به گزارش تیتربرتر؛ الهام علی اف ، در مصاحبه 27 سپتامبر با خبرگزاری آناتولی ترکیه ، در اظهاراتی تعجب برانگیز و تحریک‌کننده ادعا کرد که در فاصله بین 11 آگوست و 11 سپتامبر ، باکو 60 کامیون ایرانی را که به ادعای وی از جاده استفاده غیرمجاز می کردند، شمارش کرده است. او ادعا کرد که به نظر می رسد برخی از آنها با استفاده از پلاک های ارمنی سعی در پنهان کردن هویت خود داشته اند.
علی‌اف در ادامه این لفاظی‌هاگفت: «اولین بار [طرف آذربایجانی] یک هشدار شفاهی ، دومین‌بار یک یادداشت رسمی فرستاد و سومین‌بار از طریق گمرک و پلیس مرزی عمل کردیم. به این ترتیب ما به دست گرفتن کنترل جاده در خاک آذربایجان را آغاز کردیم. در نتیجه ، تعداد کامیون های ایرانی که از لاچین عبور می کنند به صفر رسیده است».
«بازیگر ثالث» این اتفاق کیست؟
الهام علی اف همچنین، تهران را به دلیل رزمایش نظامی در شمال مورد انتقاد قرار داده و آن را "یک رویداد بسیار شگفت آور" خوانده و گفته است: هر کشوری می تواند هرگونه رزمایش نظامی را در خاک خود انجام دهد. این حق حاکمیت آنهاست اما چرا اکنون و چرا در مرز ما؟
در همین حال ، در ایران مقامات مختلف به شدت از اقدامات و اظهارات تنش‌زای آذربایجان انتقاد کرده اند. بر اساس گزارش تهران تایمز، احمد نادری ، یکی از نمایندگان پارلمان ایران در توییتر گفت که مقامات آذربایجانی "گول خورده اند" و اظهاراتی "بزرگتر از اندازه و ظرفیت خود" مطرح کرده‌اند.
محمدرضا احمدی سنگری، نماینده دیگر مجلس، با اشاره به حمایت قاطع آنکارا از باکو ، گفت که آذربایجان به دلیل پیروزی نظامی خود بر ارمنستان که به گفته وی نتیجه "دوپینگ ترکیه" بود، دچار تکبر شده است. سنگری سپس افزود: «سن کشور کوچک شما کمتر از جوانترین قانونگذار ما است».
حضور اسرائیل در نزدیکی مرزهای خود را برنمی‌تابیم
سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران (سه شنبه) در پاسخ به سوال خبرنگاران در خصوص مطالب بیان شده از سوی الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان در فضای رسانه‌ای، اظهار داشت: در حالی که روابط خوب و محترمانه‌‌ای بین دو کشور وجود دارد و مسیرهای معمول ارتباطات بین دو طرف در بالاترین سطح وجود دارد، بیان آن به این شیوه مایه تعجب است.
سخنگوی وزارت امور خارجه افزود: در این زمینه و موضوعات دیگر مرتبط با آن، در دیدار دو وزیر امور خارجه در حاشیه نشست اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، رایزنی‌های جدی و دقیقی صورت گرفت و توافق شد در یک بستر مناسب این گفت‌وگوها ادامه پیدا کند.
خطیب زاده در ادامه خاطرنشان کرد: «ایران همواره مخالفت خود با هرگونه اشغال سرزمینی را اعلام داشته و بر لزوم احترام به تمامیت ارضی کشورها و مرزهای شناخته شده بین‌المللی تاکید کرده است. ضمن آنکه رعایت حسن همسایگی و همجواری از مهمترین موضوعاتی است که انتظار می رود از سوی همه همسایگان مورد توجه قرار گیرد».
سخنگوی وزارت امور خارجه همچنین در خصوص مانور انجام شده از سوی کشورمان در مناطق مرزی شمال‌غرب تاکید کرد: این یک موضوع حاکمیتی است و برای آرامش و ثبات کل منطقه انجام می‌شود. وی افزود: «البته روشن است که جمهوری اسلامی ایران، حضور هر چند نمایشی رژیم صهیونیستی در نزدیکی مرزهای خود را تحمل نخزود: واهد کرد و در این رابطه هر اقدامی را که برای امنیت ملی خود لازم بداند انجام خواهد داد».
نقش ترکیه در این اتفاق چیست؟
اسپوتینگ نوشت: ترکیه به دنبال گسترش نفوذ خود و بالطبع ناتو و رسیدن به دریای خزر است و طبیعتا این تحرک ترکیه موجبات خرسندی آمریکا را نیز فراهم می کند، چون عملا با استفاده از ابزار مسلمان بودن ترکیه (می نویسیم ترکیه ولی باید بخوانیم ناتو) توانسته به دریای خزر که رویای دیرینه آمریکایی ها بوده برسد.
مانوری که اخیرا توسط آذربایجان و ترکیه و پاکستان در دریای خزر انجام شد بیش از اینکه پیغامی برای ایران باشد پیغامی برای روسیه به حساب می آید، چرا که ترکیه یعنی ناتو و پاکستان هم متحد آمریکا.
ترکیه همچنین هدف دیگری را دنبال می کند و آن این است که به شاهرگ مسیر تجارت شرق به غرب تبدیل شود و در این راستا از هیچ اقدامی در ممانعت از گذر این مسیر از طریق ایران کوتاهی نمی کند.
علیرغم روابط اقتصادی خوب میان ایران وترکیه و روابط سیاسی به ظاهر خوب میان ایران و ترکیه ولی بر کسی پوشیده نیست که ایران و ترکیه در عراق و سوریه به صورت واسطه ای درگیر جنگ با هم هستند و مهم ترین دلیل سرمایه گذاری ایران برای حضور در عراق و سوریه و لبنان هم این است که مسیر موسوم به جاده ابریشم از طریق ایران و عراق و سوریه عبور کند و از آنجا به اروپا برود و برگردد.
از همان ابتدا هم که بحث گذر جاده ابریشم از طریق ایران مطرح شده بود آمریکایی ها به شدت در مقابل آن ایستادگی کردند و حتی یکی از دلایل اشغال افغانستان هم بستن این مسیر بود.
مطالب مرتبط:
ماجرای 11 سپتامبر و القاعده را فراموش کنید، اینها بهانه بودند.
کل افرادی که در ماجرای 11 سپتامبر کشته شدند آنقدر برای سیاست مداران آمریکایی ارزش نداشتند که بخواهند هفت هزار و پانصد ملیارد دلار برایشان هزینه کنند، کشته های نظامی به کنار.
ما درباره مسیری صحبت می کنیم که قرار است چیزی حدود پنج تا ده هزار ملیارد دلار سالانه از آن عبور کند و طبیعتا اگر چین ابر قدرت اقتصادی جهان شود ممکن است کارای عبوری مسیر این تجارت به مراتب بیشتر شود.
بر عکس تصور برخی ترکیه هم خیلی دلسوز قوم آذری و یا ترک زبانان مناطق دیگر نیست، گو اینکه خوب بدشان نمی آید امپراتوری عثمانی دوباره برپا شود، مهم امروزه برای ترکیه این است که این مسیر در اختیار آن قرار گیرد.
به صورت تاریخی عمده جنگ های جهان برای کنترل همین مسیر بوده و اقتدار امپراتوری پارسی هم همیشه به دلیل کنترل این مسیر و تامین امنیت آن از افغانستان تا دریای مدیترانه بوده.
به صورت تاریخی هم مناطقی که از شوروی سابق در شرق و غرب دریای خزر استقلال یافتند مربوط به ایران بودند و پس از جدایی از شوروی باید به ایران بر می گشتند اما چرا در آن زمان ایران آنها را در آغوش نگرفت بحث دیگری است، که خوب امروزه می بینیم تاوانش را هم ایرانیان ومردمان این مناطق می دهد.
اگر همه به آغوش ایران زمین برگشته بودند نه آذری ها دیگر مشکلی داشتند نه ارمنی ها و نه گرجی ها، همه مانند سابق در یک وطن بودند.
درباره اسرائیل که سردمدار همه مشکلات بین تهران و باکو است باید گفت به نظر می آید ایرانی ها برای آنها قطعا برنامه جداگانه ای دارند که وقتی پخته شود همه مشاهده خواهند کرد.
همه تحلیلگران متفق القول هستند که استراتژی اسرائیل برای تلافی حضور ایران در مرزهایش با حضور در آذربایجان هیچوقت نمی تواند محقق شود چون ایران یک زمینه اجتماعی پذیرنده در لبنان و سوریه و فلسطین و اردن دارد در حالی که اسرائیل به هیچ وجه توسط مردم منطقه مخصوصا آذربایجان مورد پذیرش نیست و اینکه بروند چند نفر استخدام کنند پرچم اسرائیل را در باکو تکان دهند به معنای این نیست که مردم آذربایجان حامی اسرائیل هستند.
همانقدر که اسرائیلی ها توانستند در اردن و مصر و دیگر کشورهای عربی که معاهده صلح با آنها امضا کرده اند جایگاه داشته باشند در باکو هم می توانند جایگاه داشته باشند.
فراموش نکنید وقتی در مصر انقلاب شد مردم مصر بلا فاصله به سفارت اسرائیل در قاهره یورش بردند و آن را آتش زدند.
حدود سی و پنج سال پس از امضای معاهده کمپ دیوید.
قطعا مردم آذربایجان هم به وقت اش نسبت به دخالت های اسرائیل در کشورشان واکنش نشان خواهند داد.
با توجه به این شرایط به نظر نمی آید ایران نیازی به ورود به درگیری یا در تله آذربایجان افتادن داشته باشد، اگر شرایط خصومت وار بر علیه ایران ادامه یابد شاید به یکباره ایران از ابزارهای دیگری که در اختیار دارد و موثر تر از درگیری نظامی مستقیم هم هستند استفاده کند یا اینکه حتی کار به جایی برسد که به ارمنستان تسلیحات مورد نیاز را بدهد تا دوباره قره باغ را از آذربایجان بگیرد و اینبار دیگر هیچ کس در ایران از آذربایجان حمایت نخواهد کرد.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآرونده: محسن هاشمی
