سال هاست که در کنار افت قابل توجه فنی و تعصب نسبت به پیراهن از جانب بازیکنان، افزایش روزافزون پدیده دلالیسم، از بین رفتن محدود زیرساخت های قدیمی موجود و...، مسائل غیر اخلاقی نیز شدیدا در فوتبال ریشه دوانده، هیچ نهادی پاسخگو نبوده و روز به روز نیز اینگونه اعمال ناپسند در میان برخی از مربیان بیشتر و بیشتر می شود. رفتار های سخیفی که هیچ یک از اهالی واقعی فوتبال آن ها را نپسندیده و گاها در مقابلشان موضع نیز می گیرند.

مطالب مرتبط:  فیفا خیال استقلال را راحت کرد

رفتار های بچه گانه ای که تحت هیچ عنوان از 1 مربی فوتبال انتظار نمی رود. هم اکنون که فصل مدراس فوتبال در اوج خود بوده و انتخاب مربیان در رده های باشگاهی نیز در حال طی کردن مراحل خود است، به وفور شاهد چنین اتفاقات ناخوشایندی بوده که دل هر مربی، ورزشکار و خانواده ای را به درد می آورد. چرا که سبب تنش میان اهالی فوتبال، مربیان و حتی خانواده ها شده و دود این مسایل تنها به چشم استعداد های فوتبالی کشور می رود و بس. بسیاری از آن ها از فوتبال زده شده و در دوراهی انتخاب مربیان خوب و بد، راهی جز تصمیم اشتباه ندارند.

آنچه مدنظر این نوشتار بوده و اصلا قابل دفاع نیست، زیرآبی رفتن تعداد انگشت شماری از مربیان در خالی کردن جای پای مربی دیگر در همان مدرسه فوتبال یا باشگاه به سبب حسادت، کمبود های شخصیتی و ضعف های روحی یا سایر ویژگی های زشت اخلاقی است. امیدوارم اگر هر یک از افراد دارای این گونه اخلاقیات، خواننده این یادداشت است، از رفتار های خود که عاقبت درستی نداشته، دست برداشته و برای یک بار هم که شده، در راه پاکی و درستی فوتبال در جهت خدمت به جامعه ورزشی کشور قدم بردارد.