تیتربرتر: همه همه چیز را درباره بزرگترین و قوی ترین نیروهای هوایی می دانند. آنها میلیاردها دلار را جابجا می کنند، با جت های درخشان نسل 5 خود پرواز می کنند و هواپیماهای بدون سرنشین را برای جنگ های خود برای آنها می فرستند. بیایید برعکس آن کوچکترین و کم سرمایه ترین نیروهای هوایی جهان را بررسی کنیم!
هرچند برای این کار باید چند نکته پیش بینی کرد. ابتدا، یک کشور باید نیروی هوایی داشته باشد تا در این لیست گنجانده شود. در غیر این صورت، یک لیست کامل را می توان با کشورهایی پر کرد که یک هواپیمای نظامی در اختیار ندارند مانند واتیکان، موناکو، نائورو، تووالو، سان مارینو و سایر کشورهای کوچک. برخی از آنها حتی زمین کافی برای فرود هواپیما ندارند، چه برسد به نیروی هوایی.
در مورد کسانی که دارای شاخه هوایی واقعی از ارتش خود هستند، قدرت آنها در اینجا با توانایی رزمی هواپیماهای آنها اندازه گیری می شود. فقط داده های عملیاتی شمارش می شوند، با استفاده از آخرین داده هایی که ممکن است از اینترنت حذف شوند. جای تعجب نیست که اکثر آنها از یک هواپیمای جنگی استفاده نمی کنند. با این وجود، ارتباطات و حمل و نقل از مهمترین بخش های جنگ مدرن هستند و نباید از آنها غافل شد. حتی اگر توسط یک سسنا قدیمی اجرا شوند.
همچنین، توانایی های نیروی هوایی یک کشور نشان دهنده قدرت نظامی این کشور نیست، زیرا بسیاری از آنها دارای ارتش های توانمند هستند و فقط با هواپیما اذیت نمی شوند یا متحدان قوی تری دارند که می توانند آسمان را برای آنها بپوشانند. از همه مهمتر، نه یک ارتش و نه یک نیروی هوایی نشان دهنده سلامتی، ارزش یا وضعیت سیاسی کلی یک کشور نیست. مسخره کردن ناتوانی یک کشور در داشتن هواپیمای کافی فقط به شیوه خوش قلب و بدون تهاجم مجاز است قانونی که بدون شک هر شهروند مسئول اینترنت از آن پیروی خواهد کرد.
ارتش هوایی ماداگاسکار
ماداگاسکار می تواند افتخار کند، زیرا برخلاف سایر کشورهای حاضر در این فهرست، آنها حداقل ده ها جنگنده دارند. تنها مشکل این است که این هواپیماها MiG-17 و MiG-21 متعلق به دهه 60 هستند و در "فضای باز" نگهداری می شوند، یعنی در حاشیه فرودگاه دور ریخته می شوند. هواپیماهای عملیاتی شامل چهار ترابری سبک، حداقل پنج هلیکوپتر کاربردی نسبتاً جدید، هواپیمای ترابری VIP و مقدار نامعلومی از Cessnas قدیمی برای ارتباطات و آموزش است.
بازوی هوایی نیروهای مسلح جمهوری سیرالئون
متاسفانه اطلاعات زیادی در مورد آنها وجود ندارد. وب سایت رسمی SLAF می گوید که آنها 2 هلیکوپتر تهاجمی، 2 هلیکوپتر پشتیبانی و 2 هواپیمای بال ثابت دارند. حداقل مطابق تصاویر، Mi-24 Hinds و Sea King Commando Mk4 آنها هنوز در حال کار هستند، اما در مورد هواپیماهای بال ثابت، می توان تردیدهایی ایجاد کرد. جمهوری کوچک آفریقا در دهه 70 چند مربی Saab MFI-15 Safari دریافت کرد، اما وضعیت آنها مشخص نیست.
نیروی هوایی استونی
نیروی هوایی استونی دارای سابقه طولانی و غنی است، اما هواپیماهای بسیار کمی دارد. چندین هلیکوپتر کاربردی آنها قرار است در سال 2020 منقرض شوند. آنها هنوز چندین وسیله نقلیه دارند، از جمله دو هواپیمای آنتیک 2 شوروی و حداقل یک مربی عملیاتی L-39 با قابلیت حمله زمینی. از بدشانسی آنها، مرزبان استونی، که از چندین هواپیمای گشت زنی و خدماتی مدرن استفاده می کند، بیشتر به عنوان بخشی از نیروهای پلیس در نظر گرفته می شود. بنابراین، کشورهای کوچک بالتیک در این لیست قرار می گیرند.
بال هوایی نیروهای مسلح مالت
مالت یک کشور جزیره ای کوچک است که قابلیت های هوایی آن بر گشت زنی و بررسی مرزهای آن متمرکز است، بنابراین چهار هواپیمای گشت دریایی کوچک و سه هلیکوپتر در اختیار آنها است. چندین هلیکوپتر کاربردی دیگر این ترکیب را تکمیل می کنند که هیچ کدام از آنها سلاح ندارند.
نیروی هوایی لتونی
در حال حاضر این هواپیما متشکل از چند هواپیمای دوگانه An-2 و چندین هلیکوپتر Mi-27 و Mi-2 است که همگی برای حمل و نقل استفاده می شوند. چهار دستگاه سیکورسکی UH-60M اخیراً سفارش داده شده و قرار است در سال 2021 تحویل داده شوند و لتونی را از این لیست خارج کند.
مطالب مرتبط:
نیروی هوایی جمهوری آفریقای مرکزی
شاخه جنگ هوایی نیروهای مسلح CAR، که جنگ هوایی خود را با دو توربوپروپ حمل سبک Briten-Norman BN-2، یک هلیکوپتر AS350 و mayb انجام می دهد. و چند هلیکوپتر و هواپیمای ترابری قدیمی دیگر که سرنوشت آنها مشخص نیست.
نیروی هوایی مولداوی
بر اساس گزارش ها، مولداوی آخرین نمایش هوایی خود را در سال 2015 انجام داده است و یک مربی عملیاتی Yak-18T و دو هواپیمای An-2 را نشان داده است. چندین هلیکوپتر Mi-8 آنها همچنان زمین گیر هستند و قادر به برخاستن نیستند، اگرچه ممکن است از آن زمان اقدامات لازم برای تعمیر آنها انجام شده باشد. آنها همچنین یک An-26 و شاید یک An-30 با سطح نامعلوم خرابی دارند. گفته می شود، بحث های زیادی در مورد خرید هواپیمای جدید در مولداوی انجام شده است، اما وضعیت تغییر نکرده است.
نیروی هوایی سورینام
سورینام با سه HAL Chetak (Aérospatiale Alouette III ساخت هند در کمربند خود، اقدام به خرید برخی توربوپراپ های مسافری کرد، اما هیچ نتیجه ای حاصل نشد. در حال حاضر، سه هلیکوپتر کاربردی برای حمل و نقل، SAR و گشت زنی استفاده می شود.
اسلحه هوایی ارتش سلطنتی بوتان
دهه ها پیش، بوتان چندین هلیکوپتر و هواپیمای ترابری از هند خریداری کرده است. طبق گزارشات، فقط دو میل Mi-8T در حال کار هستند و وضعیت واقعی آنها در مه کوه های هیمالیا قابل تشخیص نیست. شاید آنها پرواز می کنند، شاید هم نه.
نیروی هوایی ارتش لوکزامبورگ
دوک بزرگ لوکزامبورگ، تا همین اواخر نیمی از ترابری اطلس ایرباس A400M را داشت، نیمی دیگر در بلژیک بود. از نظر فنی، کل هواپیما بلژیکی بود، اگرچه ملت آن را با لوکزامبورگ به اشتراک گذاشتند و از یک فرودگاه لوکزامبورژآز پرواز می کردند. از نظر فنی، لوکزامبورگ دارای A400M دیگری است، اما این هواپیما هنوز در ایرباس است و به دلیل همه گیری کووید 19 تحویل داده نشده است. اگرچه لوکزامبورگ دومی را قبلاً عملیاتی می داند. بنابراین، آیا دو نیمه A400M یکی را تشکیل می دهند؟ پیچیده است.
خوشبختانه، دوک بزرگ دارای یک هلیکوپتر کاربردی ایرباس H145 است، اما بر روی آن یک کتیبه روشن "پلیس" وجود دارد. بنابراین، آیا متعلق به نیروی هوایی است؟ آیا همان وضعیت نیمه نصف A400M است؟
آنچه دیگران میخوانند:
نویسنده: فرید نادری
