شود. با تغییر این افکار، ممکن است کمتر احساسات منفی مانند خشم را تجربه کنید.
از استراتژی های آرامش استفاده کنید
علاوه بر تنفس عمیق، یادگیری استراتژی های آرام سازی مانند ذهن آگاهی، مراقبه، تجسم و آرامش عضلانی پیش رونده می تواند به شما کمک کند تا وقتی عصبانی می شوید خونسردی خود را حفظ کنید. یادگیری اینکه چگونه باید نسبت به احساسی که دارید حواس تان باشد می تواند باعث افزایش خودآگاهی شود و اغلب به شما این امکان را می دهد که به صورت جداگانه به موقعیت های تحریک کننده عصبانیت نگاه کنید.
درک کنید که چرا عصبانی هستید
علاوه بر یافتن راه های جدید برای تفکر و پاسخ، مهم است که درک کنید که چه عواملی باعث عصبانیت شما می شود. خشم می تواند ناشی از موارد مختلفی باشد. عواملی مانند شخصیت، سبک کنار آمدن شما، روابط شما و میزان استرس شما می تواند در تعیین میزان عصبانیت شما در پاسخ به موقعیت ها و عوامل مختلف نقش مهمی داشته باشد.
برخی از مواردی که می توانند خشم را تحریک کنند عبارتند از:
- درگیری در روابط
- خانوادگی
- مشکلات مالی
- خاطراتی از وقایع منفی
- مشکلات در کار
- موقعیت هایی مانند ترافیک، تصادف، برنامه لغو شده یا تأخیر
شرایطی که باعث خشم می شود؟
با این حال، در برخی موارد، عصبانیت ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای بهداشت روان باشد. برخی از شرایطی که ممکن است باعث خشم شود عبارتند از:
بی نظمی در مصرف الکل: مصرف الکل می تواند به احساس خشم کمک کند، به خصوص اگر بیش از حد یکباره بنوشید یا مرتباً الکل مصرف کنید. الکل می تواند کنترل احساسات شما را دشوار کند، مهار را کاهش دهد و توانایی تفکر واضح را تحت تأثیر قرار دهد، همه این ها ممکن است در احساس خشم نقش داشته باشد.
اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD): ADHD نوعی اختلال رشد عصبی است که از کودکی شروع می شود و با علائم بیش فعالی، بی توجهی و تکانشگری مشخص می شود. کوتاه خوی و عصبانیت نیز کاملاً رایج است.
اختلال دو قطبی: اختلال دو قطبی با تغییرات چشمگیر در خلق و خو مشخص می شود. مردم اغلب دوره هایی از افسردگی را تجربه می کنند که می تواند ناامیدی، غم و تحریک پذیری را نشان دهد. آنها همچنین ممکن است شیدایی را تجربه کنند که با تحریک، سرخوشی و تکانشگری مشخص می شود. هر دو حالت خلقی می تواند احساس خشم ایجاد کند.
افسردگی: افسردگی علائم کم خلقی، تحریک پذیری و ناامیدی را ایجاد می کند. چنین علائمی ممکن است در دوره های خشم نیز نقش داشته باشد.
اختلال انفجاری متناوب (IED): افراد مبتلا به این بیماری دوره هایی از رفتار عصبانی و پرخاشگرانه را تجربه می کنند. آنها غالباً دچار خشم شدید می شوند که متناسب با شرایط نیست و با مشاجره ، عصبانیت و حتی خشونت همراه است.
وسواس: اختلال وسواس فکری عملی: وسواس فکری ناخواسته و رفتارهای اجباری مشخص می شود. تحقیقات همچنین حاکی از آن است که بسیاری از افراد مبتلا نیز دچار سرخوردگی و عصبانیت می شوند
اختلال سرکشی مخالف (ODD): کودکان مبتلا به این شرایط اغلب تحریک پذیر، زودرنج و عصبانی هستند. آنها مرتباً سرکشی نشان می دهند، با والدین و دیگران بحث می کنند و ممکن است خشم و پرخاشگری داشته باشند.
خشم غالباً می تواند یک پاسخ طبیعی به شرایط دشوار باشد. هنگامی که به طور مؤثرکنترل شود، عصبانیت می تواند حتی به عنوان یک نیروی مثبت عمل کند، شما را برای ایجاد تغییراتی که مشکل را برطرف می کند انگیزه می دهد. اما تشخیص اینکه چه زمانی خشم بیش از حد، مزمن یا مضر است مهم است.
یافتن کارهایی که در هنگام عصبانیت انجام می شود می تواند به شما در کاهش آسیب هایی که این احساسات گاهی اوقات می توانند ایجاد کنند کمک کند و اگر فکر می کنید عصبانیت شما ممکن است نشانه چیز جدی تری باشد به شما کمک می کند تا از آنها کمک بگیرید.
آنچه دیگران میخوانند:
نویسنده: مهرداد اکبری
