تیتربرتر: یادداشت کوتاه از حمزه جلالی مدرس دانشگاه:خدای بزرگ را سپاس که ما را به این جهان وارد کرده تا برای زندگی خود و برای پیشرفت و رفاه و اقتصاد جامعه مان فکر کنیم و تلاش نماییم . زندگی جریان دارد چه ما بخواهیم و چه نخواهیم،چه ما بیدار باشیم چه در خواب ، چه در فکر خود و دیگران باشیم و چه بی خیال از همه چیز ، پس از عمر کوتاه خود بیشترین بهره برداری را در جهت رشد و تعالی معنوی و اقتصادی خود و جامعه داشته باشیم ، بچه ها بزرگ می شوند و ما پیر ، ما از این جهان رخت بر می بندیم و به سرای باقی خواهیم شتافت، و زندگی بدونه ما هم همچنان جریان خواهد داشت، پس سعی کنیم دلی را نشکنیم، لازم به ذکر است که بیشترین تلاش و تفکر برای زیستن بین سن ۲۰ لغایت ۸۰ نهایتا ۹۰ سال است بالاتر از آن جز دردسر برای دیگران چیز دیگری نیست چه در خانه ساخته شده با دست خودمان باشیم چه در خانه سالمندان ، خدای بزرگ مواظب همه چیز هست این ما هستیم که با تلاش و کوشش در این مدت کوتاه عمر مفید(حد اکثر ۵۰ سال) می توانیم زندگی خود و جامعه را به بهترین حال بچرخانیم و در زندگی در حد ممکن تغییر ایجاد نماییم ؛ به یاری خداوند متعال بلند شیم و به دنبال کار و کوشش و بهره گیری از باقی عمر بریم و یا با مطالعه به دانش خود در هر شاخه ای از علم و دانش، تا جاییکه می توانیم بیافزاییم ، بر لب جوی نشین و گذر عمر ببین ، پس حال را دریاب و برای آینده خود و فرزندانت هم برنامه ریزی کن اما اینکه آنها با تکنولوژی ان روز ، چگونه زندگی خواهند کرد مسئولش ما نیستیم .
عزیز برادر و خواهر / از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن/فردا که نیامده است فریاد مکن / بر نامده و گذشته بنیاد مکن /حالی خوش باش عمر بر باد مکن
