تیتر برتر: میتسوبیشی اوتلندر از خودرو های کراس اوور تقریبا بزرگ است که توسط شرکت ژاپنی میتسوبیشی در سال ۲۰۰۱ عرضه شد. سه مدل از نسخه های این خودرو از سال ۲۰۱۲ وارد بازار شده است و نسخه فیس لیفت مدل ۲۰۱۴ آن وارد ایران شده و محبوبیت زیادی را در بین طرفداران کراس اوور به خود اختصاص داده است.

طراحی ظاهری

 نمای ظاهری این خودرو مخصوصاً در مدل ۲۰۱۶ آن بسیار زیبا و جدید است. وجود جلو پنجره بزرگ و همچنین نوارهای کرومی در خودروی میتسوبیشی اوتلندر باعث شده است که زیبایی این خودرو دو چندان شود. چراغ های این خودرو نیز ظاهر خشن و تند و تیزی دارند و ترکیب آنها با نوار های کرومی بسیار زیبا شده است و ابهت خودرو را افزایش داده است.

 اگر از نمای بغل به این خودرو نگاه کنیم یک خط شانه می بینیم که انتهای چراغ های عقب و چراغ های جلو را به یکدیگر پیوند داده است و باعث شده است که نمای این خودرو از بغل هم زیبا باشد. نقطه ضعف خودروی میتسوبیشی اوتلندر از لحاظ طراحی، به فریم پنجره های آن برمی‌گردد که بسیار ساده هستند.

 از نمای پشت هم این خودرو زیبا است. چراغ های عقب بزرگ و دو تیکه خودروی میتسوبیشی اوتلندر تا زیر شیشه عقب ادامه پیدا کرده اند و نمای بسیار زیبایی ایجاد کرده است. سپر عقب این خودرو هم، طراحی دو رنگی دارد و قسمت نقره ای زیر آن باعث زیباتر شدن هر چه بیشتر این خودرو از نمای پشت شده است. شیشه عقب این خودرو ارتفاع خوبی دارد و باعث می شود که راننده و سرنشینان دید وسیع تری نسبت به عقب ماشین داشته باشند. در کل از لحاظ ظاهری، مدل ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ این خودرو خیلی جوان پسند تر و مدرن تر از مدل های قبلی می باشد و توان رقابت بیشتری با رقبا دارد.

طراحی داخلی

ضای درون اوتلندر نسل سوم از نوعی طراحی نامتقارن به ویژه در بخش داشبورد و کنسول میانی برخوردار شده که گرچه خلاقانه و مبتکرانه به نظر می‌رسد اما نمی‌توان آن را بسیار زیبا و عاری از جنبه‌های ناپسند بصری قلمداد کرد. به ویژه طراحی کنسول میانی داشبورد و انتقال یکی از دریچه‌های تهویه به ناحیه روبروی سرنشین جلو چندان زیبا جلوه نکرده و تا حدی قدیمی به نظر می‌رسد.

بیشتر بخوانید:

بررسی یکی از بهترین ماشینهای آفرود/سامورایی درشت‌هیکل ژاپنی

هم‌چنین غربیلک فرمان و پنل کیلومتر شمار پشت آن نیز جلوه‌های جذاب و مهیجی را از خود به نمایش نمی‌گذارند. با این حال فرم صندلی‌ها کاملا رضایت‌بخش بوده و بدن را تا حد زیادی در برمی‌گیرند. متریال به کار رفته در ساخت کابین نیز کیفیت مناسبی داشته و می‌تواند رضایت مشتریان را نسبت به خود جلب سازد. از طرف دیگر با توجه به ابعاد مناسب بدنه این خودروی کراس اوور، فضای نسبتا زیادی برای حضور سرنشینان بزرگسال در ردیف جلو و صندلی‌های ردیف دوم وجود خواهد داشت و محدودیت قابل توجهی از این حیث بر سرنشینان تحمیل نخواهد شد. البته شاید برخی افراد بلندقد از لحاظ فضای سر با محدودیت‌هایی در صندلی‌های ردیف دوم مواجه شوند. صندلی‌های ردیف سوم نیز طبق معمول بیشتر مناسب حضور افراد کوچکتر و یا کودکان طراحی شده است.

صندوق عقب میتسوبیشی اوتلندر حدود ۵۹۱ لیتر فضا در اختیار می‌گذارد اما اگر تمام صندلی‌های آن در سر جای خود قرار داشته باشند، تنها ۱۲۸ لیتر فضا در پشت صندلی‌های ردیف سوم وجود خواهد داشت که چندان مطلوب به نظر نمی‌رسد. به طور کل فضای کابین میتسوبیشی اوتلندر به ویژه در بخش داشبورد چندان مدرن و خوشایند طراحی نشده اما با این حال از کیفیت مناسبی برخوردار بوده و فضای کافی در اختیار سرنشینان خود قرار می‌دهند.

مشخصات فنی و پیشرانه

نسل سوم میتسوبیشی اوتلندر از یک موتور چهار سیلندر تنفس طبیعی به حجم ۲.۴ لیتر لیتر نیرویی برابر با ۱۷۰ اسب بخار قدرت و ۲۳۲ نیوتن متر گشتاور دریافت می‌کند که توسط یک جعبه‌دنده CVT و دو عدد دیفرانسیل سه حالته با قفل الکترونیکی به سوی چرخ‌ها ارسال می‌شود. شتاب ۰ تا ۱۰۰ این شاسی‌بلند ۱۴۹۵ کیلوگرمی برابر با ۱۰.۵ ثانیه بوده و بیشینه سرعت آن نیز به رقم ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. میتسوبیشی اوتلندر در سیکل ترکیبی معادل ۹.۳ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر سوخت مصرف خواهد کرد.

 ترمز این خودرو به سیستم ترمز ضد قفل یا همان ای بی اس و به سیستم توزیع نیروی ترمز یا همان ای بی دی و ترمز کمکی یا همان بی ای مجهز می باشد.

 ۷ عدد کیسه هوا در این خودرو وجود دارد. این کیسه های هوا عبارت هستند از: کیسه هوای راننده، کیسه هوای زانویی راننده، کیسه هوای سرنشینان جلو، کیسه هوای پرده‌ای، کیسه هوای جانبی جلو و پشت سری فعال. هم چنین این خودرو دارای دوربین عقب است که تصویر عقب خودرو در مانیتور موجود در کابین خودرو می افتد.

امکانات رفاهی و آپشن ها

خودروی میتسوبیشی اوتلندر دارای کروز کنترل و امکان کنترل پایداری خودرو در سربالایی می باشد. امکان کنترل سرعت در سرازیری در این خودرو وجود ندارد که نقطه ضعفی برای آن به حساب می آید. امکان کنترل کشش نیز در این خودرو وجود دارد. سنسور عقب و سنسور فشار باد لاستیک ها هم تنها سنسورهای مهم موجود در این خودرو می باشند. واقعاً از لحاظ وجود سنسورها در خودرو این خودرو، نقطه ضعف بزرگی دارد چرا که امروزه رایج است که سنسور خواب‌آلودگی راننده، سنسور نقطه کور، سنسور باران، سنسور تابلو خوان و غیره در خودروها موجود می باشند.

فرمان این خودرو به صورت برقی و دو حالته می‌باشد. روکش این فرمان از جنس چرم بوده و دکمه های کنترلی روی آن تعبیه شده اند. فرمان خودروی میتسوبیشی اوتلندر حساس به سرعت نیز می باشد و دارای پدال شیفتر است.

آینه های جانبی خودروی میتسوبیشی اوتلندر دارای گرمکن هستند و به صورت برقی تنظیم می‌شوند. تا شدن آینه های جانبی خودرو هم به صورت برقی صورت می‌پذیرد. آینه عقب این خودرو به صورت الکتروکرومیک است که باعث می‌شود نور بالای خودروهای عقبی، چشم راننده این خودرو را اذیت نکند.