تیتربرتر: لاکهید AC-130 Gunship در واقع یک نسخه بسیار اصلاح شده و مسلح شده از هواپیمای ترابری C-130 Hercules است. لاکهید AC-130 یکی از نمادهای بسیار قوی نیروی هوایی آمریکا است و اغلب بدون رقیب یا معادل در نیروی هوایی در سراسر جهان است. این هواپیما قادر به انجام ماموریت های خاصی است که سایر هواپیماها با آنها دست و پنجه نرم می کنند.
جنگنده AC-130 در درگیری های مختلف، ترس و ترس را در دشمنان در سراسر جهان ایجاد کرده است. همانطور که گفته شد، در میدان نبرد مدرن، اگر دشمن به خوبی مسلح باشد، کاربرد آن کاملاً محدود است. با این حال، این یک هواپیمای بسیار مفید در طیف وسیعی از درگیری ها در سراسر جهان بوده است که در آن دشمن دفاع هوایی ندارد یا قبلاً خنثی شده است. تنها اپراتور این هواپیماهای قدرتمند همیشه نیروی هوایی ایالات متحده بوده است. در اینجا همه چیزهایی است که باید در مورد جنگنده قدرتمند و ترسناک لاکهید AC-130 بدانید.
مبدا
همانند اکثر سیستم های موجود در نیروی هوایی ایالات متحده، منشأ آن از جنگ سرد است. AC-130 در طول جنگ ویتنام ساخته شد. در آن زمان، C-130 Hercules به عنوان جایگزین جنگنده قدیمی Douglas AC-47 Spooky انتخاب شد.
AC-130 به گونه‌ای طراحی شده بود که سریع‌تر، سقف بلندتر و حمل مهمات بیشتری داشته باشد. AC-130 همچنین برای چرخش پیلون جذاب بود که آن را قادر می ساخت آتش خود را در یک نقطه، مانند AC-47 قبل از آن حفظ کند.
آسیب پذیر در برابر آتش ضد هوایی
به دلیل طیف وسیعی از عوامل محدود کننده، مانند مشخصات بزرگ، ارتفاع عملیاتی کم، و عدم وجود هر گونه مخفی کاری آشکار، در برابر شلیک از آسمان بسیار آسیب پذیر است. در نتیجه، تنها پس از اثبات برتری هوایی قابل استفاده است.
علاوه بر این، به دلیل آسیب پذیری آن، بیشتر در شب نیز استفاده می شود. علاوه بر این، نسبتاً آهسته پرواز می کند و آن را بیشتر به یک هدف تبدیل می کند. اولین بار در سال 1966 پرواز کرد و در سال 1967 معرفی شد.
جایگاه در نیروی هوایی
AC-130 و A-10 Thunderbolt تنها دو هواپیمای تهاجمی تعیین شده در نیروی هوایی هستند. AC-130 بسیار بیشتر از همتای A-10 Warthog خود است، اما توانایی بیشتری را در اختیار نیروی هوایی قرار می دهد. AC-130 مانند برادر بزرگتر و بدتر Warthog است.
هر دو A-10 و AC-130 برای حملات زمینی و نقش های پشتیبانی هوایی نزدیک طراحی شده اند. در سال 2015، هر دو با یکدیگر همکاری کردند تا حدود 100 نفتکش در اختیار داعش را نابود کنند.
روش حمله
AC-130 دارای یک کابین بدون فشار است و مجهز به طیف وسیعی از توپ ها است که در سمت بندر آن نصب شده اند. برای حمله، توپخانه چرخشی پیلون انجام می دهد و در یک دایره بزرگ پرواز می کند، زیرا توپ های آن بر روی هدف آموزش می بینند.
مزیت این نوع حمله این است که می‌تواند به مدت طولانی‌تری نسبت به یک حمله ضربتی معمولی به سمت هدف شلیک کند و درگیر شود. تأثیر این آتش متمرکز می تواند واقعاً ویرانگر باشد.
مطالب مرتبط:
آینده و ارتباط AC-130
AC-130 در همان دنیای A-10 Thunderbolt زندگی می کند. و با تغییر جهان، تعداد ماموریت هایی که آنها می توانند انجام دهند نیز تغییر می کند. هنوز هم انتظار می‌رود که تا 50 سال دیگر شاهد خدمات باشد، و از طریق ارتقاء مداوم حفظ شود.
با این حال، در میدان نبرد مدرن، بهترین گزینه برای محیط‌های مجاز است که در آن اقدامات متقابل دشمن ضعیف است. سرعت آهسته و امضای رادار بزرگ آن را در برابر دشمنی کاملاً مسلح و آماده بسیار آسیب پذیر می کند.
شرکت در جنگ ویتنام
AC-130 به شدت در جنگ ویتنام شرکت داشت و بسیاری از مأموریت های پشتیبانی هوایی نزدیک را انجام داد. در طول جنگ، حدود 6 فروند از این هواپیما بر اثر آتش دشمن از دست رفت و در مجموع 52 هواگرد از بین رفت.
توانمند AC-130 همچنین با نابودی حدود 10000 کامیون دشمن اعتبار دارد. این میزان خساراتی است که به نیروهای دشمن وارد شده است.
با این حال، در درگیری های مدرن، ایالات متحده اغلب از از دست دادن هیچ یک از هواپیماها و خلبانان خود بیزار است.
درگیری بعد
AC-130 شاهد نبرد در تعدادی از عملیات های آمریکا در طول جنگ سرد و پس از آن بوده است. در یک مورد در طول جنگ خلیج فارس، یک AC-130 تصمیم گرفت بماند و از تفنگداران دریایی پشتیبانی کند. این هواپیما با از دست دادن تمام 14 خدمه سرنگون شد.
در جنگ علیه تروریسم علیه اهداف طالبان، القاعده و داعش استفاده شده است. در یک حادثه آتش سوزی دوستانه، یک AC-130 به پزشکان بدون مرز در افغانستان حمله کرد و 42 نفر را کشت و تعداد بیشتری را زخمی کرد.
نوع لاکهید AC-130
در طول سال ها تعدادی از انواع AC-130 ساخته شده است. از این میان، AC-130A Spectre، AC-130E Spectre، AC-130H Spectre و AC-130U Spooky همگی بازنشسته هستند. AC-130U Spooky به تازگی در سال 2019 بازنشسته شد.
دو نوع مورد استفاده امروز AC-130W Stinger II و AC-130J Ghostrider هستند. Ghostrider توسعه یافته ترین و مدرن ترین است و انتظار می رود که برای سال های آینده به پرواز در ماموریت های خود ادامه دهد.
اسلحه
تسلیحات AC-130 با ارتقاهای مختلف به طور قابل توجهی تغییر کرده است. امروزه هر دو استینگر II و گوستریدر به یک توپ 30 میلی متری ATK GAU-23/A مجهز هستند. علاوه بر این، Ghostrider به هویتزر 105 میلی متری M102 مجهز است.
آنها همچنین برای ارسال موشک ارتقا یافته اند. آنها قادر به حمل موشک های AGM-176 Griffin و/یا مهمات GBU-44/B Viper Strike هستند. بر روی بال‌ها، موشک‌های AGM-114 Hellfire، بمب‌های قطر کوچک GBU-39 (SDB) و/یا GBU-53/B SDB II نصب شده‌اند.
شماره در سرویس و مشخصات
در حال حاضر، نیروی هوایی حدود 26 فروند AC-130 در خدمت دارد. حدود 14 AC-130W Stinger II و بقیه Ghostrider هستند. نیروی هوایی قصد دارد در مجموع 32 دستگاه Ghostrider تهیه کند.
AC-130 دارای 13 خدمه و حداکثر وزن برخاست 155000 پوند است. برد آن در حدود 2200 مایل و حداکثر سرعت 300 مایل در ساعت است. J-Variant (Ghostrider) سرعت 416 مایل در ساعت و برد 3000 مایل گزارش شده است.
به طور خلاصه، AC-130 یک سلاح قدرتمند در زرادخانه نیروی هوایی در محیط های مجاز است.
آنچه دیگران میخوانند:
نویسنده: فرید نادری
