نقل است که با گسترش بیماری های پوستی رضا شاه دستور داد خزینه ها را بعنوان عامل انتشار این بیماری ها ببندند و بجای آن مردم از دوش استفاده کنند. اما برخی رجال مذهبی که آب کر را بر اساس آموزه های دینی برای رفع نجاست لازم می دانستند و نیز برای انجام غسل ارتماسی از خزینه استفاده می کردند، از رفتن به حمامهای دارای دوش خودداری و بر بقای حمام های خزینه ایی اصرار داشتند. تا جایی که حذف خزینه به یک چالش بزرگ بین سیاسیون و مذهبیون آن زمان بدل شده بود. که با فتوای برخی علمای عالم مشکل به مرور حل شد و آب جاری جای آب کر را گرفت و غسل ترتیبی جای غسل ارتماسی را.
این روزها که بحث سند آموزشی ۲۰۳۰ مطرح شده است، برخی یا از روی نادانی و جهالت و یا از روی دشمنی با فرهنگ و تمدن ایرانی سعی می کنند مقاومتها در خصوص این سند را با مقاومت در خصوص حذف خزینه ها مرتبط و همسان کنند!
ما اکنون در جهانی شدن فدراسیون های ورزشی شاهد آن هستیم که حتی بالاترین مقامات سیاسی کشور که شامل رییس جمهور و وزیر ورزش می شوند، حق دخالت در امور این فدراسیون ها را ندارند. یک سلب اختیار تمام و کمال. یک استعمار نو. یک وابستگی صددرصدی. یک پیکره بی سر و بدون قدرت تصمیم گیری مستقل.
ما در مواجهه با جامعه جهانی یکی از دویست و پنج کشور جهان هستیم و به همین میزان حق رای در مجامع بین المللی داریم. در حالی که ما اکنون صددرصد اختیار نظام آموزش با پشتوانه علمی و فرهنگی چندین هزار ساله را در اختیار داریم و دانشجویان و دانش آموزان ما که حاصل همین نظام آموزشی هستند، بالاترین قله های علمی جهان را در سطوح مختلف و المپیادهای علمی در اختیار دارند، برخی ها تلاش دارند این نظام بنیادین را مسلوب الاختیار کنند.
مطالب مرتبط: پشت پرده سند ۲۰۳۰ چیست؟
هیچ کس منکر لزوم اصلاح و تحول مثبت در نظام آموزشی کشور نیست. اما نه مطابق سند ۲۰۳۰ ، بلکه بر اساس سند ملی تحول نظام آموزشی کشور.
نخبگان کشور در خصوص این وادادگی بزرگ و بنیادین وظیفه تاریخی دارند تا جامعه را نسبت به خطر استحاله و سقوط فرهنگی آگاه کنند.
آنچه خطر واقعی در این طرح استعماری است نه آموزش مسایل جنسی به کودکان، بلکه تهاجم و تصرف کامل نظام آموزشی کشور است.
خطر ۲۰۳۰ واقعی و زیر بنایی است.
ما نیازمند راه اندازی بزرگترین کمپین "نه به ۲۰۳۰" هستیم. نه بخاطر گرایشهای سیاسی و چپ و راست، بلکه بخاطر فرهنگ غنی و قوی ایرانی. و لازم است تمام دلسوزان کشور موضع واحدی بکار گیرند و از استقلال نظام آموزشی دفاع کنند.
آن خزینه تاریخی بود و این هزینه هم تاریخی خواهد بود. این تنها تشابه هزینه ۲۰۳۰ با خزینه است.
مجید گودرزی_ مدرس دانشگاه