تاکنون در فیلم و سریال های مختلفی جلوی دوربین رفته است. او در فیلم های ارتفاع پست، خاک و آتش، مزرعه پدری، صبحانه ای برای دو نفر، کوچولوی خوش شانس، سنگ کاغذ قیچی، قند تلخ، محرمانه تهران، راه بهشت، دوازده صندلی و کروکودیل بازی کرده است. هنرنمایی این بازیگر را در مجموعه های تلویزیونی ای همچون تا صبح، به خاطر من، برای آخرین بار، پیله های پرواز، معصومیت از دست رفته، مریم مقدس، گسل، پریا و رهایی نیز دیده ایم.

معرفی رامتین خدا پناهی

رامتین خداپناهی اصالتش به خطه شمال ایران بازمی‌گردد. این هنرپیشه سال ۱۳۵۰ در خانواده ای هنردوست در گرگان به دنیا آمد. پدر او استاد ویولن و پیانو است. خداپناهی مدرک کارشناسی اش را در رشته نمایش گرایش بازیگری در سال ۱۳۷۸ گرفت و از همان زمان به صورت حرفه ای وارد عرصه بازیگری شد.

خداپناهی جزو بازیگرانی است که در سریال تاریخی، عاشقانه و ملودرام «بانوی عمارت» به کارگردانی عزیزالله حمیدنژاد حضور دارد. این سریال به مقطعی از دوران قاجار تمرکز دارد و در خلال آن به ترور ناصرالدین شاه نیز می پردازد. در این سریال، خداپناهی نقش میرزا اسد را برعهده دارد.

بیشتربخوانید: وکالت آرزوی بازیگر فوق لیسانسه‌ها است

هم اکنون سریال بانوی عمارت از شبکه آی فیلم در حال پخش است. به همین بهانه تیتربرتر به معرفی رامتین خداپناهی پرداخته است در ادامه با ما همراه باشید.

آغاز فعالیت حرفه ای رامتین خداپناهی

بصورت جدی فعالیت خود را از سال 1378 بعد از گرفتن لیسانس زمانی که 28 ساله بود با تله تئاتر کشتی نوح شروع کرد و یکسال بعد با بعنوان مهمان در یک سریال ایپزودیک بازی کرد

شهرت رامتین خداپناهی در کدام فیلم بود

در سال 1379 در سریال مریم مقدس هم ایفای نقش کرد و همین سال با فیلم صبحانه برای دو نفر اولین تجربه سینمایی خود را بدست آورد

شهرت او بیشتر با سریال فقط بخاطر تو در رمضان سال 82 بود.

ازدواج رامتین خداپناهی

رامتی خداپناهی سالها پیش با یک خانوم بازیگر بنام مرضیه طهماسبی ازدواج کرد اما این رابطه در نهایت به جدایی و طلاق ختم شد، آقای بازیگر دوباره ازدواج کرده که ثمره آن یک دختر متولد 91 می باشد

ازدواج مجدد رامتین خداپناهی

رامتین خداپناهی در سال 90 مجددا با خانومی به نام مهسا عظیمی ازدواج کرده که ثمره آن یک دختر بنام پاییز خداپناهی متولد اسفند سال 91 می باشد.این دو هنرمند در یک سریال ساخته سعید ابراهیمی فر با هم آشنا شدند.

معرفی مهسا عظیمی همسر رامتین خداپناهی

مهسا عظیمی همسر رامتین خداپناهی طراح صحنه و لباس است که در چند فیلم نقشهای کوتاهی بازی کرده از جمله شام آخر فریدون جیرانی.

 نقش میرزا اسد در سریال بانوی عمارت

با این نقش خیلی زیاد ارتباط برقرار کردم و دوستش داشتم، اگر این چنین نبود حتماً آن را بازی نمی کردم. البته نمی شود یک نقش را از کلیت سریال جدا کنیم و به تنهایی درباره آن نظر بدهیم. مجموعه ای از علاقمندی من نسبت به نقش، کارگردان و مسائل دیگر، همه و همه در کنار یکدیگر باعث شدند که این نقش را قبول کنم و از آن لذت ببرم.

بیشتربخوانید: چشم های شهلایی برای همیشه فرو بستند

دشواری های بازی در سریال های تاریخی 

سریال های تاریخی چالش های خاص خودشان را دارند. یکی از مسائلی که باعث سختی کار می شود این است که این نقش ها را معمولاً در اطرافمان پیدا نمی کنیم. البته رویدادها به یک شکل است اما شخصیت ها کمی متفاوت هستند. به طور کلی، فکر می کنم کار بازیگر در سریال های تاریخی برای رسیدن به شمایل نقش، ریتم بدنی و بیانی و پاسخگویی به رویدادهای محرک نقش کمی سخت است. دلیلش هم نبود ما به ازای بیرونی نقش در اطرافمان است.

 نقش میرزا اسد بانوی عمارت

از مطالعه تاریخی بهره بردم. البته این مطالعات به ادراک کمک می کند نه به احساس. کار یک بازیگر این است که ادراک را به احساس تبدیل کند. دیدن سریال هایی مانند «هزاردستان» به من کمک کرد تا بتوانم به نقش میرزا اسد نزدیک شوم. زمانی که مشغول سریال بانوی عمارت بودم، بارها و بارها سریال هزاردستان را دیدم. اگرچه در هزاردستان از دوبله استفاده شده بود، اما سعی می کردم به ریتم بیانی بازیگران توجه داشته باشم. اصولا سعی می کنم با خواندن کتاب های تاریخی بخش ادراکات خودم را به عنوان یک بازیگر تقویت کنم. به ویژه تاریخ معاصر می خوانم. سعی می کنم بخوانم، بدانم و بشناسم. این علاقمندی من به درک تاریخ باعث می شود که بتوانم در آثار تاریخی حضور داشته باشم و نقش ها را ایفا کنم.

بازخورد مردم از سریال بانوی عمارت

باید به یاد داشته باشیم که بانوی عمارت با ۲۰ الی ۲۵ درصد از بودجه ای که برای کارهای تاریخی داده می شود، ساخته شد. در زمان ساخت این سریال ما واقعاً با مشکل مالی مواجه بودیم و کار سه بار به خاطر همین موضوع تعطیل شد. تمام عوامل با کمترین دستمزد کار کردند. در این سریال پول های کثیف و میلیاردی، باند و مافیا وجود نداشت. همه با عشق کار کردند. نظر من این است که پول، کار خوب نمی سازد اما کار خوب، پول می آورد. ما از طرف مردم بابت این سریال حمایت شدیم. فکر می کنم عاشقانه کارکردن عوامل باعث جذابیت آن شد.

به نظرتان بانوی عمارت چطور از آب درآمد؟

فکر می کنم من نمی توانم در این زمینه به صورت بی طرف نظر بدهم. هر نظری که بدهم متعصبانه خواهد بود، چون من جزو بازیگران این مجموعه هستم و نسبت به آن تعصب دارم. بهتر است پاسخ این سوال را بینندگان بدهند، اما به طور کلی نظرم به عنوان کسی که از این سریال فاصله گرفته این است که بانوی عمارت جزو کارهای خوب تلویزیون به شمار می رود. این سریال به لحاظ قدرت فیلمنامه، کارگردانی، تیم بازیگران، طراحی صحنه و لباس و موسیقی پروژه ای قابل توجه است.

 این سریال را از آی فیلم دنبال می کنید؟

بله هر شب می بینم.

چه چیزی از این اثر نمایشی در ذهن تان مانده است؟

بانوی عمارت را دوست دارم و جزو کارهای خوب من است. هم نقش میزرا اسد را دوست دارم و هم کلیت کار را. وقتی فیلمنامه را خواندم متوجه شدم که آقای جوانمرد روی آن کار کرده اند. رویکرد جانبدارانه ایدئولوژیک نداشتند و به همین دلیل متن خیلی خوب بود. مخاطب احساس می کند که یک روایت تاریخی را در قالب درام می بیند و به همین دلیل از آن لذت می برد. این سریال با چپ، راست و میانه کاری ندارد و کاملاً بی طرف است. اگر اشتباه نکنم سه چهار سال نوشتنش طول کشید و این نشان دهنده عمق کار است. آقای حمیدنژاد هم تمام توانمندی اش را گذاشت تا فیلمنامه را به اجرا درآورد. حتی جاهایی که کم و کسری ای هم در متن بود، سعی کرد آن را جبران کند.

بیشتربخوانید: شبنم مقدمی زن هزار چهره سینمای ایران

به نظرتان ساخت سریال های تاریخی چه ضرورتی دارد؟

در سال های آینده وقتی به پرونده تلویزیون رجوع کنیم به این کارهای فاخر می رسیم و می توانیم در برابر نسل آینده پاسخگو باشیم. مثلاً سریال هایی مانند هزاردستان، سربداران، بوعلی سینا و... همه یک پرونده تاریخی برای ما درست کرده اند که به لحاظ فرهنگی بسیار اهمیت دارد. متأسفانه حواسمان به این موضوع نیست و از کارهای تاریخی آن طور که باید و شاید حمایت نمی شود.

وقتی فیلمنامه بانوی عمارت را خواندید تصور می کردید که سریال پرمخاطبی خواهد شد؟

من بالغ بر ۲۰ سال است که در حوزه سینما و تلویزیون کار می کنم و وقتی فیلمنامه را می خوانم متوجه می شوم که قرار است چه اتفاقی بیفتد. عزیزالله حمیدنژاد را به عنوان یک کارگردان می شناختم. البته این اولین کار تاریخی او بود، ولی وقتی روزهای اول جلوی دوربینش رفتم فهمیدم که می داند چه کار می خواهد بکند. روی کاری که قرار است ساخته شود، مطالعه کرده و به کار تسلط دارد. همه عوامل این سریال می دانستند که کار خوبی ساخته می شود و ماندگار خواهد بود. فیلمنامه ۵۰ درصد کار است. وقتی متن خوبی داشته باشید و مخاطب را جذب کند، ۵۰ درصد راه را رفته اید. ۵۰ درصد بقیه به عهده کارگردان است.

به چه مدیومی علاقمند هستید؟ 

 مدیوم برایم مهم نیست. فکر می کنم این بحث مربوط به دهه های ۵۰ و ۶۰ است نه امروز. حالا هر رسانه ای مخاطبان خاص خودش را دارد. ما در عصر سیطره تکنولوژی زندگی می کنیم. الان موبایل شما یک ابررسانه است. بسیاری از دوستان من بانوی عمارت را در گوشی هایشان می بینند و این نشان می دهد که امروز مدیوم زیاد اهمیت ندارد. الان تئاترهایی کار می شود که از فیلم ها بیشتر می فروشند. شبکه های اینترنتی جهانی سریال هایی پخش می کنند که مخاطبان بین المللی دارند و بیشتر از فیلم های بسیار بزرگ سود می کنند.

به ژانر خاصی علاقه دارید؟

بله. ژانر مورد علاقه من اکشن و پلیسی است که در سینمای ایران زیاد کار نمی شود. گاهی اوقات به سفارش نهادهای مختلف سریال های پلیسی ای می سازیم که زیاد باورپذیر نیستند. ژانر تاریخی را هم دوست دارم. 

بیشتربخوانید: بهترین روزهای زندگی من، دوره‌ی نوجوانی است

الان مشغول چه کاری هستید؟

ساخت سریال «گیلدخت» از ۲۵ آذر کلید می خورد و من هم در آن حضور دارم.

از سال ۸۲ که در دانشگاه های کشور تدریس می‌کنم، هر ساله ما شاهد خروجی‌های خوبی هستیم. بسیاری از آنها استعداد خوبی دارند که متاسفانه به خاطر عدم برنامه ریزی صحیح و نبود ارتباط جامعه دانشگاهی با محیط حرفه‌ای استعدادها از بین می روند. به نظر من جامعه‌ای از یک هنر پویا برخوردار است که محیط تجربی و حرفه‌ای آن ارتباط تنگاتنگ با هم داشته باشند. اگر برای علاقه‌مندان زمینه ای برای ورود به عرصه حرفه ای فراهم باشد، تاثیرات زیربنایی خواهیم داشت اما این اتفاق رخ نمی دهد؛ چراکه بازیگری با ۲۰ سال سابقه در خانه نشسته است و بازیگری که نیامده، جایزه فجر را برایش کنار گذاشته اند و با ورود به حلقه ارتباط بازیگر و سینما لطمه می‌خورد. سینما بر اساس ارتباط شکل نمی گیرد، ممکن است در روزهای اول موفق باشد اما ماندگار نخواهد شد. هر چیزی باید سر جای خودش باشد که در حال حاضر اینطور نیست.

من هم به کارگردانی علاقه دارم؛ طرح های خوبی هم در دست دارم اما کارگردانی مشکلات خاص خود را دارد. به این سادگی نیست. ما بیشتر از ۲۰۰ کارگردان داریم که فیلم وسریال های بزرگی ساختند اما به دلیل مشکلات، ساخت اثر را رها کردند. هر بازیگری در تمام دنیا وسوسه می شود، یکی دو اثر را کارگردانی کند. برای من هم اینگونه است دوست دارم زمانی این اتفاق بیفتد که خودم بتوانم از نظر مالی فیلم را تامین کنم و وابسته به جایی نباشم.

خیلی کم، فعال نیستم. نمی توان با این فضاها مانند قوانین راهنمایی و رانندگی عمل کنیم، چرا که فرهنگ ابلاغی نیست، فرهنگ بنا دارد و باید با جزئیات درباره این موضوع آسیب شناسی کنیم.

امیدوارم وضعیتی پیش بیاید که همه احساس آرامش داشته باشند. آرزوی محیط آرامی برای همه دارم.