به گزارش تیتربرتر؛ بیش از سه ماه است که جهان و اقتصاد جهانی درگیر ویروس کرونا و تبعات ناشی از آن است؛ اقتصاددانهای مطرح دنیا سعی میکنند به برخی از پرسشها درباره خسارت و تبعات ویروس کرونا پاسخ دهند. مهمترین پرسشها پس از شیوع کرونا در جهان حول آثار به جا مانده از این بحران بر اقتصاد است.
پرسشگران بهدنبال آن هستند که بدانند ضربه این ویروس به بدنه اقتصاد جهانی، چقدر خواهد بود و آیا راهکاری برای مدیریت تبعات اقتصادی بحران وجود دارد یا نه؟ عدهای راهکار را در فعال شدن بانک مرکزی جستوجو میکنند و از سیاستهای پولی به عنوان یک مکانیزم دفاعی یاد میکنند اما برخی دیگر از اقتصاددانان به این راهکار باور ندارند و میگویند نرخ بهره درحالحاضر در مقایسه با دیگر بحرانهای گذشته پایین است و بانکهای مرکزی از قدرت لازم همانند گذشته برخوردار نیستند.
راهکاریابی و چارهجویی برای جلوگیری یا کاهش تبعات ویروس کرونا بر کسبوکارها در ایران هم ادامه دارد. سیزدهم اسفندماه، غلامحسین شافعی رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در نامهای به رئیسجمهوری با بیان این نکته که کسبوکارهای خدماتی کوچک و متوسط حدود 40 درصد تولید ناخالص داخلی کشور را در اختیار دارند، نوشته است: با توجه به انتشار بیماری کرونا در سطح کشور امکان دارد شاهد بروز یک سکته تقریباً گسترده در گردش مالی، ظهور بدهیهای انباشته، نکول تعهدات مالی و بروز موجی از ورشکستگیها و تعطیلی بعضی کسبوکارها باشیم.
فرصت ها و تهدیدهای کرونا برای کسب و کارها
در همین رابطه غلامحسین جمیلی، عضو هیات رئیسه اتاق ایران از تهدیدها و در کنار آن از فرصتهای کرونا ویروس بر اقتصاد ایران میگوید.
جمیلی معتقد است: شیوع ویروس کرونا به منزله یک بحران سلامت جسمی و بهداشت اجتماعی را تهدید میکند، از طرف دیگر ابعاد آن به ساحتهای دیگر چون اقتصاد، سیاست، فرهنگ، آداب و رسوم، سنتها و جامعه هم رسیده است.
او ادامه میدهد: البته ما بهطور معمول از کلمه بحران زیاد استفاده میکنیم هر جا هر مشکلی دیدیم که اندکی وسیعتر از انتظار بود، آن را بحران میخوانیم؛ اما واقعیت این است که بحران فراتر از مشکلات عادی است؛ شرایطی که ارگانیسم حیاتی را دچار بینظمی کرده و به خطر میاندازد. در این میان شاید بتوان با قاطعیت ادعا کرد که مورد اپیدمی کرونا اولین بحران جدی به معنای دقیق است که کل سیستم با آن مواجه شده است؛ از اقتصاد و سلامت فردی تا جامعه و سیاست.
بیشتر بخوانید: استارتاپها موتور محرکه اقتصاد دیجیتال ایران
جمیلی در کنار همه تهدیدهای کرونا ویروس از فرصتهایی میگوید که کسبوکارها در شرایط بحرانی میتوانند چشم به آن بدوزند و به دنبال آن بروند. اگر شیوع این ویروس شرایط فعلی اقتصاد کشور را تهدید میکند، اما در کنار آن افقگشاییهایی هم دارد. حالا کسبوکارها باید به دنبال دنیای جدیدی از فعالیت خود باشند و این شرایط شاید تا قبل از این خیلی مورد توجه نبود.
اقتصاد دیجیتال فرصتی برای کسب و کارها
او این فرصتهای جدید را استفاده از بسترهای ICT، فناوری اطلاعات، اقتصاد دیجیتال و خدمات آنلاین در عرضه و تقاضا میداند، شرایطی که میتواند در دل خود تحول عظیمی به همراه داشته باشد.
به گفته جمیلی اگر تا قبل از این به اقتصاد دیجیتال، کسب و کارهای نوین، استفاده از ابزارهای اینترنتی در کسب و کارها کمتر توجه میشد الان این فرصت طلایی میتواند حوزه توزیع و حتی تقاضا را دچار تحولی عظیم سازد؛ برای همین معتقدم که این بحران در دل خود فرصتآفرینیهایی دارد به شرط اینکه ما از آن بهره بگیریم.
عضو هیات رئیسه ایران تاکید میکند که استفاده بهینه از این فرصت، نیازمند یک بازار کار هوشمند، انعطافپذیر، مولد و پایدار است؛ که چشم به افقها بگشاید و البته برای آینده خود گامهای استواری بردارد و در حل مشکل امروزی دست از تلاش برندارد.
او به فعالیت بخش خصوصی در گذر از این بحران هم اشاره دارد: از ابتدای شیوع ویروس کرونا در ایران بخش خصوصی هم همگام با مردم، دولت و کادر پزشکی برای مهار این ویروس تلاش کرده است. در کنار این مسئولیت اجتماعی بخش خصوصی به آینده تولید در کشور هم توجه دارد.
جهش تولید با دیجیتالی شدن اقتصاد
جمیلی ادامه میدهد: با توجه به اینکه امسال توسط مقام معظم رهبری به سال «جهش تولید» نامگذاری شده ما باید به الزامات این جهش هم توجه داشته باشیم؛ برای همین من به استفاده از فرصتها، دیجیتالی شدن بخشهایی از اقتصاد به خصوص حوزه توزیع اشاره میکنم؛ البته برخی حتی از دگرگونی اقتصاد جهان در سایه وابستگی تولید به اتوماسیون سخن میگویند.
جمیلی تاکید میکند: برای تحقق شعار جهش تولید در شرایط سخت کنونی اقتصاد کشور بهگونهای دیگر باید اندیشید؛ نباید ناامید شد؛ هر تهدیدی در دل خود فرصتی بزرگ دارد، برای عبور از بحران باید همه در کنار هم باشیم.
اقتصاد دیجیتال چیست؟
پس از توسعهی ابزارهای دیجیتال و فراگیر شدن آثار انقلاب دیجیتال، موج دیگری آغاز شد که آن را میتوانانقلاب صنعتی چهارم یا اقتصاد دیجیتال نامید.
به وجود آمدن فیس بوک، اینستاگرام، شبکه های اجتماعی، پلتفرم های اجتماعی و نرم افزارهای پیام رسان، مصداق اقتصاد دیجیتال است. اینها با تکیه بر دستاوردهای دیجیتالی، فعالیتی جدید، صنعتی جدید و اقتصادی جدید ساختند و جایگزین برخی فعالیتهای سنتی شدند. مکانیزمهایی برای کسب و کار و درآمدزایی به وجود آمد که قبل از این وجود نداشت و قابل تصور هم نبود.
بیشتر بخوانید: لزوم حرکت فضای کسب و کار به سمت اقتصاد دیجیتالی
به وجود آمدن پول دیجیتالی- مانند Bitcoin و Ethereum و Dogecoin- بخش مهمی از اقتصاد دیجیتالی است. چون قبلاً انقلاب دیجیتالی و ریاضیات، ابزار و مدلی به اسم بلاکچین را اختراع کرده بودند. گوگل، بینگ، یاهو و سایر موتورهای جستجو، بخشی از اقتصاد دیجیتال هستند. چون فعالیت جدید، لایههای عملیاتی جدید و کسب و کارها و مدلهای درآمدی جدیدی ایجاد کردهاند که قبلاً وجود نداشتهاند. آنها بیش از آنکه ابزاری برای فرایند قدیمی باشند، یک پارادایم جدید ایجاد کردهاند.
ضرورت توسعه اقتصاد دیجیتال در ایران
امروزه دیجیتالسازی اقتصاد با رویکرد ارتقای بهرهوری، افزایش رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال بهعنوان یکی از رویکردهای غالب در اغلب کشورهای جهان درآمده است. با توجه به ساختارهای سنتی حاکم بر تولید و تجارت کشور و پایین بودن توان رقابتی اقتصاد که با پایین بودن نرخ رشد بهرهوری، رشد اقتصادی نازل و نرخ بیکاری بالا بهویژه نرخ بیکاری دانشآموختگان همراه است؛ توسعه اقتصاد دیجیتالی برای حل بخشی از مشکلات کشور در ایران یک الزام و نه یک انتخاب است.
شرکتهای پیشرو در اقتصاد دیجیتال امروز آنهایی هستند که با ارائه یک پلتفرم دیجیتال که امکان تعامل آنلاین تعداد زیادی تولید کننده یا ارائه دهنده خدمات را با تعداد زیادی از مشتریان و مصرف کنندهها به سادهترین شکل ممکن فراهم میکنند و از محل ارزش افزوده ایجاد شده و تسهیل ارتباط بین خریدار و فروشنده به کسب درآمد میپردازند.
در این میان، این شرکتها با به خدمت گرفتن مفاهیم و ابزارهای داده کاوی و BIG DATA به کشف سلایق و ترجیحات دو طرف پرداخته و عملا میتوانند با پیشبینی دقیق روندها نبض هر بازاری را در اختیار داشته و هر چه بیشتر محصولات و خدمات اختصاصی را برای مشتریان طراحی و بازاریابی کنند.
گردآوری: الهام خلیلی خو