به گزارش تیتربرتر؛ سریال دراکولا ادامهای بر سریال هیولا ساختهی پیشین مهران مدیری در شبکه نمایش خانگی است و فصل دوم آن محسوب میشود.
داستان سریال هیولا با محوریت شخصیت آقای شرافت معلمی شریف و کم توقع بود؛ اما دراکولا با محوریت شخصیت آقای کامروا شخصیت فاسد سریال هیولا پیش خواهد رفت.
گروه تولید دراکولا کم و بیش مانند هیولاست؛ اما در میان بازیگران سریال تغییرات زیادی رخ داده است. محمد بحرانی، سیما تیرانداز، نیما شعبان نژاد و مهران مدیدی که در فصل اول نیز حضور داشتند، در این فصل هم به ایفای نقش میپردازند و ویشکا آسایش، بهنام تشکر، گلاره عباسی، اندیشه فولادوند و... نیز به این گروه اضافه شدهاند. مهران ممدوح مدیریت فیلمبرداری، امیر توسلی موسیقی و امیر ادیب پرور نیز تدوین این مجموعه را برعهده دارند.
دراکولا کم و بیش الفبا و امضای کارهای دیگر مهران مدیری را با خود دارد. تیپهای شخصیتی اغراق شده و داستانی که در هیچ جزئیاتی از بزرگنمایی ابایی ندارد. ویژگی دیگری هم که معمولاً سریالهای مهران مدیری دارند، شروع بد آنهاست.
دورهمی جانوران در «دراکولا» مهران مدیری
محمد نشاط در صبح سینما در نقد سریال دراکولا نوشت: نخستین قسمت دراکولا، آخرین اثر مهران مدیری که در واقع فصل دوم و ادامهی سریال هیولاست، این روزها منتشر شده است. اثری که طراح و ایدهپرداز اصلی آن، یعنی پیمان قاسم خانی در آثار محبوب مدیری، همچون شبهای برره و مرد هزارچهره هم ردّ پای او به عنوان نویسنده به وضوح پیداست. کمدیهای مدیری، اعم از آثار موفق و ناموفق او، همواره جایگاه خاصی در بین مخاطبان ایرانی داشته است و دارد.
با این اوصاف به قسمتِ اول سریال دراکولا میپردازیم. سریال با یک هشدار قبل از شروع تیتراژ مبنی بر اینکه «حیوانات وحشی باید در زیستگاه طبیعی خود زندگی کنند و نگهداری در خانه از آنها انسانی نیست.» آغاز میشود.
پیامی که از همان ابتدا به ما میفهماند، که قرار است حیوانات وحشی به وفور دیده شوند. تا اینجا همه چیز قابل قبول است، اما جایگاه این حیات وحش خانگی که شامل انواع و اقسام پرنده ها و خزندگان وحشی میشود و اتفاقا در همان هشدار ابتدایی به مرتبط بودن قصه و این حیوانات اشاره شده است_ در دل یک کاخ که قرار است محملی برای یک جمع انسانی باشد، در چیست؟ دستکم در قسمت اول که هیچ کارکرد دراماتیک و تمهیدی برای این شلوغی در داستان در نظر گرفته نشده است؛ حتی بخش کمیکی هم در آن دیده نمیشود و بیشتر به یک سیرک شبیه است تا هر چیز دیگری.
شلوغی مزبور در این چند و چونِ تصویری حیوانات خلاصه نمیشود، بلکه در هر بخشی که ورود کنیم همه چیز حاکی از یک شلختگی عظیم در قصه و کارگردانی است تا ارادهای آگاهانه از جانب فیلمساز؛ که اگر نه، عبور و مرور مدلهای متفاوت و پوشیدن لباسهای متعدد در دل مهمانی و این رفت و آمدها چه کمکی به قصه میکند؟ دوربین تقریبا در تمامی اجزای قصر از آشپزخانه، راه پله، اتاقها، سالن اصلی، تا محوطه بیرونی و ... را به تصویر میکشد، بدون اینکه معماری بنا برای لحظهای برای مخاطب قابل درک باشد؛ گویی نماهای فیلم نه در یک لوکیشن که در چندین مکان فیلمبرداری شده است.
در واقع نه تنها با این تصاویر فضاسازی نمیشود، بلکه چشمِ مخاطب مدام از این گوشه به گوشهای دیگر پرت میشود؛ به گونهای که گویی عکاسی مدّنظر بوده است تا تصویربرداری، آنهم نه عکسهایی زیبا و چشمنواز. پلان های متفاوت که از چهره آدمهای متفاوت و صدالبته حیوانات که در قصه هیچ جایگاهی ندارند، تاکید بر چه چیزی دارد؟ البته شاید بتوان حدس زد نماهایی که از حیوانات گرفته میشود، از روی علاقه فیلمساز است.
در این بین شخصیتهایی معرفی میشوند که همه تیپ هستند، چه آنها که در فصل قبل سریال با آنها آشنا بودهایم، و چه کسانی که به تازگی با آنها همراه میشویم، هیچکدام فردیتی ندارند. برای ورود به یک قصه مگر نباید شخصیتهایی منحصربفرد خلق شوند؟ البته این پرسش در مواجهه با یک اثر جدی در هر ژانری است نه ...
مطالب مرتبط:
نقد آثار مهران مدیری
یکی از ویژگیهای برجسته آثار مدیری خلق شخصیتهای کمیکی بوده است که در تضادّی آشکار با جهان داستان، هر یک توان به دوش کشیدن بخش مهمی از بار طنز قصه را در موقعیتهای متفاوت همواره داشتهاند، اما اینجا همه چیز از یک یکپارچگی در کلیشهها خبر میدهد.
حالا که کارگردان در مقام تهیه کننده، در فراهم آوردن آکسسوارِ صحنه هرچیزی را از "هلیکوپتر" تا گونههای در حال انقراض جانوران میتواند طلب کند، به جای استفاده موجز و مفید از هر آنچه باید به قصه کمک کند به دنبال به رخ کشیدن این توانایی است، تا جایی که میتوان مطمئن بود دلیل اصلی به تصویر نکشیدن "استخرِ شیر" برای مهمانان، ممیزی سیستماتیک بوده است تا محدودیتهای مالی.
قسمت اول سریال حول تدارک مقدمات و برگزاری میهمانی بزرگی به بهانه جشن تولد برای شخصیتی از قصه میگذرد، که نقش آن را خود مدیری بازی میکند؛ اما مهمانی بیشتر به دورهمی جانوران کمتر دیده شده، شبیه است؛ چراکه اساساً آنچه برای شخص اول سریال اهمیت دارد، گویی همینهاست.
به هرحال نمیتوان با همین یک قسمت نسخه کل سریال را پیچید، اما چنین مضمونی اگر در روایتی از دل قصه شکل نگیرد، به راحتی به ضدّ خود بدل میشود و کارکردی در راستای هرآن چیزی دارد که به دنبال نقد آن است؛ مثل همان نمایی که دوربین در برخورد با بچههای کار دارد و گویی نگاه فیلمسازهمارز با رویکرد شخصیت خودش در درون قصه است.
در پایان باید گفت، یک ساعت قسمت یکُم سریال را با اغماض میتوان در سی دقیقه خلاصه کرد؛ که به جدّ برای کسی که سالهای سال در این عرصه تجربه دارد، شکستی بزرگ است.
نقد قسمت دوم سریال دراکولا
اپیزود دوم سریال دراکولا همان فاجعهای است که قبلا در اپیزود اول تماشا کردیم. به جز موارد ذکر شده، صرفا تعاملِ هوشمند با بازجو جالب از آب درآمده که البته خنگ بازیهای پسرِ کامروا همیشه جلوی دوربین خندهدار است. و
یشکا آسایش در نقش ژاله و سیما تیرانداز در نقش مینا به خوبی میدرخشند و نقشِ بسیار سختی را با کمترین نقص به مخاطب که ما باشیم نشان میدهند. به واقع مشکل از بازیگران نیست که آزارمان میدهد، بلکه فیلمنامه به شیوهای نگاشته شده که اکثر شخصیتهای خانم در این سریال، به شدت کاریکاتوری هستند.
در فصل اول سریال هیولا، این ویژگی تنها مختص به مینا شرافت یا همان همسرِ چمچاره بود که البته در فصل گذشته، این چنین که الان مینا را در دراکولا میبینیم، این ویژگیِ شخصیتی اغراقآمیز نبود.
اینکه مهران مدیری میخواهد که شخصیتش در این سریال، تنها فردِ عقل کل و به ظاهر عاقل به نظر برسد، این راهش نیست که کل شخصیتها را با متد کاریکاتوریزاسیون، نادان جلوه دهد. این موضوع باعث میشود تا بیننده، شخصیتها را اصلا و ابدا جدی نگیرد.
با وجود نواقص متعددی که در بطنِ سناریو وجود دارد، مهران مدیری در اپیزود دوم از سریال دراکولا همچنان ثابت کرده که زبانِ انتقادیاش تند و تیز است و در دراکولا کاملا رو بازی میکند. احتمال میرود انتقاداتی که به مهران مدیری وارد شده، کاری کرده تا او بیمحاباتر از گذشته و خارج از شخصیتِ محافظانهکارانهاش دیالوگ بگوید.
با این حال مدیری حداقل در اپیزود دوم از زبان خودش سعی کرده تا فساد سیستماتیک را تشریح کند تا اینکه طعنهای به بدنهی سیستم حکومتی بزند. ادبیاتِ دراکولا حداقل تا پایان اپیزود دوم اصلا و ابدا به ادبیاتِ شبهای برره نزدیک نیست.
زمان پخش سریال دراکولا در نمایش خانگی
سریال «دراکولا» محصول فیلم مارکت است که امروز سوم فروردین سال ۱۴۰۰ پخش آن آغاز شد و قرار است، روزهای سه شنبه ساعت ۲۰ از طریق دو پلتفرم فیلیمو و نماوا منتشر می شود.
بازیگران سریال دراکولا
در کنار مهران مدیری که بار دیگر نقش کامران کامروا را بازی میکند، بازیگرانی، همچون ویشکا آسایش، بهنام تشکر و گلاره عباسی هم حضور دارند و شاهد بازگشت محمد بحرانی در نقش غضنفر چمچاره، مهیار مهرافزون، سینما تیرانداز در نقش مینا و نیما شعباننژاد در نقش هوشمند کامروا هستیم.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآورنده: الهام خلیلی خو
راستی واقعا افرادی با اینهمه ثروت در ایران زندگی می کنن/2
جامعه ای که یکی برای پونصد هزار تومن میره زندان و یکی نمیدونه پونصد تومن یعنی چقدر؟
..نه تنها کشور و ملت را نجات نداده و شرایط را بهتر نکرده بلکه طوری عمل کرده که هیچ چیزی سر جای خودش قرار نداره.
نقد فنی نباید باعث بشه که به نقد شخصیت کارگردان بپردازیم و از واقعیت تلخ جامعه و فساد حکومت مدعی عدالت دور بمونیم./2