تیتربرتر: وقتی به "نمک" فکر می کنید، احتمالاً ذهن شما به سمت تکان دهنده می رود. اما غذای فرآوری شده و بسته بندی شده، رایج ترین منبع سدیم در رژیم غذایی استاندارد جهان است.
زمانی که دیابت برای شما تشخیص داده شد، احتمالاً یکی از اولین نگرانیهای شما این بود که چگونه میخواهید مصرف کربوهیدرات خود را کنترل کنید. بنابراین به سیب زمینی، نان، ماکارونی و حتی میوه فکر کردید. اما در واقع یک ماده مغذی دیگر وجود دارد که همه افراد مبتلا به دیابت نوع 2 باید در رادار خود داشته باشند: سدیم.
به گفته متخصصان، درست است که بدن انسان به سدیم نیاز دارد، زیرا یک الکترولیت ضروری است، ماده معدنی که تعادل مایعات بدن شما را تنظیم می کند و به اطمینان از عملکرد صحیح عضلات و اعصاب کمک می کند. بر اساس مقاله ای که در جولای 2020 در مجله آمریکایی فشار خون منتشر شد، مشکل این است که 89 درصد از بزرگسالان بیش از حد دریافت می کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) خاطرنشان میکند که وقتی سطح دفع سدیم افزایش مییابد، خطر فشار خون بالا افزایش مییابد و به همین ترتیب احتمال ابتلا به بیماری قلبی افزایش مییابد.
دیابت و بیماری قلبی: آنچه در مورد خطر خود باید بدانید
آماری که دیابت و بیماری قلبی را به هم مرتبط میکند، کافی است تا هر کسی در مورد مصرف سس سویا تجدید نظر کند. طبق گزارش انجمن قلب آمریکا (AHA)، بزرگسالان مبتلا به دیابت در مقایسه با افرادی که دیابت ندارند، دو برابر بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی هستند. این ممکن است به این دلیل باشد که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ممکن است دارای عوامل خطر خاصی باشند که آنها را مستعد ابتلا به بیماری های قلبی عروقی می کند، مانند فشار خون بالا، داشتن کلسترول LDL ("بد") بالا، حمل وزن اضافی و داشتن یک سبک زندگی بی تحرک تر.
تحقیقات این را تایید می کند. بر اساس تحقیقات قبلی، بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 که بیشترین میزان مصرف سدیم را مصرف میکنند، بیش از 200 درصد خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را در مقایسه با افرادی که کمترین میزان مصرف را مصرف میکنند، افزایش میدهند. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که محدود کردن نمک می تواند کمک زیادی به پیشگیری از عوارض دیابت کند.
در صورت ابتلا به دیابت نوع 2، خوردن چه مقدار نمک بی خطر است؟
نمک و سدیم ممکن است شبیه به هم به نظر برسند، اما اینطور نیستند. سدیم به عنصر طبیعی اشاره دارد که یک ماده معدنی است. از طرف دیگر نمک حاوی 40 درصد وزنی سدیم بر اساس AHA است. با این حال، می توانید به کاهش نمک یا سدیم خود فکر کنید. هر دو به شما کمک می کنند.
AHA خاطرنشان می کند که کاهش میزان مصرف سدیم ممکن است نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به فشار خون بالا و در نتیجه بیماری قلبی داشته باشد.
طبق یک متاآنالیز کارآزماییهای تصادفیسازیشده و کنترلشده در تغذیه، متابولیسم و قلب و عروق، تحقیقات همچنین نشان داده است که محدود کردن سدیم به طور قابلتوجهی فشار خون سیستولیک (عدد اول) را حدود 5.5 امتیاز و فشار خون دیاستولیک (عدد پایین) را 1.6 امتیاز کاهش میدهد. بیماری ها در ژوئن 2021. انجمن دیابت آمریکا به افراد مبتلا به دیابت توصیه می کند که مصرف سدیم خود را به 2300 میلی گرم (میلی گرم) محدود کنند که معادل 1 قاشق چای خوری نمک خوراکی در روز است، اگرچه فقط 7 درصد از افراد مبتلا به دیابت این دستورالعمل ها را رعایت کردند.
گفته می شود، برخی از کارشناسان توصیه می کنند که آن را حتی بیشتر کاهش دهید. لوری زانینی، RD، CDCES، نویسنده کتاب آشپزی دیابتی آنچه را که دوست دارید بخورید در دانا پوینت، کالیفرنیا، میگوید: «افراد مبتلا به دیابت باید تلاش کنند تا روزانه تنها 1500 میلیگرم سدیم یا ¼ قاشق چایخوری نمک مصرف کنند». از آنجایی که توصیه ها برای هر فرد متفاوت است، با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید کدام حد برای شما بهترین است.
شاید فکر کردن در مورد سدیم دشوار به نظر برسد، وقتی که از قبل روی اطمینان از دریافت مقدار مناسبی کربوهیدرات در هر وعده غذایی یا میان وعده تمرکز کرده اید. با توجه به موارد بیشتر، می تواند شما را به یک حلقه پرتاب کند، اما کاملاً شدنی است، و مهمتر از همه، ارزشش را دارد. تشویقی که من به مشتریانم ارائه می کنم این است که همه افراد می توانند از این طریق غذا بخورند، چه دیابت داشته باشید یا نه. در حالی که در مورد اینکه آیا بزرگسالان سالم باید مصرف سدیم خود را کنترل کنند یا خیر، اختلاف نظر وجود دارد، این برای افراد مبتلا به دیابت بسیار مهم است.
منبع شماره 1: نمک از نمکدان شما نیست: غذا خوردن در رستوران ها و موارد مشابه است. بر اساس مطالعه ای که در می 2017 در مجله Circulation منتشر شد، در واقع، 70 درصد سدیم دریافتی در رستوران ها و غذاهای فرآوری شده یافت شد. بهترین توصیه این است که در خانه بیشتر غذا بخورید. زانینی میگوید: آماده کردن وعدههای غذایی در خانه و محدود کردن دفعات ناهار خوردن در هفته، مصرف سدیم شما را به شدت کاهش میدهد.
مطالب مرتبط:
منابع سدیم در برخی از مواد غذایی
اگر در حال حاضر کارآگاه سدیم نیستید، خرید مواد غذایی کم نمک در ابتدا میتواند سخت باشد، اما پس از اولین بازدیدهایی که صرف مقایسه برچسبها میکنید، بسیار سخت خواهد بود. با این حال، سدیم میتواند در برخی مکانهای شگفتانگیز پنهان شود، مانند موارد زیر:
بلغور جو دوسر بسته بندی شده
بستههای طعمدار بلغور جو دوسر منبع تکاندهندهای هستند که در حدود 200 میلیگرم سدیم بستهبندی میشوند، به گفته USDA. به جای خرید این بسته ها، بلغور جو دوسر را خودتان در خانه درست کنید و خودتان با میوه یا آجیل طعم دار کنید.
چاشنی های خاص
خردل و سس گوجه فرنگی ممکن است در واقع بمب نمکی باشند، در حالی که آنها مقداری طعم به غذاهای مورد علاقه آشپزی اضافه می کنند. لزوماً نیازی نیست که برای درست کردن آنها در خانه به دردسر بیفتید، اما متخصصان پیشنهاد میکند برچسبهای غذایی برندها را با هم مقایسه کنید تا برچسبی را پیدا کنید که حاوی کمتر از 100 میلی گرم سدیم در هر وعده غذاخوری باشد.
نان
ببخشید ساندویچ طبق CDC، این یکی از منابع اصلی سدیم در رژیم غذایی ما است. این مکان دیگری است که در آن مقایسه برچسب ها بسیار مهم است، زیرا مارک ها می توانند بسیار متفاوت باشند. هنگام خرید نان، نان هایی را انتخاب کنید که حاوی کمتر از 200 میلی گرم سدیم در هر برش هستند.
مرغ
شوک کننده بالقوه دیگر، اما مرغ نیز منبع اصلی سدیم است. ممکن است با مخلوطی از آب و نمک تقویت شود تا آن را حجیم کند. در داده های USDA، 3.5 اونس (اونس) مرغ با گوشت تیره تقویت شده در مقایسه با یک پرنده غیر تقویت شده، به طور قابل توجهی سدیم بیشتری دارد. در اینجا مورد دیگری است که می خواهید برچسب را بخوانید. اگر مواد تشکیل دهنده چیزی مانند "آب مرغ و نمک دریا" را فهرست کند، این یک پرچم قرمز است که پرنده تقویت شده است.
پنیر
USDA خاطرنشان می کند که یک تکه پنیر چدار ممکن است بیش از 150 میلی گرم سدیم داشته باشد. خبر خوشحال کننده: نوع پنیر می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند.
*این مطلب صرفا جهت افزایش اطلاعات شما میباشد و به هیچ وجه به منظور توصیه پزشکی یا درمانی نیست، لطفا برای دریافت اطلاعات دقیق به پزشکتان مراجعه کنید.
آنچه دیگران میخوانند:
نویسنده: نسا مرادی