تيتربرتر، مهدی لزیری در جمع مهمانان این مراسم و هنرمندان جشنواره تئاتر رضوی گفت: خوشحالم که قطره‌ای در در دریای محبان ثامن الحجج (ع) هستم و می‌دانم اگر قطره به دریا بیافتد، خود دریا می‌شود.

پیشکسوت عرصه تئاتر استان ادامه داد: از مسئولین وزارتی و رضوی که امسال در کنار یکدیگر برای برگزاری این جشنواره تلاش کرده و پشتیبان آن بودند، قدردانی می‌کنم.

لزیری افزود: از مسئولین استانی به‌ویژه حجت الاسلام و المسلمین آل هاشم که واقعاً بی‌نظیرند، تشکر می‌کنم. استان‌های دیگر غبطه می‌خورند که چنین امام جمعه‌ای در تبریز داریم که به سینما می‌رود، به تئاتر می‌آید و در نمایشگاه‌ها و جلسات انجمن شعرا شرکت می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: از استاندار آذربایجان شرقی که در اتاق او به روی هنرمندان باز است و برای حل مشکلات قیام می‌کند و همچنین از مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی که جوان هستند، نیز تشکر و از تمامی عوامل جشنواره و عزیزانی که از اقصی نقاط کشور آمده‌اند، قدردانی می‌کنم.

لزیری یادآور شد: شخصیت بسیار والایی در تاریخ هنری ما وجود داشته و نام او بایسنقر است؛ جوانی هنرمند که در هر شش نوع خط، شعر، نقاشی، تذهیب و تجلید استاد بوده و دیوان فردوسی را تجمیع کرده و حدود ۲۲ ورق نگارگری در درون آن کاشت که اکنون جزو میراث فرهنگی کشور ما است.

وی اضافه کرد: او فرزند زن توانمندی مانند بانو گوهرشاد است که در مدت ۱۲ سال مسجدی را برپا کرد و حتی اجازه نداد به الاغ‌هایی که از کوهسنگی مصالح را می‌آوردند، تازیانه‌ای زده شود.

این پیشکسوت تئاتر آذربایجان شرقی در پایان تاکید کرد: کتیبه‌ای است که به خط او در ۲۰ سالگی نوشته شده است، او ۳۵ سال عمر کرد اما همچنان زنده است. هرچه را که بخواهیم زنده بماند باید به هنر بیاراییم که در این فرصت، یاد او و همه‌ی هنرمندان را گرامی می‌داریم.

استاد لزیری متولد ۱۳۲۷ در تبریز است. او فعالیت تئاتر و نمایش را از سال ۱۳۴۵ هجری شمسی آغاز کرده و همزمان در دبیرستان‌های تبریز به تدریس پرداخت. منش مهربان و تجربه سال‌ها مؤانست در فضای آموزشی، موجب شد نقش این هنرمند به عنوان چهره‌ای جریان ساز و تأثیرگذار در میان نوجوانان آن دوره مطرح باشد؛ نوجوانانی که به تأسی از بینش و دانش استاد، امروز بسیاری از آنها به چهره‌های سرشناس تئاتر تبریز تبدیل شده اند.

او نمایش‌های بسیاری را در کسوت کارگردانی، بازیگری و طراحی صحنه در کارنامه هنری خود دارد که از آن جمله می‌توان به نمایش‌های «تو قهرمان نیستی»، «تسلیم‌شدگان» و «توی گوش سالمم زمزمه کن» اشاره کرد.