تیتربرتر؛ پارکینسون بیماری است که پس از آلزایمر معمول ترین بیماری مخرب اعصاب به شمار می رود! به طور مختصر می توان گفت بیماری پارکینسون یکی از انواع بیماری های نورولوژیک است که فرد مبتلا به آن به تدریج توانایی جسمی و روحی خود را از دست داده و در صورت عدم انتخاب راهکار درمانی مناسب با سرعت بیشتری بر شدت علائم آن افزوده می شود.
سیر بیماری پیشرونده است و منجر به کاهش تدریجی عملکرد فرد می شود.
بیماری پارکینسون ،نخستین بار توسط دانشمند بریتانیایی جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ توصیف شد و بنابراین نام این بیماری به او تعلق یافت.
بیماری پارکینسون چیست؟
بیماری پارکینسون (Parkinson’s Disease) یا PD، برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد.
دکتر جیمز پارکینسون این بیماری را فلج لرزان نامید اما در اصل تمامی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون لرزش ندارند.
گفتیم که بیماری پارکینسون از شایع ترین بیماری های مخرب اعصاب به شمار می رود.
و همانطور که می دانید مغز که بخشی از سیستم اعصاب است خود از بخش های مختلفی تشکیل شده است.
ساقه مغز بخشی از مغز است که در قسمت پایینی مغز قرار دارد و خود در بر گیرنده مغز میانی، پل مغزی و بصل النخاع می باشد.
درون ساقه مغز منطقه کوچکی تحت عنوان ماده جسم سیاه وجود دارد که در تنظیم حرکات بدن نقش دارد.
در بیماری پارکینسون، سلول ها در جسم سیاه، ساخت دوپامین (یعنی ماده ی شیمیایی که در مغز به ارتباط سلول های عصبی کمک می کند) را متوقف می کنند و در نتیجه دوپامین کاهش می یابد.
با از بین رفتن سلول هایی که ترشح دوپامین را به عهده دارند مغز پیام های لازم در مورد چگونگی حرکت و زمان حرکت را دریافت نمی کند و این امر باعث از بین رفتن تدریجی کنترل عضلات می شود.
بنابراین در این بیماران ممکن است حرکاتی مانند حرف زدن، نوشتن ،کارکردن، لباس پوشیدن و حتی پلک زدن به کندی انجام گیرد.
بیماری پارکینسون در واقع یک اختلال مغزی پیشرونده است بدین معنا که تغییرات داخل مغز در طول زمان ادامه دارند.
علائم و نشانه های بیماری پارکینسون در ابتدا خفیف هستند و گاهی اوقات ممکن است نادیده گرفته شوند و به تدریج با پیشرفت سیر بیماری علائم تشدید می شوند.
ارزیابی وضوح ذهنی، عملکرد، رفتار و خلق و خوی ،فعالیت های روزمره زندگی و حرکت در هر مرحله از بیماری می تواند به تعیین بهترین درمان کمک کند.
نشانه های این بیماری معمولا از ۵۵ تا ۶۰ سالگی به بعد پدیدار می شوند اما احتمال بروز در افراد جوان تر نیز وجود دارد. همینطور داشتن یک عضو از خانواده که مبتلا به پارکینسون باشد اندکی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهد.
جالب است بدانید مردان نسبت به زنان بیشتر احتمال دارد به بیماری پارکینسون مبتلا شوند.
نکته ی امید بخش در این بیماری این است که امید به زندگی در افراد دارای پارکینسون همچون افراد سالم است.
مطالب مرتبط:
گوجه فرنگی داروی پارکینسون
تولید گوجه فرنگیهای اصلاح ژنتیکی شده، میتواند کمک بزرگی برای کشورهای درحال توسعهای باشد که در آنها دسترسی به داروها محدود شده است.
گوجه اصلاح شده میتواند یک منبع طبیعی برای داروی «ال - دوپا» (داروی پارکینسون) باشد. این منبع طبیعی همچنین میتواند مزایایی برای افرادی که از عوارض جانبی این دارو مثل حالت تهوع و اختلالات رفتاری، رنج میبرند، ایجاد کند.
گوجه فرنگی میتواند یک منبع مقرون به صرفه برای داروی پارکینسون باشد.
تیم تحقیقاتی مرکز «جان اینز» گوجه فرنگیهای معمولی را از طریق تزریق ژن داروی «ال- دوپا» تغییر داده و آن را برای مصرف دارویی اصلاح کرد. «ال-دوپا» که یک آمینو اسید برای تولید دوپامین عصبی- شیمیایی است و از آن برای جبران کمبود میزان دوپامین در بیماران مبتلا به پارکینسسون استفاده میشود. بههمین جهت تیم تحقیقاتی ژنی را در گوجه فرنگی تزریق کردند که دارای این آمینو اسید میباشد.
سطح «ال- دوپا» در هر یک کیلوگرم گوجه فرنگی اصلاح شده، ۱۵۰ میلی گرم بوده است. حال پس از این موفقیت چشمگیر هدف این خواهد بود که خط تولید گستردهای برای ساخت این گوجه فرنگیهای راهاندازی شود.
پروفسور «کتی مارتین» یکی از نویسندگان این پژوهش در این باره میگوید: «ایده اصلی ما این است که افراد میتوانند گوجه فرنگی را با زیرساختهای بسیار محدود رشد دهند؛ بنابراین با هزینه بسیار بسیار پایین یک کارخانه محلی میتواند «ال-دوپا» را از گوجه فرنگی با فناوریهای بسیار کم هزینه و ابتدایی تهیه کند.
«ال-دوپا» از زمان ساخته شدنش در سال ۱۹۶۷ به عنوان اصلیترین دارو برای بیماران پارکینسون شناخته میشود. این دارو را سازمان بهداشت جهانی در فهرست داروهای ضروری این سازمان قرار داده است.
پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت است که همهگیری آن بیشتر در سنین پیری است، اما در جوانان هم دیده میشود. همهگیری آن در همه مناطق جهان یکسان است. بهطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلولهای ترشحکننده مادهای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی است) و تجمع آلفا - سینوکلئین رخ میدهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در غدههای قاعدهای مغز موجب نشانههای لرزش، سفتی عضلات، و کندی حرکات میشود.
فواید شگفت انگیز گوجه فرنگی برای بدن
گوجه فرنگی در سراسر جهان کشت و خورده میشود و در تمام سال از بازارها و سوپر مارکتها برای خرید در دسترس است.
گوجه فرنگی منبع اصلی لیکوپن، یک آنتی اکسیدان است که به میوه آن رنگی زنده میدهد. لیکوپن همچنین حاوی ترکیبات گیاهی مختلف دیگری از جمله بتاکاروتن، ناریژنین و اسید کلروژنیک است.
بتا-کاتوتن رنگدانهای به رنگ نارنجی قرمز است که به گیاهان رنگ میبخشد و به ویتامین A تبدیل میشود که برای داشتن پوست سالم و سیستم ایمنی بدن ما بسیار مفید است.
گوجه فرنگی همچنین سرشار از ویتامینهایی مانند ویتامین C، پتاسیم، فولات و ویتامین K است.
از آنجا که گوجه فرنگی سرشار از مواد مغذی است، طیف وسیعی از مزایا را برای کسانی که آنها را میخورند ارائه میدهد.
گوجه فرنگی منبع خوبی از ویتامین C است و میتواند به مبارزه با تشکیل رادیکالهای آزاد کمک کند – که به عنوان عامل سرطان شناخته شده است.
مقادیر بالای بتاکاروتن همچنین به جلوگیری از پیشرفت تومور در سرطان پروستات کمک میکند.
همچنین گفته میشود که لیکوپن به جلوگیری از سرطان معده کمک میکند.
ویتامینهای موجود در گوجه فرنگی علاوه بر کمک به جلوگیری از سرطانهای خاص، به حفظ فشار خون سالم، حمایت از سلامت قلب، حمایت از حرکات طبیعی روده (یعنی جلوگیری از یبوست)، محافظت از چشمها و ارتقاء سلامت چشم و کمک به تولید کلاژن برای داشتن پوست، مو و ناخن سالم کمک میکند.
گوجه فرنگی منبع طبیعی خوبی برای فولات است که مصرف آن در زنان باردار برای محافظت در برابر نقص لوله عصبی در نوزاد مفید است.
حتما در هنگام خرید روشنترین رنگ قرمز گوجه فرنگی را انتخاب کنید، زیرا این نوع آنتی اکسیدانهای بیشتری دارند.
پخت و پز گوجه فرنگی همچنین به آزادسازی لیکوپن کمک میکند و سرو کردن آنها با روغن زیتون به بدن کمک میکند تا راحتتر این ماده را جذب کند.
در حالی که گوجه فرنگی فواید زیادی دارد، خوردن بیش از حد آنها میتواند مشکلاتی ایجاد کند.
یکی از این موارد ریفلاکس اسید است.
گوجه فرنگی حاوی اسید مالیک و اسید سیتریک است و مصرف زیاد آنها میتواند معده را بیش از حد اسیدی کند و باعث سوختگی قلب یا ریفلاکس اسید شود؛ بنابراین توصیه میشود کسانی که از استرس گوارشی رنج میبرند یا به بیماری ریفلاکس معده به دستگاه گوارش مبتلا هستند، نباید گوجه فرنگی زیادی مصرف کنند.
مصرف زیاد گوجه فرنگی میتوانند منجر به سنگ کلیه شود.
گوجه فرنگی سرشار از کلسیم و اگزالات است، که در صورت مصرف زیاد آن در بدن رسوب میشود و باعث شکل گیری سنگ کلیه میشود.
مصرف بیش از حد لیکوپن نیز میتواند منجر به لیکوپنودرمی و تغییر رنگ پوست شود.
گردآورنده: الهام خلیلی خو
آنچه دیگران می خوانند: