محسن سوهانی ـ مدیر رادیو نمایش ـ در گفت‌وگویی با ایسنا ضمن تاکید بر تولید کارهای نمایشی و برنامه‌های ویژه نوروز، از ساخت یک مجموعه نمایشی ریتمیک و موزیکال در رادیو خبر داد.
او با اشاره به تولید این مجموعه که در آن از نوشته‌های زنده‌یاد علی حاتمی استفاده شده است، توضیح داد: ما به رسم هر ساله سعی می‌کنیم نو به نو شویم و کارهای جدیدی را آماده کنیم؛ امسال هم از لحظه سال تحویل تا ایام ماه مبارک رمضان آثار و سریال‌های مختلفی خواهیم داشت.
سوهانی در این زمینه با اشاره به تولید نمایش «خاتون ترنج» توضیح داد: به تازگی قرار است یک کنسرت نمایش موزیکال را در رادیو برای اولین بار داشته باشیم که توسط قربان نجفی ساخته می‌شود.
به گفته او این نمایش بر اساس یکی از متن‌های زنده‌یاد علی حاتمی است که تاکنون کار نشده بود. بر این اساس سعی کردند در قالبی جذاب و شاد آن را به اجرا دربیاورند و برای نوروز آماده کنند.
سوهانی در ادامه از چالش‌های مرکز هنرهای نمایشی رادیو گفت و بیان کرد: این مرکز یکی از قدیمی‌ترین مجموعه‌های فعال سازمان صداوسیماست. این مجموعه تنها حوزه‌ای است که هنرمندان و چهره‌ها یا کارمند آن هستند یا مستقیم با مجموعه کار می‌کنند. یکی از جنبه‌های کار ما مدیریت این مجموعه است. به عنوان نماینده هنرمندان معتقدم آنها باید دغدغه‌هایشان را بگویند، واقعا به اندازه جایگاهشان قدر نمی‌بینند و معتقدم صداوسیما خیلی بیش از این باید اینها را تکریم کند.
وی در پایان گفت‌وگوی خود درباره سلبریتیزم و استفاده صداوسیما از هنرمندان به شکل هدفمند هم نکاتی را بیان کرد و گفت: واژه «سلبریتیزم» را که از فرنگ آمده و حتی معادل فارسی برای آن نداریم، می‌توان به جهت محتوایی برای چهره‌های مشهور در صنعت سرگرمی به کار برد. مدیریت این چهره‌ها موضوع پُرمناقشه‌ای است و حرف و حدیث درباره آن زیاد وجود دارد. همه جای دنیا یک چهارچوب ارتباطی به عنوان ائتلاف مرجع وجود دارد. شما برای اینکه گفتمان‌سازی کنی، فرهنگ‌سازی کنی و بر روی جامعه و افکار عمومی اثر بگذارید از آنها باید درست استفاده کنید و همه جای دنیا این کار را می‌کنند. هیچ جای دنیا نه این‌گونه است که سازمان‌های رسانه‌ای چهره‌ها را به حال خودشان رها کنند و نه این گونه است که قلع و قمع‌شان کنند. در نتیجه مدیریت درست و متعادل و هدفمند چهره‌ها مهم‌ترین بستر راهبردی پیش‌روی سازمان صداوسیماست. تلویزیون راهبرد چه گفتن را می‌داند اما مسئله ما چگونه گفتن است؛ آن هم در جهانی که خیلی پیچیده شده است، در جهانی که مخاطب ما منفعل نیست و قدرت دارد.
