به گزارش تیتربرتر؛ برلیانس صاحب ۵۰ درصد از سهام شرکت مشترک برلیانس و ب ام و است و در فهرست ده خودروساز بزرگ چین جای می گیرد. سال هاست که وظیفه مونتاژ و عرضه محصولات ب ام و در بازار چین بر عهده برلیانس قرار دارد، اما با وجود همکاری گسترده با ب ام و، محصولات اختصاصی برلیانس چندان بویی از کیفیت بالای خودروهای آلمانی نبرده اند!
معرفی برلیانس H330
حضور برلیانس در ایران به سال ۱۳۹۴ و عقد قرارداد تولید با شرکت «پارس خودرو» باز می گردد. برلیانس با دو سدان و دو هاچ بک به ایران آمد و توانست سود زیادی را نصیب خود و شریک ایرانی اش کند. یکی از تأثیرگذارترین محصولات برلیانس در ایران، سدان “H330” بود. خودرویی که در کلاسی رقابتی قرار داشت و مورد پسند بسیاری از خانواده های ایرانی قرار گرفت. این خودرو، که به وفور آن را در خیابان ها مشاهده می کنیم، این روزها به دلیل خروج برلیانس از ایران مجبور به خداحافظی از بازار کشورمان شده است، اما همچنان نمونه های کم کارکرد و دست دوم آن از گزینه های اصلی خریداران سدان های چینی به شمار می روند. بنابراین اگر قصد خرید این خودرو را دارید، بد نیست از نقاط قوت و ضعف آن آگاهی داشته باشید.
مشخصات برلیانس H330
شاید اولین دلیل استقبال گسترده مشتریان ایرانی از H330 و برادر هاچ بکش، همین ظاهر زیبا و قابل قبول شان بود! بازار خودروی ایران اصولاً زیباپسند است! تجربه نشان داده که یک خودرو حتا با مشخصات فنی ضعیف و صرفاً برخورداری از طراحی جذاب هم می تواند در این بازار موفق شود. همکاری برلیانس با ب ام و شاید از نظر فنی و کیفی، تأثیر چندانی در فرایند ساخت محصولات این شرکت نداشته است، اما حداقل در بحث ظاهری، می بینیم که خودروهای برلیانس کاملاً دنباله رو سبک طراحی ب ام و هستند!
اولین المانی که شما را به یاد یک باواریایی اصیل می اندازد، جلوپنجره دوقسمتی H330 است که با فلاپ های نقره ای تزیین شده است. چراغ ها هم با وجود گرافیک ساده ای که دارند، در تناسب خوبی با جلوپنجره طراحی شده اند. در نمای کناری آن چیزی که چشم ها را نوازش می دهد، پختگی طرح کلی و تناسب بین خطوط است که میراث ب ام و برای برلیانس به شمار می رود. جزییاتی همچون رینگ ها و آینه ها هم به اندازه کافی، اسپرت و جذاب به نظر می رسند، اما در نمای عقب می بینیم که طراحان برلیانس تلاش کرده اند تا از فضای کپی برداری فاصله بگیرند و یک شخصیت لوکس و متمایز به H330 ببخشند. چراغ های عقب، اگرچه کشیدگی اندکی دارند، اما ظاهری منحصر به فرد در این نما ایجاد کرده اند. خلاقیت هایی نیز همچون انتقال چراغ های دنده عقب به سپر و چراغ ترمز به بالای شیشه را می توان مشاهده کرد که در نوع خود دوست داشتنی هستند.
کابین برلیانس H330
پختگی و جذابیت طراحی بیرونی H330، انتظارها از طراحی داخلی را هم بالا می برد، اما شوربختانه به محض ورود به کابین H330، حسی از ناامیدی شما را فرا می گیرد! طراحی داشبورد و سایر المان های کابین، بیش تر برای خودرویی که متعلق به ۱۰ سال گذشته باشد مناسب است! دریچه های تهویه مستطیلی ساده، داشبورد یکپارچه صاف و چیدمان تکراری کلیدها هرگز برای افراد ماجراجو جذاب به نظر نمی آیند. گذشته از سادگی طراحی کابین، کیفیت نازل قطعات پلاستیکی داشبورد و کنسول است که توی ذوق می زند! به گونه ای که با فشردن این قطعات با دست، صدای ناخوشایندی از آن ها به گوش می رسد! فرمان به ظاهر خوش دست است اما دسته دنده اصلاً نه! چراکه در ارتفاعی بالا قرار گرفته و اندکی بزرگ و زمخت هم طراحی شده است.
شاید تنها نقطه مثبت کابین H330، ارگونومی خوب کلیدها و تجهیزات باشد که البته این موضوع هم از سادگی طراحی داخلی خودرو ریشه می گیرد! صفحه نشان دهنده های پشت آمپر از معدود بخش های هیجان انگیز کابین H330 به حساب می آید. آمپرهای این بخش با الهام از محصولات ب ام و طراحی شده اند و نورپردازی نارنجی جذابی هم دارند.
مطالب مرتبط:
سرعت خودرو برلیانس H330
برلیانس های سری ۳۰۰ که شامل دو مدل H330 و “H320” می شوند، در دو فاز فنی به ایران آمدند. ابتدا پارس خودرو دست بر روی پیشرانه ۱٫۵ لیتری برلیانس گذاشت. پیشرانه ای ۱۶ سوپاپ و تنفس طبیعی که ۱۰۳ اسب بخار قدرت و ۱۳۸ نیوتن متر گشتاور داشت.
اما این پیشرانه آنچنان برای وزن و جثه دو خودروی نام برده ضعیف بود که پارس خودرویی ها را مجاب کرد تا برای نصب پیشرانه ای جدید بر روی سری ۳۰۰ به مذاکره با برلیانس بنشینند. پیشرانه جدید انتخاب شد؛ پیشرانه ای با حجم ابداعی ۱٫۶۵ لیتر که این بار ۱۱۴ اسب بخار قدرت و ۱۵۴ نیوتن متر گشتاور تولید می کرد.
اما شاید باورتان نشود که حتا H330 با این پیشرانه هم آش دهان سوزی نبود! مشکل در جای دیگری قرار داشت! گیربکس ۴ سرعته برلیانس، جعبه دنده ای قدیمی به شمار می رود. این جعبه دنده در انتقال قدرت موتور به چرخ ها، چندان فرز و چابک عمل نمی کند. همان طور که احتمالاً می دانید، کلاً چینی ها در باب کوپل کردن موتور و گیربکس ضعیف ظاهر می شوند. البته اگر قصد استفاده خانوادگی از H330 را دارید باید بدانید که شتاب این خودرو پاسخ‌گوی مصرف عادی شما خواهد بود. اما اگر جوانی سر به هوا هستید و به دنبال درآوردن جیغ لاستیک ها با H330 می گردید، بهتر است به سایر خودروهای هم‌قیمت هم نگاهی بیاندازید!
کیفیت سواری برلیانس H330
بیش تر خودروسازان چینی عادت کرده اند که با توجه به سلیقه مردم کشور خود، سیستم های تعلیق نرمی برای خودروهای شان طراحی کنند. این مردمان شرقی عموماً سواری نرم و بی آزار را به یک سواری خشک و اسپرت ترجیح می دهند. به همین دلیل است که بسیاری از خودروهای شان هم از رینگ هایی کوچک برخوردارند! H330 نیز در کلاس خود، یکی از نرم ترین ها به شمار می رود. سواری H330 در برخورد اول توجه شما را جلب می کند. در ادامه رانندگی با این خودرو، فرمان الکتریکی اش آنچنان روان می چرخد که لبخند رضایت را بر لب های شما می نشاند. هندلینگ H330 را می توان در سطحی معقول و قابل قبول ارزیابی کرد. توزیع وزن خودرو به گونه ای است که پایداری نسبتاً خوبی را در پیچ ها به وجود می آورد و تنها کمبودی که در این میان احساس می شود جای خالی سیستم کنترل پایداری (ESP) است.
امکانات برلیانس H330
در فهرست آپشن های رفاهی و ایمنی استاندارد H330، نقاط قوت و ضعف زیادی به چشم می آیند. نخست لازم است بدانید که نسخه های دنده اتوماتیک نسبت به مدل های دنده دستی امکانات کامل تری دارند. اما در میان همان امکانات به ظاهر کامل نسخه های اتوماتیک، کم و کاستی هایی نیز وجود دارند. اولین موردی که به شدت کمبودش احساس می شود کروزکنترل است، آپشنی که در هیچ یک از مدل های سری ۳۰۰ نصب نشد. مواردی همچون روکش چرمی صندلی ها، چراغ های روز، سنسور نور و سنسور باران هم در H330 وجود ندارند.
حال آن که، بیش تر رقبایش از این آپشن ها بهره می برند. حتا نمایشگر لمسی چندرسانه ای هم در اوایل عرضه H330 بر روی آن نصب نمی شد! تا آن که با ورود مدل های ۱٫۶۵ لیتری، پارس خودرو تصمیم به نصب نمایشگر به صورت فابریک گرفت! در میان سایر امکانات H330 شاید از تنها موارد قابل توجه بتوان به سان روف الکتریکی، تهویه مطبوع خودکار و استارت دکمه ای اشاره کرد.
گردآورنده: علی اکبر رضایی
آنچه دیگران می خوانند:
