تیتربرتر: کشور کره جنوبی جزء کشورهای آسیای شرقی محسوب میشود. سئول پایتخت این کشور و همینطور بزرگترین شهر آن محسوب میشود. کشور کره جنوبی از شمال با کره شمالی، از غرب با دریای زرد و از شرق با چین همسایه است و نوک جنوبی آن بر تنگه کره و دریای چین شرقی قرار دارد. این کشور از نظر طولانی بودن ساعات کار کارگران نیز در سال ۲۰۳۰ رتبه اول را در دنیا دارد. مردم کره جنوبی زمان ملاقات به هم تعظیم میکنند و عموماً تعظیم کردن در این کشور به دست دادن ترجیح داده میشود.
موقعیت جغرافیا
کره جنوبی با ۱۰۰٬۲۲۲ کیلومتر مربع وسعت (صد و نهمین کشور جهان) در نیمکره شمالی، نیمکره شرقی، در شرق قاره آسیا، در کنار دریای زرد (در غرب) و ژاپن (در شرق) و چین شرقی (در جنوب)، و در همسایگی کشور کره شمالی (در شمال) واقع شدهاست.
کره جنوبی بخش جنوبی شبهجزیرهٔ کره را در بر میگیرد، که تقریباً ۱۱۰۰ کیلومتر طول دارد. این شبهجزیره کوهستانی از غرب در کنار دریای زرد و از شرق در مجاورت دریای ژاپن (دریای شرق) قرار دارد. در جنوب این شبهجزیره، تنگه کره و دریای جنوب چین واقع شدهاند.
کره جنوبی کشوری نیمه کوهستانی است و ارتفاعات آن عمدتاً در نواحی مرکزی و شمال شرقی واقع شدهاند (از جمله کوههای تیسماک). جلگهها در آن وسعت فراوانی دارند و مهمترین رودهای آن عبارتاند از: هان، ناکدونگ، گئوم، بوکهان و نامهان. این کشور دارای جزیرههای فراوانی است و جنگلها در آن وسعت زیادی دارند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پرباران است.
تاریخ کشور کره جنوبی
در پی جنگ جهانی دوم، سربازان شوروی و آمریکا بهترتیب، بخشهای شمالی و جنوبی کشور را به کنترل خود درآوردند. با وجود به رسمیت شناختن اولیه کره متحد در کنفرانس قاهره، خصومت فزاینده جنگ سرد، سرانجام به تشکیل دو دولت جداگانه با ایدئولوژیهای مختص خود منجر شد و تقسیم کره به دو موجودیت سیاسی مجزا را باعث گشت: کره شمالی و کره جنوبی. در شمال، یک پارتیزان ضد ژاپن و فعال سابق کمونیست، کیم ایل سونگ و در جنوب، یک رهبر سیاسی دست راستی و تبعیدی، سینگمان ری بهعنوان رئیسجمهور به قدرت رسیدند.
در ۲۵ ژوئن سال ۱۹۵۰ کره شمالی با هجوم به کره جنوبی، جنگ کره را آغاز کرد. سرانجام و پس از پیشرفتهای زیاد از هر دو طرف، جنگ به بنبست رسید. صلح موقت سال ۱۹۵۳ که هیچگاه توسط کره جنوبی امضاء نشد، شبهجزیره را در امتداد منطقه بیطرف در نزدیکی خط مرزی در حدود عرض جغرافیایی ۳۸ درجه به دو نیم تقسیم کرد. تاکنون هیچ معاهده صلحی امضاء نشده و دو کشور از نظر حقوقی هنوز در جنگ هستند.
آب و هوا کره جنوبی
کشوری نیمه کوهستانی است و ارتفاعات آن عمدتاً در نواحی مرکزی و شمال شرقی واقع شده اند (از جمله کوههای تیسماک). جلگه ها در آن وسعت فراوانی دارند و مهم ترین رود های آن عبارتاند از: هان، ناک دونگ، گئوم، بوک هان و نامهان. این کشور دارای جزیره های فراوانی است و جنگل ها در آن وسعت زیادی دارند.
نوع زمین دراین کشور بیشتر کوهستانی است که بیشتر آن قابل کشت نمی باشد. زمین های پست عمدتاً در غرب و جنوب شرقی این کشور واقع شده اند و تقریباً 30 درصد از کل مساحت کشور را تشکیل می دهند.
بیشتر بخوانید:
تقریباً 3 هزار جزیره که بیشتر آنها کوچک و غیر مسکونی اند در سواحل غربی و جنوبی این کشور واقع شده اند. دراستان جیجو مرتفع ترین نقطه کره جنوبی یعنی، Hallasa قرار دارد که دارای ارتفاع 1950 متر از سطح دریا است.
شهرها و مراکز توریستی کره جنوبی
مقصد بسیاری از گردشگران به کشور کره جنوبی شهر سئول (Seoul) است که با تلفیقی از فرهنگهای شرقی و غربی جاذبههای بسیاری را برای خود رقم زده است. این شهر پرجمعیت، مرکز تجاری و آموزشی کشور کره جنوبی نیز به شمار میرود و اکثر دانشگاههای معتبر این کشور در سئول واقع شدهاند. بناهای تاریخی بسیار در این شهر نشان از قدمت این شهر دارد.چهار کاخ اصلی در این شهر که از زمان پادشاهان چوسان به جای ماندهاند از بناهای تاریخی بسیار معروف در این شهر هستند. بسیاری از بناهای تاریخی در این شهر توسط ژاپنیها ساخته شده که از زمان سلطه آنها به یادگار مانده است.
بوسان (Busan) دومین کلانشهر در کره جنوبی است که یکی از مهمترین بنادر این کشور محسوب میشود. پوسان که در جنوب شرقی این کشور واقع است با داشتن سواحلی زیبا از مقاصدگردشگری در این کشور نیز به شمار میرود. چشمههای آب گرم پوسان بدون اغراق، نمونه ای بینظیر در آسیا هستند. آکواریوم این شهر نیز با امکانات بسیار و نمایشی زیبا از محیطهای آبی و جانوران دریایی دوست داران بسیاری دارد. در این شهر ساحلی علاوه بر این تفریحات بناهای تاریخی و معابد بسیاری دیده میشود که برخی از آنها از بزرگترین معابد این کشور به شمار میروند.
شهر تاریخی گیونگجو (Gyeongju) از دوران ماقبل تاریخ سکونت گاهی برای انسانها بوده و در گذشته نیز پایتخت پادشاهی سیلا بوده است. بناهای تاریخی در این شهر که بسیاری جز قدیمیترینها در نوع خود هستند در این شهر بسیار به چشم میخورد. رصدخانه این شهر قدیمیترین رصدخانه در شرق دور به شمار میرود که در قرن هفتم ساخته شده است. معابد قدیمی و مقبرههای پادشاهان نیز از دیگر بناهای تاریخی در این شهر است. جشنواره کیک در این شهر که در مارچ و آپریل برگزار میشود با اجرای موسیقی و رقص سنتی گردشگران بسیاری را به خود جذب میکند.
شهر جئونجو (Jeonju) به داشتن شیوههای معماری زیبا مرکزی فرهنگی و هنری در کشور کره جنوبی است و موزههای بسیاری را نیز در آن میتوان دید که این آثار فرهنگی و هنری را به خوبی به نمایش گذاشته است. معابد قدیمی و آثار تاریخی از دیگر جاذبههای گردشگری در این شهر هستند. غذاهای این شهر نیز در کره بسیار معروف هستند و بسیاری از غذاهای معروف کره در اصل متعلق به این منطقه میباشند.
مردم و فرهنگ
در کره جنوبی (۵۶٫۱٪) بیدین، (۱۹٫۷٪) پروتستان، (۱۵٫۵٪) بودایی، (۷٫۹٪) کاتولیک هستند. جمعیت کره جنوبی حدود ۵۱ میلیون نفر است و در سال ۲۰۱۶، بیش از دو میلیون خارجی در این کشور بهطور قانونی زندگی میکردند. در سال ۲۰۱۸ میلادی با احتساب حدود ۲۱۰ هزار مهاجر ثبت نام نشده، خارجیان تنها حدود ۴ درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل میدادند.
اکثریت قومی این کشور را کرهایها تشکیل میدهند. ۴۶٫۵ درصد از مردم این کشور بیدین هستند، ولی مابقی مردم آن اکثراً پیرو آیینهای بودایی، کنفوسیوسی، چوندوگیو و مسیحی کاتولیک و پروتستان هستند. زبان رسمی و رایج، زبان کرهای است.
از سال ۱۹۴۵ که دو کره از هم جدا شدند، تغییرات فرهنگی را تجربه کردهاند، ولی فرهنگی مشترک داشتهاند. از نگاه فرهنگی، شبهجزیره کره بخشی از همسایه بزرگترش، یعنی چین بودهاست. دو کره هیچوقت نتوانستهاند از این حیث، جدا از چین باشند. در برنامههای فرهنگی و آموزشی، وزیران فرهنگ کره جنوبی، مردم را هم به هنر سنتی تشویق میکنند و هم به هنر مدرن. هنر سنتی تحت تأثیر آیین کنفسیوسی و تائوئیسم بودهاست. سفالگری کره نظیر سفالگری جوسون، بیکجا، بونچونگ و گوریو در عالم زبانزد است. با توجه به این که کره در تاریخش ویرانی و سازندگی زیادی را تجربه کرده، معماری این کشور از آمیزه زیبای طبیعت و معماری به وجود آمدهاست. پشت بام کاهگلی و سامانه دوبندهدار (شبیه هلال) و زمینی آن که توسط اوندول فرا گرفته شده و گرما داده شدهاست.
اوج هنر کره ای ها را میتوان در ۹ اثر به ثبت رسیده در یونسکو مشاهده کرد. موسیقی کرهای (کی پاپ) هم در سالهای اخیر با درخشش گروهها و خوانندههایی مانند سای، آی یو، بیتیاس (گروه موسیقی) اکسو (گروه موسیقی) و بلک پینک پیشرفت زیادی داشتهاست که از آن با عنوان موج کرهای یاد میشود و باعث ترویج فرهنگ این کشور در تمام دنیا شده است.