تیتربرتر: کشور گرجستان یکی از مقاصد تفریحی، کاری و همچنین مهاجرتی ایرانیان به‌شمار می‌آید و سالانه بازدیدکنندگان بسیاری از جاذبه دیدنی تفلیس و شهر های زیبا و رنگارنگ گرجستان دیدن می‌کنند. خونگرمی و مهمان‌نوازی از ویژگی‌های بارز مردم این شهر بوده و سفر به آن و دیدن جاذبه های گردشگری تفلیس و ارتباط با مردم محلی گرجستان تجربه‌ی شیرینی برای گردشگران رقم می‌زند.

موقعیت جغرافیایی

شهر تفلیس، به تنهایی یکی از زیباترین شهرهای دنیا به‌شمار می‌آید، کواری، نام رودی است که از وسط تفلیس عبور می‌کند. رودی که از ترکیه سرچشمه گرفته و نهایتا به دریاچه خزر منتهی می‌شود. قرارگیری در کنار رود پر آبی چون کورا، عامل اصلی طبیعت زیبا و بکر این شهر است. قدمت تفلیس به قرن ۵ میلادی و در دوران پادشاهی اختانگ اول به وجود آمده است. شهر تفلیس در ۱۲۰ کیلومتری رشته کوه قفقاز و ۲۵۰ کیلومتری دریای سیاه قرار گرفته است. 

جاذبه های دیدنی تفلیس

شهر تفلیس در اصل از دو بخش تشکیل شده‌ است؛ بخشی که صاحب بافت تاریخی و سنتی شهر است و بخش دیگر که برای زندگی مدرن شهروندانش طراحی شده‌ است. اصطلاحا افراد به بافت سنتی، تفلیس‌قدیم می‌گویند که بیشتر دیدنی های تفلیس هم در آن قرار دارد، به‌همین دلیل ما هم در ادامه، بیشتر به‌سراغ این بخش از شهر رفته‌ایم.

داویت گارِجا

داویت گارِجا در مرز جمهوری آذربایجان قرار دارد و برای رسیدن به آن می بایست سفری یک ساعته از تفلیس را تجربه کرد. این منطقه دارای مجموعه ای از صومعه های قدیمی است که در منطقه ای پهناور گسترش یافته است و چشم اندازی شگفت انگیز و نیمه بیابانی از تپه و علفزار از فاصله دور ارائه می دهد، تپه ای جذاب که در اوایل فصل تابستان با گل های رنگارنگ پوشیده شده است. می توان از صومعه مهم لاورا (Lavra) به عنوان تنها مکانی که امروزه هم محل زندگی است، نام برد. دیگر صومعه مهم این منطقه اودابنو (Udabno) نام دارد که در بالای تپه ای قرار گرفته و از ویژگی های منحصر به فردش می توان به نقاشی های زیبا روی دیواره هایش نام برد.

 

واردزیا

می توان از واردزیا به عنوان مجتمع غول پیکر غاری و سنگی در نزدیکی آخالتِسیخه (Akhaltsikhe) نام برد که توسط ملکه تامار با هدف دفاع در برابر مهاجمان در قرن دوازدهم ساخته شد. نتیجه این تلاش ها مجموعه ای غول آسا از صومعه های پراکنده شامل 13 طبقه و 6000 آپارتمان، 25 انبار آب انگور و 13 کلیسا می باشد. بسیاری از افراد واردیزا را به، پادشاه کوتوله موریا در ارباب حلقه ها تشبیه کرده اند. 

بیشتر بخوانید:

دیدنی های بانکوک؛ جهان مدرن غرب،فضای نوستالژیک شرق

مکانهای دیدنی که در سفر به ارمنستان حتما باید بروید

طراحی بیرونی ساختمان اصلی واردیزا به صورت کاملاً پنهانی انجام شده بود و در گذشته تنها از طریق چندین تونل زیرزمینی قابل دسترسی بوده است. اما در سال 1283وقوع زلزله ای وحشتتناک باعث سقوط صخره هایی غول پیکر به درون این ساختمان و بی حفاظ کردن تعدادی از اتاق ها و معابر آن شد. نکته قابل توجه در مورد این ساختمان اقامت تعدادی از راهبان در برخی آپارتمان هایش می باشد. 

 

کلیسای جامع سیونی

کلیسای جامع سیونی در خیابانی به همین نام و در یکی از قدیمی ترین مناطق تفلیس قرار دارد. با توجه به افسانه ها اولین کلیساها در بسیاری از مکان ها توسط پادشاه واختانگ گرگ سر در قرن پنجم بنا ساخته شد. اما ساخت این کلیسا صد سال بعد ما بین سال های 570 تا 580 توسط دفتر فئودالی گرجستان، اِریسمتاواری (Erismtavar)، گوآرام کوراپالاتی (Guaram Kurapalati) و عده ای از جمعیت شهر  آغاز گردید و سرانجام در سال 620 به پایان رسید. همچنین بر اساس افسانه ها آرامگاه آدارنیس (Adarnese) و گرام (Guaram) در این کلیسا قرار دارد.

 

متاتسمیندا پانتئوم

متاتسمیندا پانتئوم محل دفن بسیاری از بزرگان و افراد معروف گرجستان می باشد، جاییکه در آن برجسته ترین هنرمندان، دانشمندان و قهرمانان ملی این کشور به خاک سپرده شده اند. این مکان در سال 1929 حیاط یک کلیسا در اطراف کلیسای سنت داوید (St. David’s Church) و در دامنه کوهستان مِتاسمیندا (به معنای مریم مقدس) بنا شد.

 

در بالای این رشته کوه ها پارک تفریحی مِتاسمیندا متعلق به شهرداری تفلیس یافت می شود. از اولین افراد مشهور که در این مکان به خاک سپرده شده اند می توان به نویسنده معروف روسی به نام الکساندر گریبایدوف (1795-1829) و همسر گرجستانی وی نینو چاوچاودازه (1812-1857) نام برد. این معبد به صورت رسمی در سال 1929 برای برگزاری جشن 100 ساله مرگ گریبایدوف در ایران افتتاح شد و از آن زمان به بعد خاکش پذیرای افراد بسیار مشهوری شد.

قلعه ناریکالا

این قلعه به سبک ارگ های ایرانی ساخته شده و یکی از برجسته ترین و قابل تشخیص ترین ساختارها در خط افق شهر قدیمی می باشد. میهمانان با بازدید از این قلعه علاوه بر آشنایی با شگفتی های قرن چهارم فرصت تماشای یکی از زیباترین چشم اندازهای تفلیس را پیدا می کنند. قلعه ناریکالا به لطف ساختن دیواری توسط امیران عربی در قرن هشتم به دو قسمت تقسیم شد. کلیسای سنت نیکولاس در دهه 1990در سطح پایینی این قلعه ساخت شد و بنای یادبود مادر گرجستان نیز در فاصله چند قدمی اش قراردارد. 

 

پل صلح

پل صلح در امتداد رودخانه کور در تفلیس پایتخت گرجستان کشیده شده، این پل در امتداد 50 متری بر روی رودخانه کور به دستور شهرداری تفلیس ساخته شد و افتتاح رسمی آن در ماه مه سال 2010 انجام گرفت. این پل همچنین چشم اندازی خیره کننده به کلیساس مِتِخی، قلعه ناریکالا و مجسمه بنیانگذار شهر واختانگ گرگاسالی، پل باراتاشویلی و دفتر ریاست جمهوری را ارائه می دهد. این پل با طرح یک حیوان دریایی از شیشه و فولاد ساخته شده ودارای سیستم نورپردای بسیار جذابی در هنگام شب می باشد. چراغ های به کار رفته در آن دقیقاً 90 دقیقه قبل از غروب آفتاب روش می شوند و منظره شگفت انگیزی از انعکاس نور در آب رودخانه را ایجاد می کنند. 

 

این پل توسط معمار ایتالیایی میشل دِ لوچی طراح ساختمان های ریاست جمهوری گرجستان و وزارت امور داخلی گرجستان طراحی شده، اما طراحی سیستم نورپردازی آن به عهده طراح نور فرانسوی فیلیپ مارتینود بوده است. 

یادبود تاریخ گرجستان

بنای یادبود تاریخ گرجستان در نزدیکی دریای تفلیس توسط مجسمه ساز گرجستانی زوراب سره تلی (Zurab Tsereteli) ساخته شد. قسمت بالایی ستون های 30 متری این بنای تاریخی ویژگی پادشاهان، ملکه ها و قهرمانان و قسمت پایینی آن زندگی حضرت مسیح را به تصویر می کشد. ساخت این بنا در سال 1985 آغاز شد اما تاکنون کامل نشده و هنوز هم ناقص است. 

 این بنا بر روی تپه هایی مشرف به دریای تفلیس قرار دارد و فقط 20 دقیقه تا مرکز شهر فاصله دارد.

 

بنای یادبود پادشاه واختانگ گرگاسالی

پادشاه واختانگ یکم معروف به واختانگ گرگ سر از آخرین پادشاهان گرجستان باستان یا همان ایبریا بود که در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم بر سلسله خسرویانی ها حکومت می کرد. او به جنگ با پادشاه ساسانی ها پرداخت، جنگی که باعث تضعیف حکومت آنها و انقراض پادشاهی ایبری ها شد.

 

تاریخ، سازماندهی مجدد کلیساهی گرجستان را به او نسبت داده و از وی به عنوان بنیان گذار تفلیس، پایتخت مدرن نام برده است. دوران پادشاهی واختانگ دورانی سخت و پر مشکل بود. تاریخ نگار ایوانه جاواخیشویلی (Ivane Javakhishvili) دوران حکوت واختانگ را از سال های 449 تا 502 ثبت کرده در حالیکه سیرول تومنوف (Cyril Toumanoff) این دوران را از سال های 447 تا 522 می داند.

برای دستیابی به این بنای یادبود می توان از مترو در منطقه  آولاباری (Avlabari)، از اتوبوس در میدان اروپا (Europe Square)، از ون های کوچک، تاکسی یا ماشین و دوچرخه ای اجاره ای استفاده نمایید.

مجسمه کارتلیس ددا

می توان از مجسمه کارتلیس دِدا به عنوان سمبل و نمادی از شهر تفلیس نام برد. کارتلیس دِدا به معنای مادرکارتلی می باشد به همین دلیل به آن مجسمه مادر گرجستان نیز گفته می شود. این مجسمه بر فراز تپه های سولولاکی (Sololaki Hill) قرار گرفته و تقریباً از تمام نقاط شهر قابل رویت است.

 

کارتلیس ددا با ارتفاع 20 متری نقشی از یک زن را در لباس محلی گرجستان به تصویر می کشد، تصویری سمبلیک از گرجستان که در دست چپ خود یک کاسه از آب انگور برای دوستانش دارد، فلسفه طراحی این کاسه به میهمان نوازی مردم گرجستان باز می گردد. در دست دیگر او با شمشیری به نشان مبارزه با دشمنانش جای گرفته است