تیتربرتر: اسامی برندگان چهاردهمین دوره جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران به دبیری جعفر گودرزی اعلام شد.
کسب جوایز بهترین بازیگر زن و مرد
آکادمی جشن در چهاردهمین دوره، فیلم‌های سی‌وهشتمین و سی‌ونهمین جشنواره ملی فیلم فجر که سال‌های ۹۸ و ۹۹ برگزار شد و همچنین آثار ایرانی سی‌وهفتمین و سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر که در سال‌های ۹۸ و ۱۴۰۰ برگزار شد، در بخش‌های فنی، بهترین فیلم، فیلمنامه، کارگردانی و جایزه خلاقیت و استعداد درخشان (ویژه فیلمسازان اول)، بازیگر نقش اول زن و مرد و بازیگر نقش مکمل مرد و زن مورد داوری قرار داد.
اسامی برندگان به شرح زیر است:
بهترین فیلم:
آتابای (تهیه‌کننده نیکی کریمی)
بهترین کارگردان:
نیکی کریمی (آتابای)
بهترین فیلمنامه:
هادی حجازی‌فر (آتابای)
جایزه خلاقیت و استعداد درخشان (بهترین فیلم اول):
بهمن و بهرام ارک (پوست)
بهترین بازیگر نقش اول مرد:
سعید آقاخانی (خون شد)
بهترین بازیگر نقش اول زن:
الناز شاکردوست (تی تی)
بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:
جواد عزتی (آتابای)
بهترین بازیگر نقش مکمل زن:
باران کوثری (بی همه چیز و عامه پسند)
بهترین تدوین:
میثم مولایی (روز صفر)
بهترین موسیقی متن:
حسین علیزاده (آتابای)
بهترین فیلمبرداری:
مرتضی نجفی (تومان)
بهترین صدای فیلم (صداگذاری و صدابرداری):
زالاوا (صدابردار: رشید دانشمند، صداگذار: امیرحسین قاسمی)
بهترین دستاورد فنی:
مرتضی فربد (طراحی صحنه تومان)، مارال جیرانی (طراحی لباس تومان)
پیام جعفر گودرزی دبیر چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران
همچنین پیام جعفر گودرزی دبیر چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران همزمان با اعلام اسامی برندگان منتشر شد.
متن پیام وی به شرح زیر است:
«چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران به نقطه آغازی دیگر -دوره پانزدهم- متصل، و دوره چهاردهم هم به سرانجام رسید. خیلی‌ها در این دو سال و اندی، جان شیرین را به پیشگاه باری‌تعالی برده و صحنه ممتاز هنرمندی را ترک گفتند و در مثنوی داستان ما نیز تاخیرها شد! خب کرونا بود و سرانجام، این زندگی بود که بر آن فائق آمد؛ که بشر احسن‌الخالقین است و بر هر مشکلی تواند که فائق آید.
این دو سال و اندی که در دو دوره متفاوت مدیریتی از سر ما گذشت، پیرمان کرد. شگفتا که این فراق‌ها و رفتن‌ها و پیوستن‌ها به اصل روشن خورشید هم، دیگر در آن‌هایی که باید، اثری نمی‌گذارد و دوره و مدیریت این و آن هم نمی‌شناسد! آیا بر دل‌ها مهر است؟ نه که «خوبی» نیست، هست و زمین بی حجت نمی‌ماند. ما با چراغ هم گشته‌ایم، «خوب بودن» در این روزگار سکه نایاب بازار است انگار!
باری! ما کار خودمان را می‌کنیم که دو صد گفته نیم کردار هم نیست. آن‌هایی که مسئول‌اند، مسئول‌اند حتی اگر از اهل قلم و اهل هنر روی برگردانند و بدانند که از دایره قضاوت‌های تاریخی در امان نخواهند بود و کاش تا وقتی که فرصت هست، دل شکسته‌بالان و دردمندان و دلسوزان این عرصه را به‌دست آورند. باید که جبران کنند این‌همه کاستی و این‌همه نابلدی‌ها را.
به پایان دوره چهاردهم جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی رسیدیم و نخواستیم با توجه به شرایط و اوضاع نابسامان و نامناسب اقتصادی و روحی و بیکاری سینماگران و وضعیت معیشتی سخت و جانفرسا، مراسمی بگیریم و چون سابق؛ در کنار هم؛ صحنه هنرمندی و جشن بیافرینیم، اما کوشیدیم در بضاعت و ثروت معنوی اعضای این انجمن، قدرشناس بخشی از «خوب بودن» ها در این صنف و این روزگار باشیم. که نظامی بزرگ سروده:
گر هنری در تن مردم بود
چون نپسندی گهری گم بود
گر بپسندیش دگر سان شود
چشمه آن آب دو چندان شود
گلایه‌ها داریم و حرف و سخن نیز بسیار، رنجیدگی و وصف حال این سینمایی که گاه غصه‌ای می‌شود بر دل‌ها و… و اما به اشارتی گفتیم و می‌گذریم...
امروز دو چشم را خندان خواهیم و دل‌ها را امیدوار به سوسوی چراغ سینمای ایران. امیدواریم چشمه آب این سینما دو چندان شود. آرزو می‌کنیم این انتخاب‌ها به حقیقت و ارزش‌های هنر واقعی نزدیک باشد و بدانید که فاصله بعضی از نامزدها و انتخاب‌های نهایی فقط چند رای ساده بوده است. ما در این و بر این جشن می‌افزائیم، کم نمی‌کنیم و می‌کوشیم به فاصله نفر بعدی، خوبی و ارزش‌های هنری و زیبایی‌شناسی را تعمیم دهیم.
به امید توفیق بیش از پیش سینمای شریف و ارجمند ایران و ساخت آثاری بهتر و ارزشمندتر.
جعفر گودرزی. دبیر چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران»
مطالب مرتبط:
بیوگرافی بهترین بازیگر نقش مکمل زن
باران کوثری متولد 25 مهر 1364 در تهران، بازیگر است.باران دومین فرزند رخشان بنی اعتماد (کارگردان و فیلمنامه نویس سینما و تلویزیون) و جهانگیر کوثری (مدیر تولید و مفسر ورزش) است. یک برادر بزرگتر از خود بنام تندیس دارد.
وی دیپلمه نمایش هنرستان سوره و دانشجوی انصرافی رشته جامعه شناسی است.
شروع فعالیت بازیگری باران کوثری
باران کوثری از 6 سالگی وارد بازیگری شد و منشی صحنه و طراح لباس را هم تجربه کرد.
بعد از انتقادات به اینکه صرفا بخاطر مادرش در عرصه بازیگری حضور دارد با حضور در تئاتر آنسوی آینه سال 76 به کارگردانی آزیتا حاجیان توانایی هایش را اثبات کرد، در سال 1377 با سریال بگذار آقتاب برآید وارد تلویزیون شد و سال 1385 با سریال صاحبدال در نقش دنیا به کارگردانی محمدحسین لطیفی بسیار دیده شد.
او اولین بار در سال 1385 دیپلم افتخار بهترین نقش آفرینی و سیمرغ بلورین نفش اول زن را از جشنواره فیلم فجر برای فیلم های خون بازی و روز سوم گرفت، در سال 1393 بار دیگر برای فیلم کوچه بی نام سیمرغ نقش اول زن را بدست آورد.
فیلم های باران کوثری
حضور باران کوثری در سریال ملکه گدایان مورد توجه بسیاری از مخاطبان قرار گرفته است البته این اولین‌باری نیست که کوثری با گریمی متفاوت، نقشی پرچالش را برعهده می‌گیرد. پیش‌تر در فیلم‌های «خون‌بازی»، «روز سوم»، «کوچه بی‌نام» و «لانتوری» هم نقش‌هایی سخت و پرچالش را از او دیده بودیم. مروری داریم بر نقش‌های متفاوت باران کوثری در سینما.
باران کوثری در خون‌بازی
باران کوثری سال ۱۳۸۵ در «خون‌بازی» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد نقش دختری معتاد به نام سارا را ایفا کرد؛ دختری از خانواده‌ای بالاشهری که قرار است نامزدش به زودی از خارج بیاید و مهیای ازدواج شود، اما چیزی از اعتیاد شدید او نمی‌داند و او فرصتی ندارد تا پیش از بازگشت نامزدش درمان شود.
در این فیلم بیشتر از هرچیز تاکید روی رابطه میان مادر و دختر است؛ مادری مستأصل که تمام تلاشش را می‌کند تا دخترش را به شمال برساند و تحت درمان قرار دهد و دختری که برای به دست آوردن مواد دست به هرکاری می‌زند. کوثری در این فیلم یکی از بهترین بازی‌هایش را به نمایش گذاشت. او برای این فیلم سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از بیست‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر گرفت.
باران کوثری در فیلم روز سوم
باران کوثری در جشنواره بیست‌وپنجم فجر به طور مشترک برای دو فیلم «خون‌بازی» و «روز سوم» سیمرغ گرفت. بازی او در «روز سوم» هم قابل تقدیر بود. او در نقش دختری آبادانی به نام سمیره ظاهر شد؛ دختری که به‌خاطر بمب‌گذاری، یکی از پاهایش را از دست می‌دهد و حالا در شرایطی که خانه‌شان توسط نیرو‌های عراقی محاصره شده است باید با کمک برادرش خودش را نجات دهد.
برادرش او را داخل خانه خاک می‌کند و می‌رود تا کمک بیاورد. صحبت کردن او با لهجه جنوبی، آن هم در شرایطی که پایش را از دست داده و درد می‌کشد و از طرفی نگران ورود سربازان دشمن است، موقعیت پیچیده‌ای ایجاد می‌کند، اما کوثری به خوبی از پس این موقعیت برآمده است.
باران کوثری در کوچه بی‌نام
باران کوثری در «کوچه بی‌نام» هم نقشی متفاوت و جذاب را ایفا می‌کند. محدثه، دختر پایین‌شهری یک خانواده متعصب است که برخلاف سایر اعضای خانواده، مقید به اعتقادات نیست و دلش می‌خواهد آزاد زندگی کند.
از یک طرف می‌خواهد مشابه دختران بالاشهری رفتار کند و از طرف دیگر سبک لباس پوشیدن و آرایش کردن و لحن صحبت کردنش، او را لو می‌دهد. این تضاد‌های رفتاری، مجموعه جالبی را پدید آورده و کوثری به خوبی از پس ایفای آن برآمده است.
کوثری برای بازی در نقش محدثه از سی‌وسومین جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را گرفت.
باران کوثری در لانتوری
درست است که بازی باران کوثری در نقش بارون فیلم «لانتوری» آنطور که باید به اندازه سایر نقش‌هایی که ذکر شد دیده نشد، اما او این‌بار هم در نقشی متفاوت ظاهر شد. بارون جزو گروهی شرور و بزهکار به نام لانتوری است؛ جوانانی سرخورده که در عین مجرم بودن، قربانی شرایط زندگی‌شان هستند.
او به همراه پاشا و چند نفر دیگر، زورگیری می‌کند تا آرزوی کودکان پرورشگاهی را برآورده کند. گریم و لحن صحبت کردن و احساساتش زمانی که می‌بیند پاشا به مریم دل بسته است، از جمله نکات جذاب بازی او در این فیلم است.
آنچه دیگران میخوانند:
نویسنده: علیرضا یوسفی
