ماموریت آرتمیس یک برنامهٔ فضایی بین‌المللی با هدف فرستادن انسان‌ها از جمله نخستین زن و اولین فرد رنگین پوست به ماه است. مقصد نهایی این برنامه قطب جنوب ماه و زمان اجرای آن تا سال ۲۰۲۴ است. این گام بزرگ، بخشی از طرح بزرگی است که پرتاب یک فضاپیمای جدید، ساخت یک ایستگاه فضایی در ماه و بازگرداندن دوباره انسان‌ها پس از پایان ماموریت فضاپیمای آپولو در سال ۱۹۷۲ را در بر می‌گیرد.
ماموریت آرتمیس1
آرتمیس 1 ماموریت آزمایشی بدون سرنشین است. استقرار روی ماه برای اکتشافات در مریخ مهم است. فضانوردان می‌خواهند از سطح ماه به عنوان نوعی گودال استاپ برای بازگشت مجدد در طی بازدیدهای طولانی مدت از سیاره سرخ استفاده کنند. پس از آرتمیس اول، آرتمیس دوم خدمه ای از فضانوردان را در بهار سال 2024 به ماه می برد. آرتمیس سوم، که در حال حاضر پرتاب آن برای سال 2025 برنامه ریزی شده، اولین فضانوردان زن و رنگین پوست را ماه خواهدبرد.
آرتمیس ۱، نخستین گام مهم در اجرای طرح بزرگ ناسا برای ادامه دادن برنامه "آپولو"(Apollo) به شمار می‌رود که فرستادن فضانوردان به سطح ماه، ایجاد یک پایگاه دائمی و جمع‌آوری اطلاعاتی را در نظر دارد که می‌توانند مقدمه‌ای برای مأموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ در دهه ۲۰۳۰ باشند.
یورونیوز نوشته که فضاپیمای آرتمیس ۱ که حدود ۹۸ متر طول دارد واز سکوی بی-۳۹ در مرکز فضایی کندی در فلوریدای آمریکا پرتاب خواهد شد. این همان سکویی است که گفته میشود فضاپیمای آپولو ۱۰ در سال ۱۹۶۹ به مقصد ماه از آن بلند شد.
یورونیوز با اشاره به اینکه این پرواز آزمایشی بدون سرنشین است، نوشت: اولین تست عملی موشک عظیم پیشران موسوم به سیستم پرتاب فضایی (SLS) خواهد بود که قدرتمندترین موشک جهان توصیف شده است. مایک سارافین، مدیر ماموریت آرتمیس ۱ ناسا به خبرنگاران می‌گوید: این اولین پرواز یک موشک و یک فضاپیمای جدید است. ما در حال انجام کاری هستیم که انجام آن فوق‌العاده دشوار است و ریسک ذاتی در آن وجود دارد.
دوره پرتاب فضاپیمای «آرتمیس ۱» از اواخر ماه اوت آغاز شد. ناسا در نظر داشت سحرگاه ۲۹ اوت (دوشنبه آینده) پرتاب این فضاپیمای بدون سرنشین را از «مرکز فضایی کندی» انجام دهد و در روزهای ۲ و ۵ سپتامبر نیز عملیات پشتیبانی این سفر را انجام دهد.
کپسول اوروین قادر خواهد بود انسان‌ها را به مناطقی از فضا که تاکنون پای بشر به آن نرسیده حمل کند. در حال حاضر ماموریت آرتمیس ۱ که بدون سرنشین خواهد بود با اهداف تحقیقاتی انجام می‌گیرد. در واقع این پرتاب بیشتر به منظور نمایشی از توانایی فضایی و بیشتر به صورت نمادین صورت می‌گیرد. این پرتاب نقطه آغازی خواهد بود برای تحقق بخشیدن به رویای همه انسان‌هایی که در آرزوی سفر دوباره انسان به کره ماه بودند.
اوریون حامل یک سپر حرارتی است تا از طریق اصطکاک در هنگام ورود مجدد به جو زمین، سرعت خود را کاهش دهد و از چتر نجات برای کاهش سرعت خود قبل از سقوط در اقیانوس آرام استفاده می کند.
هدف نهایی این پروژه حضور دائم انسان‌ها روی ماه، ایجاد فضای مناسب برای فعالیت شرکت‌های خصوصی روی کرهٔ ماه و در نهایت سفر به مریخ است. ناسا رهبری این پروژه را به‌عهده دارد اما انتظار می‌رود که همکاری بین‌المللی در رسیدن به اهداف بلندمدت پروژه مؤثر باشد.
مطالب مرتبط:
ابتدا دوشنبه پیش به دلیل نقص در موتور شماره ۳، ناسا برنامه را به تعویق انداخته و به امروز موکول کرد، اما دومین تلاش ناسا برای پرتاب ابر موشک فضایی خود نیز شکست خورد. دلیل لغو این عملیات بر اساس گفته ناسا، اختلال در فرایند سوختگیری بود. مهندسان ۳ بار تلاش کردند تا جلوی نشت در فرایند سوختگیری هیدروژن مایع در ابر موشک SLS را برطرف کنند، اما در این کار ناکام ماندند.
مهندسان تلاش خواهند کرد تا نشت هیدروژن مایع را که از پرتاب آن در صبح شنبه جلوگیری کرد، برطرف کنند. پس از آن، مشکلاتی بررسی خواهند شد که نخستین تلاش برای پرتاب ماموریت "آرتمیس ۱"(Artemis 1) را در روز دوشنبه هفته پیش خنثی کردند.
این نشت ابتدا زمانی رخ داد که ناسا بارگیری سوخت هیدروژن مایع را آغاز کرد. گروه پرتاب، سه بار تلاش کردند تا مشکل را حل کنند و هیدروژن مایع را دوباره به جریان بیاندازند اما هر بار نشت دوباره برگشت.
نشت هیدروژن مایع زمانی رخ داد که ناسا سعی داشت تا سیستم پرتاب فضایی بزرگ خود را برای پرتاب بدون سرنشین آرتمیس ۱، از سکوی"B39" در مرکز فضایی کندی پرتاب کند. به رغم سه تلاش جداگانه برای رفع نشتی، مهندسان نتوانستند جلوی آن را بگیرند و در نهایت برای ارزیابی بیشتر وضعیت، ماموریت را متوقف کردند. ارزیابی و کار تعمیراتی نشان داد که این مشکل در نهایت ممکن است آرتمیس ۱ را حداقل برای دو هفته دیگر روی زمین نگه دارد.
آنچه دیگران می خوانند:
