تیتربرتر - دکتر ساسان قاسمی؛ پژوهشگر و آینده‌پژوه حوزه گردشگری: تصور کنید به‌عنوان یک توریست خارجی از طریق یکی از مرزهای رسمی وارد تهران، اصفهان یا یکی دیگر از شهرهای ایران شده‌اید. اولین چیزی که به آن نیاز پیدا می‌کنید ارز رایج ایران یعنی ریال است. صرف‌نظر از محدودیت و دسترسی‌های تبدیل ارز، آوازه ارزان‌خری برخی صرافی‌ها و چالش اعتماد به آن‌ها به گوش شما رسیده است؛ از قضا تورلیدر یا راننده تاکسی شما هم این را می‌داند و در اولین توضیحاتش به شمایی که قرار است چند روز سفر را با او بگذرانید و فردی است که باید به او اعتماد داشته باشید، می‌گوید که اگر مسئله تبدیل ارز داشتید، در خدمتیم! باز هم صرف‌نظر از نیت خیرخواهانه یا سوداگرایانه آن فرد یا هر فرد دیگری که در زنجیره این واسطه‌ها قرار می‌گیرد، شما به‌عنوان یک توریست برای اولین نیازتان بعد از ورود به ایران با رویه‌هایی غیرشفاف در زمینه مبادله ارز روبه‌رو می‌شوید. شما نمی‌دانید تبدیل ارزتان به چه نرخی منطقی و معقول است و آیا به همان نرخ شدنی است!؟ و برای یک حالت بهینه، از چه مسیری و به واسطه کدام دلال‌ها باید اقدام کنید! این حس ابهام نسبت به فرآیندهای کشور و بی‌اعتمادی نسبت به افراد و حتی نسبت به آن تورلیدر محترمی که واقعاً می‌خواهد به شما کمک کند، از ابتدا تا انتهای سفر همراه شما خواهد بود و حتی وقتی به کشور خود بازمی‌گردید، شک دارید که آیا در این میان، کسی در حق شما اجحاف کرده یا نه!
ای کاش وزارت گردشگری به عنوان متولی و بانک مرکزی چاره‌ای برای این موضوع بیاندیشند و مسیر شفافی برای تبدیل ارز در مبادی ورود و خروج کشور طراحی کنند. کار سختی نیست! همان‌طور که در گیت فرودگاه‌ها ارز مسافرتی به هم‌وطنانمان عرضه می‌کند، ارز توریست‌هایی که به کشور وارد می‌شوند و حتی هم‌وطنانی که به کشور بازمی‌گردند و ارز مازاد دارند را از آن‌ها به نرخ معقولی توسط مبادی رسمی خریداری نمایند و علاوه بر حذف انگیزه‌های واسطه‌گری و سوارشدن برخی روی نیاز گردشگران خارجی، یکی از درگیری‌های مهم ذهنی آنان را برطرف کنند.
