تیتربرتر: در ماه مبارک رمضان مانند سایر اوقات، باید سه اصل کلی در تغذیه سالم "تنوع، تعادل و کالری (دانسیته) مواد مغذی" را رعایت نمود. "تنوع" یعنی استفاده از گروه های شش گانه اصلی غذایی شامل غلات، شیر و لبنیات، سبزی ها، میوه ها، گوشت ها و روغن و چربی ها. "تعادل" به معنی مصرف کافی و منطقی گروه های مختلف غذایی، به طوری که از کم خوری و پرخوری پرهیز شود. به عنوان مثال یک فرد سالم، روزانه به 2- 4 واحد میوه نیاز دارد. بنابراین مصرف بیشتر از مقدار 4 واحد به خصوص صیفی جات منجر به افزایش کالری دریافتی می شود. "دانسیته مواد مغذی" یعنی اینکه ترجیحاً از مواد غذایی استفاده شود که کالری کمتر و مواد مغذی بالاتری برخوردارند. بعنوان مثال، دریافت زولبیا، بامیه، شیرینی جات و آب میوه های شیرین که کالری بالا و مواد مغذی کمی دارند، باید به حداقل رسانده شود.

در طول ماه مبارک رمضان سرعت متابولیسم در شخص روزه دار پایین می آید و چربی بدن و چربی رژیم غذایی به طور مؤثر مصرف می شوند. مصرف غذای دریافتی در ماه مبارک رمضان کمتر از روزهای عادی دیگر می باشد و همین امر منجر می شود که سلامتی شخص برقرار شود.

چه نکاتی را در رژیم غذایی خود رعایت کنیم؟

نخوردن سحری ممنوع

خیلی‌ها بدون خوردن سحری روزه می‌گیرند و اصلا به ضررهای این کار فکر نمی‌کنند. نخوردن غذای مناسب در ماه رمضان خصوصا سحر، به بدن آسیب می‌رساند و باعث طولانی شدن گرسنگی و ضعف شدید طی روز می‌شود. اگر عادت دارید بدون خوردن سحری روزه بگیرید باید بدانید با دست خودتان باعث آسیب دستگاه گوارش‌تان مخصوصا معده و روده‌ها می‌شوید. پس تنبلی را کنار بگذارید و بدون سحری روزه نگیرید.

زیاده‌روی نکنید

زیاد خوردن در روزهای معمولی سال خوب نیست چه برسد به ماه رمضان که سیستم گوارشی بدن ساعت‌هایی را بدون مواد غذایی می‌گذراند. اگر فکر می‌کنید هر چه بیشتر بخورید دیر‌تر گرسنه‌تان می‌شود اشتباه می‌کنید. در خوردن وعده سحری و افطاری باید حد اعتدال رعایت شود. غذا و آب را به اندازه‌ای بخورید که بدن‌تان نیاز دارد. با رعایت نکاتی مانند رعایت قدرت هضم، رعایت عادت‌های غذایی و داشتن نشاط پس از غذا خوردن و خوردن وعده‌های سحری و افطاری باعث سلامت معده و بدن، رشد بیشتر عقل و سبکی بیشتر جسم‌تان می‌شوید.

متناسب با مزاج‌  بخورید

غذای مناسب برای ماه رمضان و درست آشامیدن  در همه حال توصیه می‌شود. در ماه مبارک رمضان و به‌ویژه در روزهای بلند و گرم سال، اهمیت بیشتری دارد. دقت کنید از غذاهایی استفاده کنید که با مزاج‌تان متناسب است. برای شروع نخست سراغ غذای لطیف و سبک‌تر بروید. هرگز قبل و بعد از غذا یا بین غذا آب ننوشید. غذای‌تان را خوب بجوید و پرخوری نکنید و همه چیز هم نخورید.

افزایش رطوبت بدن

برای کاهش عطش و مقابله با خشکی بدن در ساعات روزه‌داری، می‌توانید از ماءالشعیر طبیعی استفاده کنید. اگر بر اثر گرمی مفرط مزاج قلب، معده، کبد یا تولید حرارت مفرط در بدن و بر اثر تعب جسمی یا روانی طی ساعات روزه‌داری، دچار تشنگی شدید و کاهش رطوبت بدن می‌شوید، می‌توانید با مصرف ماءالشعیر طبیعی به جای آب و چای در سحر و ساعات پس از افطار، عوارض ناخواسته احتمالی را کاهش دهید.

گیاهی برای تقویت بنیه

در روزهای گرم سال به‌ویژه روزهایی‌ که روزه‌ می‌گیرید، از خوردن میوه‌های گرمسیری مانند موز و انبه (و کمتر آناناس) پرهیز کنید چراکه زیاده‌روی در خوردن آنها موجب افزایش غلظت خون می‌شود. گلاب، هم برای تقویت معده و دهانه آن و همچنین تقویت روح و قوا هنگام افطار بسیار مناسب است.

غذاهای مناسب ماه مبارک رمضان

غذاهای مناسب همیشه سبزیجات روییده از دل خاک هستند که درمان و پاسخ مادر طبیعت به بسیاری از بیماری‌ها و امراض موجود در جهان به شمار می‌روند. پس بهتر است شما هم یخچال و کابینت‌های خود را برای ماه رمضان از میوه‌ها و سبزیجات پر کنید نه خوراکی‌های چرب و سرخ کرده‌.

چه کسی می‌گوید که این کار کسالت‌بار خواهد بود؟ فقط کافی است کمی خلاق باشید، درست همان طور که در مورد خوارکی‌های ناسالم خلاقیت به خرج می‌دهید. برای کمک به شما در این زمینه، نمونه‌ی ایده‌های خود را که به شما کمک خواهند کرد گزینه‌های سالمی برای افطاری تهیه کنید در ادامه با شما به اشتراک می‌گذارم.

بیشتر بدانید:

ماه رمضان چگونه افطار کنیم/ غذاهای سحری

آن ایده‌ها به شما کمک خواهند کرد دید بهتری نسبت به این پیدا کنید که در طول رمضان باید چه چیزهایی تدارک ببینید و فایده‌ی آن برای شما چه خواهد بود.

وعده های غذایی در ماه مبارک رمضان

افطار

بهتر است وعده افطاری با یک لیوان آب جوش یا چای کمرنگ به همراه یک عدد خرما شروع شود. بعد از چند دقیقه، مصرف غذاهای سبک و مختصر که حاوی گروه های مختلف غذایی از جمله شیر و لبنیات، میوه، سبزی، نان و غلات باشد مناسب می باشد. مصرف نان، پنیر و سبزی که یکی از عادات غذایی ایرانیان می باشد نیز بسیار مناسب می باشد. در مجموع توصیه می شود که ویژگی غذای مصرفی در وعده افطاری مشابه غذای مصرف شده در وعده شام باشد. البته مصرف دو وعده افطاری سبک مشکل خاصی را برای فرد ایجاد نمی نماید. بهتر است از مصرف آب سرد و یا آب میوه های سرد و شیرین در شروع افطار اجتناب شود.

سحر

خصوصیات و ویژگی وعده سحری بهتر است مشابه وعده ناهاری باشد تا از ایجاد گرسنگی در طول روز پیشگیری شود. توصیه می شود که همه گروه شش گانه غذایی در وعده سحری مصرف شود.

بهتر است موارد ذیل در وعده سحری رعایت شود:

1- مصرف چای زیاد در وعده سحر به دلیل افزایش دفع ادرار منجر به ایجاد تشنگی می شود.

2- مصرف شیرینی زیاد در وعده سحر به دلیل افزایش ترشح انسولین باعث افت قند در طول روز شده و می تواند گرسنگی را به دنبال داشته باشد.

3- مصرف مناسب و منطقی سبزی و میوه در وعده سحر، علاوه بر تامین مواد مغذی مورد نیاز روزانه، به دلیل دارا بودن فیبر و آب کافی از گرسنگی و تشنگی فرد در طول روز جلوگیری می کند.

4- مصرف آب زیاد در وعده سحری به منظور بیم از تشنگی در طول روز، علمی و منطقی نمی باشد.

5- مصرف نمک زیاد در وعده سحر به دلیل تحریک تشنگی در طول روز مناسب نمی باشد.

6- مصرف زیاد غذاهای پروتئینی در وعده سحر به دلیل افزایش دفع ادرار و تحریک نمودن تشنگی، مناسب نمی باشد.

7- غذاهای پرچرب باعث ایجاد تشنگی در طول روز می شود. توصیه می شود که غذای مصرفی در وعده سحر کم چرب و کم روغن تهیه شود.

میان وعده ها

بهتر است میان وعده ها (از افطار تا سحر) در ماه مبارک رمضان همانند ایام غیر روزه داری از میوه پر شود. مصرف منطقی میوه بخصوص میوه های حاوی فیبر مانع بروز یبوست می شود. 

گفتنی است ارتباط بین دین با علم، یک ارتباطی ناگسستنی می باشد. چرا که خداوند متعال پدید آورنده آن می باشد و با آفرینش کون و مکان، ظهور و بروز علم در کنار دین نیز ضروری می نماید. در مورد روزه که یکی از واجبات دینی است، می توان گفت: "که روزه عبارت است از اجرای یک برنامه مذهبی بهداشتی کامل جسمی و روحی".

بنابراین روزه داری باعث هضم چربی های ذخیره در بدن، دفع سموم فلزی و غیر فلزی وارده از محیط اطراف، ایجاد اعتدال بیولوژیکی و شیمیایی بدن و ... می گردد. به قول یکی از دانشمندان روم باستان :"اولین بیماری، مربوط به پرخوری می باشد و نخستین درمان نیز مربوط به روزه گرفتن است".

نکته دیگر اینکه بین روزه داری با خودداری از تغذیه، تفاوت است. روزه داری در معنای علمی آن رعایت کلیه اصول اساسی مربوط به تغذیه صحیح در زمانی خاص و پرهیز و دوری از خوردن و آشامیدن در یک فاصله زمانی خاص دیگر می باشد که هیچ تأثیری بر کم شدن فهم و قوای شعوری انسان ندارد ولی خودداری از تغذیه یا به عبارتی گرسنگی در انسان، موجب پائین آوردن راندمان ذهنی و عقلی او می شود. چون گرسنگی و خودداری از تغذیه در ساعات شبانه روز به صورت نامنظم و غیر‌اصولی ممکن است انجام پذیرد.