خلق حماسه های ورزشی همیشه با حواشی مختلف سیاسی و اجتماعی همراه بوده است اما انگار عکس این موضوع دارد پیش میایید و حواشی سیاسی در شادی های پس از گل تاثیر خود را گذاشته است.

فوتبال تحت تاثیر سیاست

در ایران بیشتر از اینکه فوتبال سیاسی باشد، در آن سیاستمدارانه رفتار می شود.

جام جهانی 1998 اوج درگیری فوتبال و سیاست بود. ایران باید در حساس ترین زمان ممکن در برابر آمریکا قرار می گرفت. دیداری که ممکن بود حکم صعود ایران به مرحله حذفی جام جهانی را امضا کند. ملی پوشان کشورمان موفق شدند در یک دیدار تماشایی، با گل های حمیدرضا استیلی و مهدی مهدوی کیا، آمریکا را شکست دهند تا دیداری که به نبرد قرن شهره شده بود را با پیروزی پشت سر بگذارند.

کلینتون، رییس جمهور وقت آمریکا از آن دیدار به عنوان یک اتفاق تلخ یاد کرد و البته هواداران فوتبال کشورمان نیز به خیابان ها آمدند و جشن گرفتند؛جشنی شبیه به شکست سیاسی و ورزشی آمریکا از ایران. تقابل ایران و عربستان نیز در سال های اخیر همواره حساس بوده است. وقتی پرسپولیس در عربستان به مصاف النصر رفت و با سه گل شکست خورد، یکی از گلزنان حریف پس از گلزنی، شادی گل عجیبی داشت و با قرار دادن دست زیر گردن خود و نشان دادن حالت بریدن سر، به ابراز خوشحالی پرداخت که حتی تماشاگران حریف نیز به تبعیت از وی، همین حرکت را انجام دادند.

چند روز بعد پرسپولیس در تهران به مصاف النصر رفت تا همه چیز را جبران کند و صدرنشین بماند؛ چون در صورت شکست، کار برای صعود به مراتب سخت می شد. حریف با لباسی شبیه کماندوها وارد میدان شد تا همه چیز رنگ و بوی جنگ بگیرد. طارمی پنالتی گرفت و خودش نیز مصر بود که ضربه را بزند. با اعتماد به نفس مثال زدنی در حضور یک100 هزار تماشاگر با ضربه چیپ، دروازه النصر را باز کرد تا همه را یاد پنالتی علی کریمی به عربستانی ها در سرزمین خودشان بیندازد. طارمی پس از گل به همان سبکی که در عربستان دیده بود، شادی گل انجام داد و دستش را زیر گردنش قرار برد.

مسائل سیاسی در برخی مواقع نیز مفید عمل کرده است. درخشش کره شمالی در جام جهانی، ادغام دو آلمان شرقی و غربی و مسائلی از این دست از خوبی های دخالت سیاست در فوتبال به شمار می روند اما این مرز باریک دخالت، بیشتر به سمت منفی گرایش دارد تا مثبت.

امیدواریم روزی برسد که برخی سیاسیون ایرانی و خارجی ها، متوجه شوند که فوتبال و ورزش به معنای عام، بازیچه دست آن هایی که قدرت دارند، نیست و مردمی هستند که با یک سوت اشتباه و یک کارت نادرست، زندگی خود را از دست می دهند یا از این راه به رزق و روزی می رسند. باشد که روزی شاهد اعمال نظر سیاسی یا سیاسی بازی در ورزش ایران و دنیا نباشیم.

شادی سیاسی در ورزش

پس از گلزنی فرانسوی‌ها در رقابت فینال مقابل کروواسی، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه، خوشحالی فوتبالی بی حد و حصر خود را از قهرمانی کشورش و پیروزی این تیم به لنز‌های دوربین در روسیه  نشان داد.

شادی سیاسی مهدی ترابی بازیکن پرسپولیس

مهدی ترابی بعد از اینکه در دقیقه 19 گل اول را به پیکان زد، شادی پس از گل جالبی انجام داد و یک شعار مکتبی و با بصیرت را روی پیراهن خود به نمایش گذاشت. این بازیکن به دو زبان انگلیسی و فارسی نوشته بود: "تنها راه نجات کشور= اطاعت از رهبری"

مهدی ترابی پس از شادی گل سیاسی چه گفت

مهدی ترابی بعد از پیروزی ۲ بر یک مقابل پیکان در جمع خبرنگاران اظهار داشت: امیدوارم در بازی‌های آینده این روند خوب‌مان را ادامه دهیم. البته با گل‌های بیشتری حریف را شکست بدهیم چون در زدن ضربات آخر کم دقت هستیم.

وی در مورد اینکه این دیدار اولین بازی فصل بود که پرسپولیس ۲ گل زد و آیا مشکل گل‌زنی این تیم حل می‌شود، اظهار داشت: قطعاً این مشکل حل خواهد شد. نباید این همه موقعیت را از دست بدهیم. موقعیت گلزنی ایجاد می‌کنیم اما آنها را از دست می‌دهیم. امیدوارم در بازی‌های بعد این مسئله حل شود.

ترابی در مورد اعتراض‌های زیاد به داوری در این مسابقه گفت: ابتدا باید از سیدعلی عذرخواهی کنم. او حق داشت زیرا در آن صحنه خطایی رخ نداد. من به صحنه قبلی کمی معترض بودم. در بازی‌های بعدی مسلماً این مسئله را کنترل می‌کنم.

بازیکن پرسپولیس در مورد بازی در ورزشگاه خالی گفت: ورزشگاه خالی انگیزه را از بازیکنان می‌گیرد. امیدوارم با همت تماشاگران در دیدار بعدی پیروز مسابقه باشیم.

وی در مورد وضعیت مصدومیتش گفت: مصدومیت خاصی نبود. دو روز قبل از بازی، کمرم درد گرفت؛ اما شرایط خوبی داشتم و می‌توانستم بازی کنم.

بازیکن پرسپولیس در مورد اینکه چرا به تیم ملی دعوت نشده است، گفت: این تصمیم سرمربی است. ویلموتس بازی‌های داخلی را رصد می‌کند و امیدوارم که در مسابقات آینده دعوت شوم.

ترابی درخصوص شادی پس از گلش در این مسابقه عنوان کرد: این حرکت کاملاً دلی بود. می‌خواستم به مسئولان گوشزد کنم که تنها راه نجات کشور اطاعت از رهبری است. این کارم اصلاً سفارشی نبود، بلکه خواسته خودم و دلی بود. من آدم سیاسی نبوده و ورزشی هستم.