به گزارش گروه آموزشی و اجتماعی پایگاه خبری تیتربرتر؛ با توجه به زیرساخت‌های موجود در کشور که در اختیار آموزش و پرورش قرار دارد، این نهاد پیشرفت‌های قابل توجهی کرده و به کمک رسانه و فضای مجازی اطلاع رسانی‌های خوب و مثبتی را داشته، امید است با فضاهای موجود و امتداد این راه بتوان خلأ آموزشی موجود را حل کرد.

تحلیل و بررسی آموزش مجازی

نقش رسانه ملی در آموزش دانش آموزان

در بحث رسانه ملی خرده‌ای که وجود دارد این است که همه مردم اعم از اقلیت‌های قومیتی نمی‌توانند از آن استفاده کنند زیرا در برخی استان‌ها گویش‌های خاصی وجود دارد یا در برخی مدارس روش‌های آموزشی مختلفی پیش گرفته شده باشد که می‌تواند این موارد مقداری از بار آموزشی و اثرگذاری آن را کم کند اما با توجه به این فرصت اندک تلاش‌های قابل تقدیری صورت گرفته است.

بزرگترین چالش آموزش و پرورش

محتوای آموزشی چیست؟

محتوای آموزشی یکی از بنیان های اساسی سیستم های آموزشی نوین و یکی از دستاوردهای مهم فناوری الکترونیک می باشد. محتوای آموزشی که با متن ها و تصاویر ساده بر روی لوح های فشرده آغاز گشت، امروز به مرحله مهمی از حیات و تکامل خود رسیده است. از آنجایی که کار اصلی آموزش را در روش های از آموزش از راه دور و دانشگاه مجازی و .... ، محتوای آموزشی را  به دوش می کشد، دقت در طراحی و تولید محتوای آموزشی امری اجتناب ناپذیر است و هرگونه حساسیت و وسواس در تولید آن کاملا توجیه شده و بحق است.

محتوای آموزشی به مجموعه ای از عکس ها، متن ها، و انیمیشن های صوتی و تصویری گفته می شود که به کمک تکنولوژی رایانه ای پدید آمده تا یک مبحث درسی را آموزش دهد. این محتواهای آموزشی توسط مدرسان این دروس و متخصصین رایانه ایجاد می شود و برای اجرا و یادگیری در اختیار فراگیران قرار می گیرد.

هر محتوای آموزشی که برای یادگیری ارائه می شود، باید کاربردی و مفید باشد. محتوای آموزشی باید متناسب با نیاز فراگیران باشد ، و مطالب آن به روز و دقیق باشد در نهایت اینکه باید برای افراد قابل یادگیری باشد. چنانچه افراد هنگام آموختن نقش فعالی داشته باشند، یادگیری شکل مؤثری پیدا می کند؛ بدین منظور در تدریس مطالب و ارائه محتوای آموزشی نباید از سخنرانی ها طولانی و حفظ مطالب استفاده کرد، چرا که آموختن باید همراه با درک مطلب باشد.

صفر تا صد آموزش مجازی در مدارس

از دیگر ویژگیهای محتوای آموزشی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1-محتوای آموزشی باید واضح و قابل درک و ساده و روشن باشند. 

2- سنجیدنی باشند. 

3-محتوای آموزشی باید نیاز فراگیران را برطرف سازد.

4- براساس پدیده های علمی باشند

۵) رفتاری باشند. 

در انتخاب و تنظیم محتوای آموزشی دو نظر و روش جداگانه وجود دارد: یکی نظر دانشمندان حرفه ای و اصحاب علم است که بر روشهای حرفه ای دانش پژوهی و تحقیق تأکید می کنند و برآن اند که در تنظیم محتوا، به سازمان منطقی موضوع آموزشی توجه شود. این افراد که از اهمیت سازمان منطقی موضوع آموزشی دفاع می کنند و آن را ملاک و مرجع اصلی برای تنظیم محتوا می دانند، این واقعیت را نادیده می گیرند که باید فراخور رشد ذهنی و شناختی فراگیر باشد.

دیگری، نظر مدرسان تربیتی است که روی روش های آموزش و یادگیری تأکید می کنند و بر این موضوع توجه دارند که در تنظیم محتوای آموزشی، به ساختار سازمان روان شناختی و تجارب یادگیری باید توجه شود. این افراد به طور معمول به توالی روان شناختی تجارب یادگیری اهمیت می دهند و این واقعیت را نادیده می گیرند که از هر نوع که باشد دارای ساخت معین و منطقی است و نباید به این منطق در سازمان دهی برای یادگیری، بی اعتنا بود. در هر حال در تنظیم محتوای آموزشی هر دو جنبه، یعنی منطق موضوع آموزش و توالی روان شناختی تجارب یادگیری را باید در نظر داشت. برای تدوین محتوای آموزشی باید به اصول تولید محتوا، مفهوم سازی در محتوا، سازماندهی محتوا، نوشتن و ارزشیابی محتوا توجه نمود.

آموزش مجازی : پیشگیری از ویروس کرونا در مدارس

مزایای تعیین ملاک محتوای آموزشی شامل چه مواردی میشود؟

1- ایجاد وحدت رویه در فعالیتهای آموزشی سازمان

2- فراهم کردن چهارچوبی برای طراحی محتوای آموزشی و ارائه معیارهایی برای پاسخگویی،

3- کمک به هدف گذاری محتوای آموزشی و همچنین، تسهیل در امر فرایند برنامه ریزی درسی (انتخاب محتوا، روش، ارزشیابی)

4- کمک به تدوین سند محتوای آموزشی در سازمانهای مشابه

5- توسعه و بهبود کیفیت فعالیتهای آموزشی

۶)فراهم کردن امکان اعتباربخشی از قسمتهای گوناگون محتوای آموزشی 

۷) فراهم کردن معیاری برای ارزشیابی از عملکردهای آموزشی و پژوهشی 

روشهای تهیه محتوای آموزشی

برای تولید محتوای آموزشی اصول و قواعد خاصی وجود دارد، که این اصول باید در تولید محتوای آموزشی به کار رود . این ویژگیها می تواند صراحت، عدم تناقض و منظم بودن باشد. این اصول عبارت اند از:

اهمیت و اعتبار: محتوای آموزشی علاوه بر آنکه باعث رشد مهارت وتوانمندی در فراگیران می شود، باید مفاهیم و اصول اساسی را نیز دربر گیرد.

علاقه مندی فراگیران: از آنجا که یکی از اساسی ترین هدف های تولیدمحتوای الکترونیکی، خود فراگیران هستند، لذا علایق فراگیران بسیارمهم است. اگر محتوای آموزشی با گروه سنی و قوه درک افراد مطابقت داشته باشد، علایق آنان را برمی انگیزد.

سودمندی: محتوای مفید و کاربردی دانش و اطلاعات لازم را در خصوص مهارتهای موردنظر، به فراگیران ارائه می دهد.

توان یادگیری: محتوای آموزشی نباید خارج از توان و قابلیت درک فراگیران باشد، بلکه باید با رشد همه جانبه فراگیران همخوانی داشته باشد.

انعطاف پذیری: محتوای آموزشی باید به گونه ای  سازماندهی شود که فراگیران با توجه به میزان و توانایی درک و یادگیری، قدرت انتخاب داشته باشند.

فزایندگی: در فزایندگی، افزایش وسعت عمل یک تجربه نسبت به قبل مطرح است؛ تا درک وسیع تر و عمیق تری به فراگیران در خصوص فعالیت داده شود و یادگیری آنان در سطح بالاتری از سطح قبلی مطرح گردد.

وحدت و یکپارچگی: محتوای آموزشی باید به گونه ای باشد که برداشتهای فراگیران در بخشهای مختلف برای تأیید یکدیگر باشد.

توالی مطالب: مطالب باید در یک مسیر مشخص و به صورت منطقی و با توجه به مطالب آن رشته و یادگیریهای قبلی فراگیران تهیه و تنظیم شود.

تازگی موضوع: محتوای آموزشی باید متناسب با شرایط و نیازهای روز باشد و منبع آن جدید و اعتبار علمی کافی داشته باشد.

پرورش مفاهیم اساسی و روش ها: محتوای آموزشی باید براساس تحلیل مفاهیم اساسی و شناخت روشهای درست، بر پروراندن و رشد اندیشه تأکید داشته باشد نه انتقال انبوهی از اطلاعات علمی.

ارتباط با مسائل روز: محتوای آموزشی باید فراگیران را برای زندگی اجتماعی و شغلی آینده و برخورد با مسائل آن آماده سازد.

پایه ای برای آموزش مداوم: محتوای آموزشی باید به گونه ای ارائه شود که یادگیری بعدی را ضروری سازد و بیانگر آموزش مداوم در چهارچوب آموزش رسمی و غیررسمی باشد.

فرصت مناسب برای فعالیتهای یادگیری چندجانبه: محتوای آموزش باید بر انواع فعالیتهای یادگیری تأکید داشته باشد و فراگیر را به فعالیتهای مختلف آموزشی ترغیب کند.

مفاهیم، اصول و قوانین هر علم: محتوای آموزشی باید به مفاهیم موجود آن علم توجه نماید. مجموعه اطلاعات، میراث علمی و دانش اندوخته شده، و سازمان یافته هر علم، چهارچوبی است که براساس آن محتوای برنامه آموزشی سازمان می یابد.

انطباق با زمان آموزش: تهیه و تنظیم محتوای آموزشی باید بر مبنای پیش بینی مدت زمانی باشد که برای آموزش لازم است؛ به این معنی که فرصت و زمان لازم برای پرورش آن مهارت به فراگیران داده شود. چنانچه محتوای تنظیم شده براساس زمان تخصیص یافته تهیه و تنظیم نشود، هرگز نمی توان در فرایند آموزش، فعالیت مطلوب آموزشی و تحقق هدفها را انتظار داشت.