تیتربرتر: سریال خانگی یاغی عنوان سریال شبکه نمایش خانگی به کارگردانی محمد کارت و تهیه کنندگی سید مازیار هاشمی محصول سال 1400 کشور ایران است، که در درامی جنایی با رویکردهای معمایی دنبال میشود. افشین حسنلو در این سریال نقش لالی را بازی می کند، در ادامه با این بازیگر بیشتر آشنا می شویم.
داستان سریال یاغی
جاوید با بازی علی شادمان از جوان های محله پایین خیابان تهران است. اتفاقاتی در زندگی شخصی اش رخ داده است که تاکنون نتوانسته است شناسنامه داشته باشد.
او به خاطر اینکه هویتی نداره سختی های زیادی کشیده و حالا به دنبال راه حلی است تا از این در به دری نجات پیدا کنید. او به دنبال راهی است که اثبات کند مرحوم “محمود گنجی” پدرش است.
تمام راه حل ها برای اثبات هویت اش به شکست انجامید و حالا او باید آزمایش ژنتیک انجام دهد. برای انجام آزمایش ژنتیک باید یکی از بستگان خانواده پدری اش برای اینکار حاضر شوند که آنها هم خود داری می کنند وی در این مسیر با مشکلات زیادی برخورد می کند.
اسامی بازیگران سریال یاغی
- پارسا پیروزفر
- علی شادمان
- طناز طباطبایی
- امیر جعفری
- نیکی کریمی
- فرهاد اصلانی
- آبان عسکری
- مهدی حسینی نیا
- مه لقا باقری
- عباس جمشیدی فر
- جواد خواجوی
- ناهید مسلمی
- امیر رضا دلاوری
- بهرام ابراهیمی
- نادر شهسواری
حاشیه های سریال یاغی
- محمد کارت برای اولین پروژه نمایش خانگی خود با نام «یاغی» در اولین گام طناز طباطبایی و پارسا پیروزفر را برای ایفای نقش در این سریال انتخاب کرده است.
- نگارش فیلمنامه سریال یاغی توسط حسین دوماری، پدرام پورامیری و محمد کارت طی یک سال گذشته انجام شده و مدتی‌ست به اتمام رسیده است. این تیم تجربه نگارش فیلمنامه «فیلم شنای پروانه» را نیز با یکدیگر در کارنامه هنری خود دارد.
- پارسا پیروزفر و طناز طباطبایی بازیگران گزیده کاری که هر دو سال هاست بازی در سریالی را نپذیرفته‌اند، برای اولین بار در «سریال یاغی» کارت، نقش‌آفرینی خواهند کرد.
- سریال یاغی مانند «شنای پروانه» در محله‌های جنوبی تهران ساخته میشود و داستانی اجتماعی دارد.
بیوگرافی افشین حسنلو
افشین حسنلو 8 آبان 1371 در زنجان متولد شد، با 196 سانتی‌متر یک بازیگر قد بلند تئاتر و تلویزیون است.
تحصیلاتش تا مقطع کارشناسی در رشته نرم افزار کامپیوتر فارغ التحصیل شده است، از نوجوانی به بازیگری علاقه داشت و پس از چندین سال توانست با ورود به صحنه تئاتر به خوبی بدرخشد.
خانواده و زندگی شخصی
اصالتا در زنجان به دنیا آمده است و یک خواهر کوچکتر از خودش به نام آذین دارد که او نیز در رشته گریم سینما و تئاتر کار و تحصیل میکند.
آقای حسنلو در نوجوانی و دوران مدرسه علاقه زیادی به ورزش بسکتبال داشت که شش سال این رشته را به صورت حرفه ای دنبال کرد.
گفتنی است زمانی که 5 سال سن داشت به همراه خانواده اش به تهران مهاجرت کردند و در حال حاضر با پدر و مادر و خواهرش زندگی می کند.
شروع بازیگری با صحنه تئاتر
در دوران نوجوانی کم کم علاقه و استعدادش او را به سمت بازیگری سوق داد.
وی می گوید: بعد از خدمت سربازی بازیگرى برایم جدى شد، سال 1396 از طریق یک فراخوان جذب بازیگر قد بلند برای یک نمایش وارد عرصه تئاتر شدم.
موفق ترین نمایش های افشین حسنلو
از موفق ترین نمایش هایی که بازى کردم “سقراط” به کارگردانى حمیدرضا نعیمى و دو نمایش فهرست و جنایات و مکافات به کارگردانى رضا ثروتى که در تالار وحدت اجرا شدن هر دو تجربه خوبی برایم بود.
درخشش در صحنه تئاتر
این چهره جوان و خوش استعداد خوشبختانه توانست در عرض چند سال تلاش در تئاتر دیده شود و ورودش به دنیای تصویر از طریق یک فیلم کوتاه بود.
همسر افشین حسنلو
وی همچنین در ادامه این گفتگو در مورد زندگی شخصی اش گفت: مجردم و با پدر و مادرم در تهران زندگى میکنم، او بیشتر سعی می کند فعلا تمرکز را روی کارش بگذارد.
جلوی دوربین
پس از سال ها تلاش روی صحنه تئاتر، بالاخره سال 1399 توانست با حضور حرفه ای خودش در سریال “خانه امن” با نقش سامر که یک تروریست داعشى است به خوبی بدرخشد.
سریال تلویزیونی خانه امن به کارگردانی احمد معظمی و تهیه کنندگی ابوالفضل صفری، روایتی جذاب و پرهیجان از یک پرونده جاسوسی- امنیتی است که لایه‌هایی از عملیات پیچیده مقابله با گروهک تروریستی داعش را روایت میکند.
کارنامه بازیگری
- 10 اجرای عمومی تئاتر و جشنواره فجر
- فیلم کوتاه روز بیست و یکم به کارگردانى ارسلان حیدرى
- فیلم کوتاه گونه نادر به کارگردانى حامد اصلانى
- فیلم کوتاه زالو به کارگردانى مهیار مرتضوى
- بازی در سریال خانه امن
- بازی در سریال یاغی
مطالب مرتبط:
گفتگو با افشین حسنلو
**آقای حسنلو شما پیش از حضور در سریال خانه امن در کارهای تلویزیونی حضور داشته اید؟
-خیر. اولین تجربه حضور من در یک کار تلویزیونی بود و البته این را هم بگویم که خیلی خوشحالم که اولین حضور من در تلویزیون و یک سریال با «خانه امن» رقم خورد و با این کار پا به قاب تلویزیون گذاشتم.
**چرا؟ چون علی رغم کوتاه بودن نقشتان خیلی دیده شدید؟
-بله. دقیقا به نکته خوبی اشاره کردید. نقشم خیلی دیده شده و البته این را هم بگویم که مردم کارهای که در ژانر پلیسی و معمایی ساخته می شود را خیلی دنبال می کنند و آن را دوست دارند. سریال خانه امن هم از این قاعده مستثنی نیست. با توجه به زحمتی که گروه سازنده کشیده و متن قدرتمند، کارگردانی آقای معظمی، تا اینجا سریال با بازخوردهای بسیار مثبتی مواجه شده و من هم شکر خدا بازخوردهای خوبی از سوی مردم و مخاطبان سریال گرفته ام.
**در حقیقت با ایفای نقش یک داعشی کارتان را در تلویزیون آغاز کردید.
-بله...بله... این را هم بگویم که من برای ایفای نقش یک مقداری هم چالش داشتم. چون شخصیت خود افشین کاملا با چنین افراد و چنین تفکراتی در تضاد است. من حتی من آزارم به یک مورچه هم نمی رسد و حتی خیلی برای یک بازیگر به نظرم اینکه بخواهد نقش اولش را که قرار است در تلویزیون ایفا کند، یک بد من یا شخصیت منفی انتخاب کند، ریسک خیلی بزرگی کرده است. چون دقیقا لبه تیغ است. خدا را شکر مردم تا اینجای کار و با اینکه در قسمت های نخستین سریال است، با مجموعه و کارکتر ارتباط خوبی برقرار کرده اند و سریال را دوست داشته‌اند.
**زمانی که این نقش را پذیرفتید، خودتان نسبت به ماجرا و موضوع جنایت های داعش آگاهی کافی داشتید؟ یا پیگیر کارهایی که می کنند، بودید؟
-بله. قطعا اخبار را دنبال می کردم مخصوصا در مقطع زمانی که این اخبار و اتفاقات شدت داشت و عزیزان مدافع درگیر بودند و زمانی که قرار شد من این نقش را بازی کنم تا وقتی که قرار بود جلوی دوربین بروم، حدود دو هفته ای زمان داشتم و در این مدت من خیلی بیشتر تحقیق کردم که این گروه تروریستی چگونه تشکیل شده اند و خاستگاهشان کجاست و از همه مهمتر چه کاری می کنند و چه اتفاقاتی می افتد که یک آدم را به جایی می رسانند تا بتواند به خودش بمب ببندد و انسانهای دیگر را از بین ببرد. این مطالعات هم در بازی و ارائه نقشم تاثیرگذار بود و هم بیشتر مطالعه کردم و با رشادت های مدافعان حرم و عزیزان سپاه پاسداران خیلی خوب آشنا شدم و فهمیدم که کشور ما با چه خبائثی روبرو است.
**نقش شما یک داعشی چچنی بود؟
-بله. من نقش یک داعشی چچنی را ایفا کردم. چچنی ها که منطقه ای در روسیه است، خیلی شبیه چینی هستند. البته من خیلی از نظر چهره شبیه شان نبودم ولی درباره شان خوانده بودم و می دانستم که چچنی های داعشی چه کسانی هستند و درباره شان آگاهی داشتم. چند جا هم قرار بود که تغییر کند و الجزایری بشود ولی در نهایت همان چچنی شد.
** لهجه چطور به سمت عربی رفت؟
-خوب طبق صحبت‌هایی که با آقای معظمی و مشاور انتظامی کار آقای اصفهانی داشتیم، به این مرحله رسیدیم. خوشبختانه آقای اصفهانی انسانی بسیار شریف هستند و اطلاعات بسیار خوبی دراین باره داشتند و کمک بسیاری هم در طول کار به من کردند. با هم صحبت کردیم و قرار شد که اگر قرار باشد که دیالوگ بگویم، چطور حرف می زند؟ به این نتیجه رسیدیم که این ها برای هر عملیاتی که داشتند و هر منطقه ای در دنیا که می خواستند کسی را برای انتحاری بفرستند، ابتدا درباره آن منطقه تحقیق می کنند و با زبان آن منطقه کار می کردند. ما هم تصمیم گرفتیم که عربی صحبت کند چون به دلیل حضورش در سوریه با این زبان که در ایران هم استفاده می شود، آشنا شده است.
**شما در کار جلیقه انتحاری هم پوشیدید، به نظرتان چطور بود و چه حسی داشتید؟
-خیلی برایم جالب بود که وقتی این جلیقه را می پوشیدم، خودم هم از لحاظ درونی دچار استرس می شدم. حتی با اینکه می دانستم من قرار است جلوی دوربین بروم، بازی کنم و این یک اسباب بازی است و کار بچه های صحنه است، اما با این حال باز هم در ذهنم به این می رسیدم که چقدر یک انسان باید از لحاظ احساسی و عاطفی دگرگون شده باشد و مغزش شستشو داده شده باشد که بتواند چنین کاری را هم با خود و هم با انسانهای دیگر بکند.
**نکته قابل توجهی است که یک بازیگر بتواند نقشی را ایفا کند که از آن متنفر است.
-جالب اینجاست که وقتی نظرهای مردم را می خوانم چیزهای متفاوتی می بینم. یک دوستی نوشته بود که مثلا چکار میکند؟ فقط راه می رود و نگاه می کند. در حالی که او فقط کارش این است که راه برود و نگاه کند و البته دلهره بسیاری داشت.
**احتمالا از این به بعد مدام شما را در نقش های منفی خواهیم دید.
-اتفاقا دوستانم هم همین را می گویند. حالا امیدوارم که از این به بعد مدام به من نقش منفی ندهند.می خواهم در انتخاب هایم دقت کنم و از این به بعد کار کمدی و یا حتی پلیس بازی کنم و این تصور را می شکنم و نمی خواهم که مردم من را با این نقش به یاد بیاورند. البته خدا را شکر میکنم که به قدری نقشم اثرگذار بوده که خیلی خوب دیده شده است. البته خدا را شکر مردم دیگر بازیگرها را به خاطر نقشی که بازی می کنند، قضاوت نمی کنند وگرنه معلوم نبود چه بلایی به سرم بیاورند.
**بزرگترین چالش شما در ایفای این نقش چه بود؟
-مواجه اول من برای بازیگری در یک فیلم کوتاه بود که قرار بود کلا 2 پلان کار بازی کنم. در آن فیلم هم یک تیر به ملاجم می خورد و میمردم. جالب است که کارگردان روزی که از من تست گرفت راضی بود ولی روز اجرا من مدام زمین میخوردم و کار در نمی آمد کلی داد و بیداد کرد و در نهایت گفت نمی خواهد برایم بازی کنی و دستیارش این نقش را ایفا کرد. چالش بزرگ نقش سامر برای من لحظه مرگش بود. حدود 6 سال از آن ماجرا گذشته و حالا من باید دوباره مردن را تجربه می کردم و به خودم گفتم حالا میخواهی چه کنی؟ . آن هم در شرایطی که من آن زمان تجربه بازیگری نداشتم ولی این بار تجربه داشتم و خدا را شکر که صحنه، صحنه خوبی از آب درآمد. چالش بزرگ این نقش، برای من لحظه مرگ بود چون نه بدل داشتم و نه تشکی زیر من پهن بود. صحنه هم صحنه حساسی بود. مگر چندبار تک تیرانداز من را زده که بخواهم آن را تجربه کرده باشم و بدانم چطور می افتد. خوشحالم که در این پروژه بودم.
بعد از اینکه من افتادم، ما 4 بار برداشت داشتیم این پلان را و 3 بار به خاطر مشکلات فنی و هنروران به مشکل خورد و در برداشت چهارم که افتادم، دیگر نمی توانستم بلند شوم. رنگ و رویم هم پریده بود و اواخر پاییز سال گذشته بود که دوستان صحنه برایم آب قند آوردند. همان لحظه آقای اصفهانی آمدند و گفتند آفرین خیلی خوب بود و درست کارت را انجام دادی.
**صحبت پایانی نمانده است؟
-خانه اول من تئاتر است و این روزها ما تئاتری ها غمگین هستیم. هرچند که راه کارهای دیگری هم جز تعطیل کردن سالن ها وجود دارد. هرچند که با وجود شرایطی که به وجود آمده بود، خیلی تماشاگری به دیدن نمایش ها نمی آمد و استقبالی نبود ولی حال تئاتری ها با تمرین و اجرا خوب است. الان در سالن ها پروتکل ها به خوبی رعایت می شود و خود من در این مدت چند نمایش دیدم. امیدوارم مسئولان کمی به این موضوع فکر کنند چون در نهایت فرهنگ نجات دهنده است.
آنچه دیگران میخوانند:
گردآورنده: زهرا فرامرزی
