اسپیس: طبق بیانیه آژانس فضایی، این طولانی‌ترین پرواز در میان مأموریت‌های بالن بلندمدت و سنگین ناساست. GUSTO شامل تلسکوپی بود که به یک بالن علمی با فشار صفر متصل بود که تا ارتفاعات بیش از ۳۸۱۰۰ متر اوج می‌گرفت. این ماموریت که در ابتدا قرار بود بیش از ۶۰روز اجرا شود، با هدف نقشه برداری بخش بزرگی از کهکشان راه شیری، ازجمله مرکز کهکشانی، همراه با کهکشان اقماری مجاور، ابر ماژلانی بزرگ، انجام شد.
برنامه بالن طولانی مدت ناسا به محققان این امکان را می‌دهد که محموله‌های پیشرفته را در لبه فضا به پرواز درآورند و به آنها این فرصت را می‌دهد که مشاهدات پیشگامانه کیهان را به دفعات و با هزینه بسیار کمتری نسبت به ماموریت‌های مداری معمولی انجام دهند. کریستوفر واکر این مأموریت را رهبری می‌کرد.
اندرو همیلتون، سرپرست موقت دفتر برنامه بالن ناسا در مرکز پرواز والوپس در ویرجینیا، در بیانیه ای گفت: "موفقیت این ماموریت ادای احترامی به همه افرادی است که از این برنامه حمایت می کنند. از تیم عملیات در Peraton گرفته تا سازنده بالن در Aerostar، تا بنیاد ملی علوم ایالات متحده و کارکنان پشتیبانی آنها در قطب جنوب و تیم مدیریت ماموریت با ناسا، حضور همه برای موفقیت این ماموریت حیاتی بوده است.
- برنامه های اتصال از راه دور این خودروساز از کار افتاد!
همیلتون گفت که کاملاً توانایی و ارزش پرواز با بالن طولانی مدت را برای جامعه علمی نشان می دهد. ماموریت GUSTO به طور رسمی در ۲۶ فوریه در ساعت ۶:۲۴ بعد از ظهر زمانی که بالون و رصدخانه با چتر نجات و به سلامت بر روی زمین در قطب جنوب فرود آمد، پایان یافت.
