به گزارش تیتربرتر؛ رئیسی امروز پس از چند روز بحث و گفتگو با صاحب نظران و بررسی لیست نهایی وزرای پیشنهادی خود را به مجلش پیشنهاد داد، یکی از وزرای پیشنهادی حمید سجادی است که به عنوان وزیر ورزش به مجلس پیشنهاد شده است.
دیدگاه های حمید سجادی
حمید سجادی سال 98 در مصاحبه ای از دیدگاه های خود گفت:
ما می‌توانیم در ورزش‌های تیمی هم قابلیت‌مان را نشان دهیم. دوست داریم این شرایط نصیب فوتبل هم بشود. کار نشد ندارد. گاهی اوقات در ورزش می‌توانیم کارهایی را راحت‌تر انجام دهیم ولی اتفاقاتی می‌افتد که کار را برای‌مان سخت می‌شود. شاید در فوتبال هم می‌توانستیم راحت‌تر به المپیک برویم اما کار به اینجا کشیده. شاید لازم باشد برای یک بار هم که شده این تیم را جدی بگیریم. ما همیشه به تیم‌های پایه‌مان بی‌توجه هستیم و در این خصوص فقط شعار می‌دهیم.
یک‌بار برای همیشه طرحی بدهیم که کار باید از آموزش و پرورش شروع شود. در این خصوص فقط خوب حرف می‌زنیم. کِی و کجا درست عمل کرده‌ایم؟ همیشه در حد شعار در مورد ارتباط بین توسعه ورزش و آموزش و پرورش صحبت کرده‌ایم، چه زمانی قرار است کار اجرایی شود؟ من دیدم در کشور ارمنستان در کتاب‌های درسی‌شان، شطرنج دارند. بعد میبینیم آنها چه جایگاهی به لحاظ کمی و کیفی در شطرنج دارند. برای ما صحبت‌کردن در مورد این موضوعات خیلی راحت است. اعتقاد من این است که مدیریت کردن در ورزش یکی از سخت‌ترین مدیریت‌هاست، اصولا مدیریت منابع انسانی سخت است و در ورزش سخت‌تر. در ورزشی که اتفاقاتش به روز است، روحیه ورزشکار، لطافت‌ها و ظرافت‌هایش و… دخیل است. ورزش کارگاه تولید چوب نیست یا واردات خودو نیست که متوقف شود، باید روی ورزشکار کار شود و بعد توقع داشت.
نمی‌شود دو ماه مانده به مسابقه شرایط را فراهم کرد و انتظار داشت که نتیجه گرفت. لااقل به ۵ سال کار نیاز است. باید دورخیز مناسب و همه‌جانبه‌‌ای داشت که هم سهمیه المپیک را بگیریم و هم در المپیک امیدوار باشیم. من از دیرباز به این موضوع فکر می‌کنم، خودم قهرمان دوومیدانی بودم، به این فکر کردم که برای حمید سجادی چه شرایطی مهیا شد که بعد بخواهند توقع مدال از او داشته باشند؟ اصولا از حمید سجادی‌ای که بیشتر موقع‌ها بدون مربی کار کرده، دو سوم عمر ورزشی‌اش، خودش کفش مسابقه و تمرین را مهیا کرده، واقعا چه توقعی از این ورزشکار می‌شود داشت؟ من ۱۷ سال عضو تیم ملی بودم که به یاد دارم فقط ۵ یا ۶ سالش را برایم کفش ورزشی تهیه کردند، در باقی موارد خودم این کار را انجام دادم..
حتی در المپیک آتلانتا (۱۹۹۶) آنقدر شرایط نامناسب و غیرحرفه‌ای بود که علاوه بر کفش، خودم شورت ورزشی و رکابی خریدم. شاید حافظه مسئول ورزشی ما در آتلانتا یادش نیاید اما من را با تیم کشتی فرستادند که لباس بخرم. سه تا بعدازظهر رفتم دنبال رکابی و شورت ورزشی‌ای که بتوانم با آن در المپیک بدوم. کشتی‌گیران چیزی که می‌خواستند را همان روز اول پیدا کردند اما من سه تا بعدازظهر رفتم تا لباس مناسب پیدا کنم. ۷۵ دلار پول دادم و آن را خریدم. بعد پولش را از نصرالله سجادی گرفتم. لباسی که من داشتم برای ۱۰هزار متر دویدن اذیت می‌کرد، مناسب نبود. ۲۱ روز برای المپیک در آتلانتا بودم، روز بیستم مسابقه دادم و روز بیست و یکم من را برگرداندند. گفتم جای اینکه ۲۰ روز جلوتر من را می‌فرستادید، لااقل یک یا دو روز بعد از مسابقه می‌ماندم که فینال سه هزار متر و ۵ هزار متر را می‌دیدم. گفتن ما از اول می‌دانستیم اوت می‌شوی و بلیت را از قبل گرفته بودیم!
در آتلانتا در دسته خودم هفتم شدم، کسی از من توقع مدال نداشت، اما می‌توانستم رکورد خودم را بهبود ببخشم. رکورد ۱۰ هزار متر ایران را در المپیک آتلانتا زدم، ۲۹ دقیقه و ۲۲ ثانیه. من در رشته‌ای حضور داشتم که از خودم توقع مدال نداشت، می‌دانستم بهترین غذای من برای افزایش انرژی، تخم‌مرغ و خرما است، به خودم گفتم «تو که حتی یک مشاور پزشکی نداشتی، ماساژور نداشتی، یک کُچ اختصاصی نداشتی، نمی‌توانی در المپیک مطرح شوی؛ اما وقتی به عنوان نماینده ایران می‌روی، می‌توانی با دست پر برگردی»؛ من در کل دوره قهرمانی‌ام حتی سه بار هم از ماساژور استفاده نکردم؛ اما می‌دانستم دست پر یعنی اینکه رکورد شخصی‌ام در ایران را بزنم، حالا نتیجه هر چه بود، باداباد. من در آتلانتا ۵۱ ثانیه رکورد شخصی خودم و ۲۲ثانیه رکورد ایران را زدم. این یعنی ۱۵۰-۱۶۰ متر.
در زمان مسابقه‌ام در آتلانتا، حتی یک مقام مسئول از ورزش ایران هم آنجا نبود. مسابقه من ۱۱ شب برگزار می‌شد. هیچ‌کسی نیامد. در کل محل مسابقه، فقط من ایرانی بودم و کسی که به عنوان مترجم کنار من بود. ۱۱ شب هیچ‌کسی آنجا کنار من نبود. بعد که برگشتم یک بامداد بود، رسیدم به دهکده. دیدم نصرالله سجادی با یک پاکت آمده، فکر کردم بابت اینکه رکورد خودم و ایران را زده‌ام برایم جایزه آورده، اما بلیتم را داد دستم و گفت باید فردا ۱۲ ظهر به ایران برگردی. فردای مسابقه، فقط توانستم به هایپرمارکتی که نزدیک محل اقامت‌مان بود بروم و برای خانم و دخترم دو تا سوغاتی بخرم که دست خالی برنگشته باشم. یک وسیله برقی بی‌مصرف هم خریدم که برقش به ایران نمی‌خورد و بی‌خودی کلی دلار بابتش هزینه کردم.
۲۱ روز آنجا بدون مربی بودم، اما اینجور بار آمده بودم که نباید دست خالی به ایران برگردم. حرفم به بچه‌ها هم همین است. به این فکر کنند که بهترینِ خودشان در روز مسابقه باشند، بهترین رکورد شخصی خودشان را بزنند. رودربایستی را کنار بگذاریم، ما نمی‌توانیم در این شرایط به دنبال ایده‌آل باشیم. ما مثل ژاپن، کره‌جنوبی و قطر نیستیم، گرفتاری‌های عدیده‌ای داریم، شرایط به گونه‌ای شده که نمی‌توانیم ششدانگ حواس‌مان را به ورزش بدهیم. من کاری ندارم جناح چه کسی سر کار است، مدیریت ورزش با چه کسی است، امکانات ما نسبی است، از مربی و دیدار تدارکاتی گرفته تا امکانات و… خدای ناکرده مفت‌بازی نکنیم. با تعصب در زمین حاضر شویم. دست خالی برگشتن تعریف دارد، می‌توانیم در والیبال برخی تیم‌ها را ببریم.
در تکواندو، کاراته و … بهترین عملکردمان را داشته باشیم. یک موقع رشته رکوردی است، مثلا احسان حدادی همین که بهترین رکورد فصلش را بزند، ارزش دارد. حالا اگر رکورد خودش را بزند که اصلا مدال المپیک می‌گیرد. توقع‌مان بابت مدال باید با شرایط روز مطابقت داشته باشد. منصفانه نیست ورزشکار و مدیر را دچار استرس کنیم. با مردم باید روراست صحبت کنیم، شانسِ مدال آسیب‌دیده هم داریم. حالا اینکه چرا اینقدر بی‌پشتوانه ماندیم قضاوتش بماند برای بعد. الان وقت فاز منفی، انرژی منفی و دیدگاه منفی داشتن نیست. با مصاحبه منفی راه به جایی نمی‌بریم. ۶-۷ ماه مانده به المپیک، باید فقط روحیه بدهیم، حال ورزش را خوب کنیم تا بتوانند بچه‌ها بهترین عملکرد را در توکیو داشته باشند. برای این المپیک بیاییم اینطوری فکر کنیم: «کار نیکو کردن از پر کردن است.»
مطالب مرتبط:
بیوگرافی حمید سجادی وزیر ورزش رئیسی
سید حمید سجادی هزاوه در ۱ فروردین ۱۳۴۸ در تهران متولد شد. وی دونده سابق دوی استقامت ست و موفق‌ترین دونده استقامتی تاریخ ایران محسوب می‌شود که در دوران فعالیت خود رکورد تقریباً تمامی رشته‌های دوهای نیمه‌استقامت و استقامت ایران را در اختیار داشت. رکوردهای ایران در دوی ۳۰۰۰ متر بامانع، ۵۰۰۰ متر و ۱۰۰۰۰ متر و دوهای داخل سالن ۱۵۰۰ متر و ۳۰۰۰ متر همچنان در دست حمید سجادی است. وی دارای درجه دکترا در رشته برنامه‌ریزی در تربیت بدنی و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی است.
مدال ها و افتخارات حمید سجادی
رشته تخصصی حمید سجادی ۳۰۰۰ متر بامانع بود وی در این رشته مدال طلای قهرمانی آسیا در سال ۱۹۹۱ کوالالامپور، چهار مدال برنز قهرمانی آسیا و یک مدال نقره در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک را کسب کرده است.
سجادی در بازی‌های آسیایی بانکوک در حالی مدال نقره را به دست آورد که در اواسط مسابقه هنگام پرش از روی یکی از موانع به زمین افتاده بود اما در ادامه توانست عقب‌ماندگی خود را جبران کند.
سجادی در المپیک ۱۹۹۲ بارسلون همراه با حسین شایان و در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا تنها نماینده دو و میدانی ایران بود. وی در المپیک بارسلون در رشته ۵۰۰۰ متر زمان ۱۴:۰۴٫۵۴ دقیقه و در ۳۰۰۰ متر بامانع زمان ۸:۳۶٫۸۷ را به جا گذاشت. در المپیک آتلانتا در دو ۱۰۰۰۰ متر شرکت کرده و با زمان ۲۹:۲۲٫۴۰ رکورد جدیدی را برای ایران ثبت کرد.
حمید سجادی در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۴ هیروشیما در دو رشته ۱۵۰۰ متر و ۳۰۰۰ متر بامانع شرکت کرد و در هر دو ماده به مقام چهارم رسید.
سوابق علمی حمید سجادی
حمید سجادی فارغ‌التحصیل مقطع دکتری تخصصی با گرایش مدیریت و برنامه‌ریزی در تربیت بدنی بوده و از سال ۱۳۷۹ تا کنون عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی است.
سجادی در دانشگاه دروس مدیریت اوقات فراغت، مدیریت رویدادهای ورزشی، مدیریت سازمان‌های ورزشی در مقطع کارشناسی ارشد و دروس ورزش و تربیت معلولین، دوومیدانی ۱ و ۲، کلیات روش‌ها و فنون تدریس و اصول و فنون راهنمایی و مشاوره در مقطع کارشناسی را تدریس می‌کند.
سوابق اجرایی حمید سجادی
حمید سجادی از سال ۱۳۸۸ تا کنون معاون امور ورزش سازمان تربیت بدنی، عضو شورای عالی سیاست گذاری ورزش سیما در سازمان صدا و سیما بوده است همچنین از سال ۲۰۱۰ تا کنون
- نایب رئیس کمیته CIGEPS یونسکو (کمیته تربیت بدنی بین دولت‌های یونسکو)
وی از سال ۸۷ تا ۸۸ مدیرعامل و عضو موظف هیأت مدیره شرکت فرهنگی ورزشی سایپا بود.
سجادی همچنین سمت‌های رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل مؤسسه ورزش و تفریحات سالم منطقه آزاد کیش، مسؤول بسیج اعضای هیأت علمی دانشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، معاون فرهنگی ورزشی شرکت ورزشی شهر سالم شهرداری تهران، مدیر طرح و تأمین شبکه رادیویی ورزش، مجری و کارشناس برنامه‌های ورزشی صدا و سیما، مدیر باشگاه ورزشی شرکت صنایع خوایی، مسؤول هیأت دوومیدانی بنیاد شهید به مدت هشت سال، مسؤول هیأت دوومیدانی باشگاه پاس به مدت چهار سال، عضو کمیته فنی فدراسیون دوومیدانی در سال ۱۳۸۲، مشاور رئیس فدراسیون دوومیدانی را در کارنامه خود دارد.
مهارت‌های ورزشی سجادی
حمید سجادی مربی بین‌المللی دوومیدانی (LEVELI) بوده و مدارک، نجات غریق بین‌المللی درجه ۲، مربی ژیمناستیک درجه ۳ و مربی آمادگی جسمانی (بدنسازی) را دارد.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآورنده: محسن رضوی
