اکنون و چند روز پس از اتمام هفته سوم لیگ برتر، مشاهده شده که فولاد با پایین ترین کیفیت در بازی ها حاضر و ناتوان از اجرای دقایقی از یک بازی تماشاگرپسند و حتی معمولی است. خوزستان از دیرباز مهد فوتبال کشور و به ارایه فوتبال تهاجمی و زیبا معروف بوده است،
اما گویا هافبک دفاعی بودن نکو در دوران بازیگری و سال ها دستیار کیروش بودن در تیم ملی به عنوان بازیکن و دستیار، شیوه بازی محتاطانه و دفاعی همراه با عدم جرات ریسک پذیری را به این مربی جوان دیکته کرده است. در اینکه کاپیتان جواد بازیکنی پرافتخار با 151 بازی و گل های حساس در سطح ملی بوده، شکی نیست. اما از وی انتظار می رود از قالب آنچه بوده و آموخته خارج شده و اکنون در کسوت یک سرمربی لیگ برتری به فوتبال بنگرد. اگر فولاد در ادامه لیگ نیز این گونه دست و پا بسته عمل نموده و آن بازی های همیشگی را به نمایش نگذارد، بدون تردید پایان فصل در نیمه پایینی جدول جا خوش خواهد کرد.
البته این انتقاد به معنای رها کردن یا بی توجهی به اصول دفاعی و عدم حفظ نتیجه نبوده، اما با توجه به زود بسته شدن تیم، استخدام بازیکنان مورد دلخواه کادر فنی، برپایی اردو های منظم و ساختار حرفه ای فولاد، انتظار می رود ایشان اهمیت موضوع را بیشتر دانسته و آگاه باشد که کارگران زحمتکش شرکت فولاد خوزستان با به جان خریدن خطرات فراوان و خون دل خوردن در گرمای طاقت فرسای 60 درجه سانتی گراد، هزینه های اداره این تیم را تامین نموده تا شاید شنیدن خبر هایی خوش از فولاد آره نا و دیگر ورزشگاه های کشور، خستگی را از تن آن ها بزداید. مدیریت و عوامل زحمتکش باشگاه نیز همچنان چشم انتظار درخشش و به ثمر نشستن تلاش هایشان هستند. پس آقای نکونام لطفا این انتقادات را جدی گرفته و کاری نکنید که قبل از هفته پنجم و ششم لیگ، حسرت عدم استفاده از مربیان بومی در دل مردم فوتبال فهم خوزستان باقی بماند. سعی کنید بازی های تهاجمی همراه با پلان ها و تاکتیک های لازم جهت گلزنی را نیز اتخاذ نموده یا در سیستم بازی و نحوه به کارگیری بازیکنان بازنگری نموده تا تیمتان قدرت کسب پیروزی در بازی ها را حداقل به دروغ هم که شده، نشان دهد. توصیه می کنم در این راه و جهت برطرف نمودن نقایص کار، از کارشناسان و آنالیزور های بومی استان که بدون هیچ گونه چشمداشتی حاضر به همکاری اند نیز بهره بجویید
خبرنگار : محسن بابادی
