ویروس دنگی که سالانه در حدود ۵۰ میلیون نفر انسان بر روی کره خاکی را آلوده می کند ، شامل چهار نوع متفاوت می باشد که در مناطق مختلفی مانند آمریکای جنوبی ، آفریقا و جنوب شرق آسیا شیوع پیدا کرده است. کشورهایی مانند برزیل، کوبا ، بولیوی، ونزوئلا، دومینیکن، اکوئادور، هائیتی ، جامائیکا ، موگادیشو ، کنیا ، سومالی ، هند ، تایلند، میانمار ، سنگاپور، کامبوج، تایوان، سریلانکا ، استرالیا و مالزی نمونه هایی از کشورهای معرفی شده توسط سازمان بهداشت جهانی هستند که از آنها بعنوان زیستگاه ناقل این بیماری نام برده شده است.

مطالب مرتبط : بیماری ویروسی زونا چیست

بیماری دنگی در مالزی و جنوب شرق آسیا :

متاسفانه مالزی با توجه به شرایط زیست محیطی و آب و هوای استوایی اش ؛ در برگیرنده تمامی گونه های چهارگانه این پشه است که از این بابت بعنوان یکی از مناطق پرخطر معرفی شده است. اولین شیوع این بیماری که به آن Backbone Fever(تب شکستن استخوان) هم گفته می شود در سال ۱۷۷۹ در مناطق استوایی آفریقا مشاهده و ثبت شده است. همچنین اولین مورد مشاهده شده در آسیای جنوب شرقی مربوط به کشور فیلیپین در سال ۱۹۵۳ می باشد. این بیماری از دهه ۱۹۶۰ تا به امروز رشدی صعودی را داشته که نشان از یک هشدار جدی برای پیشگیری از این بیماری می باشد.

در مالزی ، مراکز و سازمان هایی که زیر مجموعه وزارت بهداشت این کشور هستند بطور مستمر و مرتب نسبت به جلوگیری از شیوع این بیماری و سم پاشی ( دود اندود کردن) مراکز اقدام می کنند. بیشترین آمارمربوط به آلودگی دنگی در مناطق سلانگور ، پوتراجایا ، پراک ، جوهور و صباح و ساراواک گزارش شده است.
پشه دنگی در دو نوع ( مذکر و مونث) در طبیعت موجود است که با رگه های سفید و سیاه قابل شناسایی و تمایز با سایر حشرات می باشند. ناقل بیماری دنگی پشه مونث می باشد.

واقعیت های تلخ در مورد تب کنگی

همه می دانند که دنگ از طریق پشه منتقل می شود، اما این سوال همچنان مطرح می شود که کدام پشه آن را انتقال می دهد؟ خوب، معمولا از پشه Aedes ناشی می شود که تمایل دارند عفونت را از فردی به فرد دیگرمنتقل کنند. در اینجا برخی واقعیات جالب توجه وجود دارد که شما باید در مورد تب دنگی و خطرات آن بدانید.

هیچ واکسن یا آنتی بیوتیکی برای درمان تب دنگی وجود ندارد. با این حال درمان علائم آن به درمان این بیماری کمک خواهد کرد. این نوع درمان، درمان علائم بیماری نامیده می شود که در آن درمان علائم یک بیماری خاص به درمان آن بیماری کمک خواهد کرد.
از برگ Papaya برای درمان تب دنگی استفاده می شود.
آخرین مورد از علائم تب دنگی (تب استخوان شکن)که شامل درد عضلانی و تب بالا است که حداکثر دو هفته طول می کشد.
علائم تب دنگی (تب استخوان شکن)معمولا از ۴ تا ۷ روز پس از شیوع بیماری  تب دنگی (تب استخوان شکن)آغاز می شوند و از زمانی که Aedes شما را نیش زده است.

این بیماری بیش از ۱۰ روز با نظارت دقیق پزشکی ادامه دارد.
تب دنگی در ابتدا به عنوان تب شکست خوانده می شد، زیرا کسی که از آن رنج می برد احساس می کرد که استخوان های او به خاطر درد شدید ماهیچه ای شکسته خواهد شد.

مطالب مرتبط : انواع بیماری آلرژی و سریع ترین راه درمان

علت های بیماری تب دنگی

این تب معمولا توسط چهار ویروس مختلف ایجاد می شود که پشه Aedes ناقل آن است. این پشه مسری نزدیک محل های دارای آب راکد رشد می کند و وقتی یک انسان با آن تماس پیدا می کند، این ویروس وارد جریان خون می شود و باعث  تب دنگی می شود. در اینجا چند نکته وجود دارد که سبب افزایش اطلاعات و گسترش آن در مورد این بیماری می شود.

سفر مداوم به مناطق استوایی باعث می شود که شما در معرض خطر ابتلا به تب دنگی قرار بگیرید.
اگر قبلا به این ویروس مبتلا شدید و برای بار دوم آلوده شدید، ممکن است با علائم شدیدتری روبه رو شوید.
تنها کاری که شما باید انجام دهید این است که یک دافع پشه را همراه خود حمل کنید و همیشه این کار را انجام دهید.
نکته: یکی از دلایل اصلی ابتلا به ویروس تب دنگی پشه mosquito است که ویروس را از فرد آلوده منتقل می کند. از آنجا که این یک بیماری مربوط به تابستان است توصیه می شود که اقدامات پیشگیرانه انجام دهید.

مطالب مرتبط : تب کریمه کونگو ، بیماری کشنده ولی قابل درمان

نکات مهم برای پیشگیری از بیماری تب دنگی

مهمترین مورد در پیشگیری بیماری دنگی را می توان رعایت موارد بهداشتی و بی توجهی نکردن به تب های جزئی در بدن دانست . در صورت مشاهده و بالارفتن درجه حرارت بدنتان و یا ابتلا به اسهال ، درد بدن و سرگیجه ای که بیشتر از یک یا دو روز به آن دچار شده اید ؛ بهترین کار مراجعه سریع به مراکز درمانی است.
برای پیشگیری از ابتلا به بیماری دنگی ، قرار نگرفتن در معرض گزیدگی پشه نیز از موارد مهم می باشد.

پشه ناقل بیماری دنگیمعمولا بیشترین فعالیتش در ساعات ذکر شده زیر در شبانه روز است:
– صبح ها پس از سپیده دم
– اواخر بعد از ظهر قبل از تاریک شدن هوا مخصوصا در مناطق سایه دار
لذا بهتر است در این ساعات در مناطق جنگلی و کنار رودخانه ها حضور نداشته باشیم .
– در صورت امکان ، استفاده از پشه بند بر روی تخت و نصب محافظ و طوری بر روی درب و پنجره توصیه می شود
– استفاده از مواد دافع پشه ها مثل اسپری ها ، پوشیدن لباس مناسب آستین بلند و شلوار بلند مخصوصا در پیک نیک رفتن و گردش های جنگلی و کنار رودخانه ها نیز از موارد پیشگیرانه می باشد.

نکته اینکه پشه ها به سمت رنگ های تیره بیشتر کشیده می شوند لذا بهتر است در محل هایی که ممکن است احتمال قرارگیری در معرض گزیدگی را داشته باشید ( جنگل گردی ها – مسافرت های بیرون شهر و حاشیه – کنار رودخانه و …) در صورت امکان از لباس های دارای رنگ های روشن و سفید استفاده کنید.
مصرف بالای آب و البته در مواردی سفارش به استفاده از نوشیدنی های معدنی مخصوص موجود در بازار ، می تواند در عدم ابتلا به این بیماری کمک کند.
و نکته پایانی اینکه همانطور که قبلا هم اشاره شد در پاکیزه نگه داشتن محیط ، جمع آوری ظروف یکبار مصرف، قوطی های کنسرو، ظروف پلاستیکی که امکان جمع شدن آب باران در آن ها هست ، باید اهتمام ورزید و تا حد ممکن ظروف بدرد نخور را از محیط زندگی خود دور کرد.