تیتربرتر؛ عسل یکی از خوشمزه ترین وعده های صبحانه است که خیلی ها آن را با کره و سایر وعده ها مصرف می کنند و تنها چیزی که همه را ترسانده است خطر ابتلا به دیابت بر اثر مصرف زیاد عسل است ، ما همه می دانیم که یکی از مهم ترین عوامل ابتلای افراد به دیابت شیرینی و گلوگز است که با مصرف زیاد آن بدن به بیماری دیابت مبتلا می شود.
دیابت چیست؟
قند موجود در خون را گلوکز می گویند که اندازه طبیعی و عادی آن بین ۸۰ تا ۱۲۰ میلی گرم در صد سانتیمتر مکعب خون است.
قند خون غیر طبیعی معمولا بالاتر از ۱۶۰ میلی گرم و یا پایین تر از ۶۵ میلی گرم می باشد. اگر قند خون کسی بالای ۱۶۰ میلی گرم باشد، احتمال دارد به بیماری دیابت مبتلا باشد. ولی شاخص حقیقی، اعداد نیستند. بلکه چگونگی احساس نشانه ها و علائم بیماری هستند که خود شخص بهتر از هر کس آن را می فهمد.
به طور طبیعی انسولین به وسیله لوزالمعده تولید شده و سلول های بدن را قادر می سازد تا گلوکز (منبع اصلی انرژی) را از خون جذب کنند. بهتر است
به این نکته توجه کنید که در دیابت شیرین سلول های بدن از یک منبع انرژی دیگر تغذیه می کنند که در نتیجه باعث تولید سم در بدن می شود. عدم استفاده از گلوکز باعث انباشته شدن آن در خون و ادرار شده و باعث وقوع نشانه هایی مانند تکرر ادرار و تشنگی فراوان می شود.
اگر سطوح گلوکز خون به سرعت افزایش یابد و سلول ها در اکثر مواقع دچار مشکل می شوند و به دستور «جذب و ذخیره انرژی خون» انسولین واکنش مناسبی نشان نمی دهند، به مرور زمان، به منظور واکنش، به میزان بیشتری انسولین نیاز پیدا می کنند که این مرحله «مقاومت در برابر انسولین» نامیده می شود.
مقاومت انسولینی باعث افزایش فشار خون، افزایش چربی خون، کاهش کلسترول مفید خون، افزایش وزن و سایر بیماری ها می شود. تمام این بیماری ها، به همراه مقاومت انسولینی، «سندروم متابولیک» نامیده می شوند.
سندروم متابولیک، به ابتلا به دیابت نوع ۲ منجر می شود. فقدان قطعی انسولین، به دیابت نوع ۱ منجر شده که در این نوع دیابت، نیاز به تزریق انسولین وجود دارد.
مصرف عسل برای افراد دیابتی
افرادی که به دیابت مبتلا هستند، باید کربوهیدرات و قند مصرفی خود را کنترل و مدیریت کنند. این بدان معنا نیست که آن ها باید از مصرف شیرینی جات به طور کلی خودداری کنند. عسل نه تنها بی خطر است، بلکه دارای خواص ضد التهابی است که ممکن است عوارض دیابت را نیز کاهش دهد.
یکی از مزایای خوردن عسل این است که می تواند سطح انسولین شما را افزایش داده و به کنترل قند خون شما کمک کند. اگر عسل را جایگزین قند کنیم، با توجه به اینکه عسل منبع آنتی اکسیدان ها است و خاصیت ضد التهابی دارد، در نتیجه می تواند مفید باشد.
یک برنامه غذایی مناسب که همراه با آنتی اکسیدان فراوان باشد، باعث می شود بدن سوخت و ساز خود را به درستی انجام دهد و از آنجایی که عسل دارای خاصیت ضد التهابی می باشد می تواند به بهبود دیابت کمک کند. التهاب باعث می شود مقاومت به انسولین بیشتر شود، در نتیجه بدن نمی تواند به طور درست به انسولین پاسخ بدهد.
مطالب مرتبط:
نقش کربوهیدرات ها در دیابت
دانشمندان می گویند: غذا حاوی کربوهیدرات است. این کربوهیدرات ها می توانند ساده یا پیچیده باشند. نوع ساده آن ها حاوی یک یا چند قند است و نوع پیچیده آن ها حاوی قندهای بسیار زیادی است. به منظور هضم جذب این مواد، بدن ما تمام آن ها را به قندهای ساده تر تجزیه می کند.
پس از خوردن غذا، سیستم گوارشی ما کربوهیدرات ها را تجزیه می کند، بدین معنی که این مواد را به قندهای ساده تر (مونوساکاریدها) تبدیل می نماید، بنابراین می توانند درون جریان خون جذب شوند. سرعت ورود آن ها به خون، به اصطلاحی با عنوان شاخص گلیسمی (GI) ختم می‌شود.
زمانی که غذایی می خوریم که حاوی کربوهیدرات های ساده زیادی است، دیگری نیازی به هضم آن ها نیست و به سرعت وارد خون می شوند. در این حالت گفته می شود که این غذاها دارای GI بالایی هستند. زمانی که سیستم گوارشی ما زمان زیادی برای هضم غذا صرف می کند و قندها با سرعت کمتری وارد خون می شوند، در این حالت گفته می‌شود که این کربوهیدرات ها GI کُندتری دارند.
شیرینی در بدن چه مضراتی دارد؟
به بیان بسیار ساده تر، زمانی که غذا می خوریم، لوزالمعده (پانکراس) ما هورمونی به نام انسولین ترشح کرده که قند را به انرژی و چربی تبدیل می کند. اگر مقادیر زیادی غذا با GI سریع بخوریم، قند زیادی وجود خواهد داشت که لوزالمعده باید به چربی تبدیل نماید. زمانی که غذا با GI پایین مصرف می کنیم، بدن ما کربوهیدرات ها را به نوبت تبدیل کرده و مقدار زیادی از آن به انرژی و مقدار کمتر به چربی تبدیل می شود.
بسیاری از کربوهیدرات های موجود در غذاها و نوشیدنی های فرآوری شده مصرفی ما، GI بالایی دارند. از این گذشته، این نوع غذاها زودتر از غذاهای طبیعی باعث گرسنگی بدن ما می شوند، بنابراین ما را مجبور به غذا خوردن به دفعات بیشتر می کنند.
از طرف دیگر، کربوهیدرات های طبیعی یافت شده در میوه ها و سبزیجات، بنشن ها و غلات کامل و غیره، با سرعت کمتری وارد جریان خون ما می شوند. مقدار GI از GI کم (کمتر از ۵۵)، GI متوسط (بین ۵۶ تا ۶۹) و GI بالا (بالاتر از ۷۰) رتبه‌بندی می شوند.
از آنجایی که فروکتوز قند اصلی موجود در عسل است، می‌توان گفت که عسل های دارای مقادیر بالای فروکتوز (که به گل یا گیاهی که عسل از آن ساخته شده، بستگی دارد)، دارای GI پایین تری است. نمونه های عسل با فروکتوز بالا، عبارتند از: اقاقیا، توپلو، شاه بلوط، آویشن و کالونا.
در استرالیا، محققان تحقیقی انجام دادند که در آن GI و همچنین بار گلیسمی (GL) را اندازه‌گیری می کردند. این اصطلاح به معنی مدنظر قرار دادن میزان غذای هضم شده است و بصورت «GI ضربدر مقدار کربوهیدرات در یک پروتئین مشخص تقسیم بر ۱۰۰» محاسبه می شود. مقادیر کمتر از ۱۰ «کم»، مقادیر بین ۱۰ تا ۲۰ «متوسط» و مقادیر بیشتر از ۲۰، «بالا» در نظر گرفته می شوند.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآرونده: مریم بالوی فیلی
