مهسا بهادری: این روزها روی تمام بیلبوردهای شهری و مابین سخنان مسئولان فرزندآوری دغدغه بزرگیست که اتفاقا حرف اول را می‌زند. اما اصغر نعیمی فیلم سینمایی دو روز دیرتر را ساخت تا ثابت کند این مشکلات است که مانع فرزندآوری است. پیرو همین ماجرا به گفت‌وگو با این کارگردان پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
شما در این فیلم جسارت مهمی به خرج داده‌اید که اول همکاری با روایت فتح بوده بوده و دوم نگاه متناقض به موضوع فرزندآوری است. شما مانند سایر نهادها و ارگان‌ها فرزندآوری را خوب و مثبت تلقی نکرده‌اید درباره‌این دیدگاهتان و این‌که تا چه میزان از سوی ارگان همکارتان مورد استقبال واقع شده است، توضیح دهید؟
در ابتدا باید بگویم که کار کردن با روایت فتح برای من ریسکی نداشت، چون در رابطه‍‌ای کاملا سالم و منطقی به نتیجه رسیدیم که فیلمی بسازیم که راست‌گو باشد و در تمام جوانب حقیقت را بیان کنیم و مسئولیت همه را در موضوع مطرح شده تبیین کنیم بنابریان تمام انرژیمان را گذاشتیم و در نهایت صلح و صفا و تفاهم به نتیجه رسیدیم و فیلم را ساختیم و از مشاوره‌های دوستان روایت روایت فتح به خصوص آقای سید محمد حسینی بسیار استفاده کردیم. از نظر من روایت فتح در تولید این فیلم کار بسیار جسورانه‌ای انجام داد. من فیلمی ساخته‌ام که دوستش دارم و به آن اعتقاد دارم و من هیچ وقت نمی‌توانم فیلمی بسازم که دوستش نداشته باشم و به آن اعتقاد نداشته باشم.
متأسفانه مشکلات مالی روی تصمیم گیری های جدی در بین زوج‌های جوان تأثیرگذار است و فرزند آوری یکی از این موارد بسیار مهم است.
یکی از دوستان گفت:کارگردان راست‌گو حرف راست می‌زند. مشکلات جامعه چه‌قدر برای شما دغدغه و معضل بود که باعث شد درمورد آن صحبت کنید. این‌طور که آمار نشان می‌دهد در آینده جمعیت ایران کاهش می‌یابد. حرف زدن صادقانه درباره مشکلات تا چه میزان برایتان دغدغه بود؟
همه ما در این جامعه زندگی می‌کنیم و هیچ‌کدام تافته‌ای جدا بافته نیستیم از خبرنگار، کارگر، معلم و فیلم‌ساز و.. همه مسائل جامعه را به نحوی لمس می‌کنند. شخصیت اصلی فیلم را فردی فرهنگی و فیلم نامه‌نویس انتخاب کردم و ناظر به تجربیاتی است که یا خودم یا هم‌کاران فرهنگیم داشتیم؛ زیرا بنده همیشه شاهد بودم که قشر فرهنگی که با قلم و هنر سروکار دارند چه‌قدر بیشتر از سایر اقشار جامعه دچار استرس و اضطراب هستند.
آیا شما صرفا برای کسب گیشه تلاش کردید از بازیگران چهره و رنگ و لعاب بیشتر در فضای فیلم استفاده کنید یا فکر می‌کنید موضوع به تنهایی به‌قدر کافی جذاب هست که مخاطبان را به سینما جذب کند؟
می‌توان گفت هردو. هم موضوع جذاب است و هم مسئله‌ای که مطرح می‌شود، مسئله مخاطب است و هم به نظرم فیلم باید زیبا، خوش رنگ و لعاب، چشم نوازی و دارای هنرمندان خوب باشد تا بتواند روی مخاطب تاثیر بگذارد.
ما همواره می‌توانیم کمدی‌های سالمی درسینما داشته باشیم که خنده‌های سالمی از مخاطب بگیرد اما این ماجرا کم‌تر در سینمای ما، خصوصا کمدی‌ها اتفاق می‌افتد، به نظر شما کجای راه را اشتباه رفته‌ایم که به این مسیر کشیده شدیم که فیلم کمدی که اتفاقا شوخی‌های سالمی ندارد، ممکن است خیلی هم پرفروش باشد، اما از سوی دیگر فیلم خوب، مهجور می‌ماند؟
من درباره فیلم‌های دیگران و خصوصا همکارانم قضاوتی ندارم، چون یا این فیلم‌ها را ندیده‌ام یا به طور مصداقی نمی‌توانم درباره آن فیلم‌ها صحبت کنم و فقط درمورد کار خودم می‌توانم نظر دهم و صحبت کنم.
چه قدر جای کمدی سالم در سینمای ما خالی است؟
من سعی کرده‌ام کمدی سالم بسازم، که هم جوان‌ها و هم خانواده‌ها ببینند. من هیچ وقت تلاش نکرده‌ام که فیلمی بسازم که خدای نکرده خانواده‌ها نتوانند ببیند، یا شوخی سخیفی داشته باشد یا از حد تعادل خارج شده باشد. این کاریست که به نظرم درست است و امیدوارم فراگیرشود.
چرا جای فیلم های کمدی در سینمای ما خالی است ؟
من سعی کردم کاری بسازم که مورد پسند جوانان و خانواده ها باشد و هیچ وقت فیلمی نساختم که از تعادل خارج شده و شوخی‌های نامربوط داشته باشد و امیدوارم که فراگیر شود.
۲۴۵۲۴۵
