فرادید نوشت: «پسر و مرغ ماهیخوار» (The Boy and the Heron) داستان پسری است که در جستجوی مادرش به دنیایی ماورائی قدم می‌گذارد؛ این فیلم به گفتۀ منتقدان شاهکاری تازه از یکی از بزرگترین فیلمسازان زندۀ دنیاست.

هایائو میازاکی یکی از اسطوره‌های زندۀ دنیای سینما و یکی از برجسته‌ترین چهره‌ها در قلمرو ساخت انیمیشن است. او یکی از بنیاگذاران استودیوی جیبلی است و با آثار درخشانی همچون «پونیو»، «قلعه‌ای در آسمان»، «شهر اشباح» و «شاهزاده مونونوکه» شناخته شده است.

حالا تازه‌ترین اثر میازاکی با عنوان «پسر و مرغ ماهیخوار» از راه رسیده است؛ فیلمی که منتقدان آن را در حد یک شاهکار تازه قلمداد کرده و از جهات گوناگون تحسینش کرده‌اند. از نظر منتقدان این اثر با جلوۀ بصری زیبا و مضامین تامل‌برانگیزش، جواهر دیگری است که به گنجینۀ آثار میازاکی اضافه شده است.

داستان این فیلم حدودا دوساعته دربارۀ پسرکی به اسم ماهیتو است که بعد از مرگ مادرش به سختی می‌کوشد تا بار زندگی‌اش را به تنهایی به دوش بکشد. اما وقتی یک مرغ ماهیخوار به او خبر می‌دهد که مادرش هنوز زنده است، ماهیتو در جستجوی مادر وارد برجی می‌شود که مانند دروازه‌ای به یک دنیای دیگر است.

نکتۀ جالب توجه در داستان این انیمه بخصوص برای مخاطبان میانسال ایرانی شاید این باشد که مضمون «جستجو برای پیدا کردن مادر» در این فیلم یک موضوع محوری است؛ همان مضمونی که بسیاری از انیمه‌های پخش شده از سیما در دهه‌های قبل بر محور آن می‌چرخیدند؛ از «هاچ زنبور عسل» و «چوبین» گرفته تا «بل و سباستین» و «دختری به نام نل». انگار موضوع جستجوی مادر هنوز برای انیمه‌سازان ژاپنی یک وسوسۀ مقاومت‌ناپذیر است!

دنیای تازه‌ای که ماهیتو به آن وارد می‌شود، دنیایی غیرعادی است که در آن مردگان و زندگان در کنار هم حضور دارند؛ جایی که قرار است مرگ در آن به پایان برسد و زندگی شروع تازه‌ای را تجربه کند. طبق توضیحات ارائه شده دربارۀ فیلم، «این داستانی خیال‌انگیز دربارۀ زندگی، مرگ، آفرینش و دوستی است».

در ادامه گزیده‌ای از نظرات منتقدان دربارۀ این انیمۀ تازه را ملاحظه می‌کنید.

دانا استیونس از اسلیت:

باید بگویم که من، هم به لحاظ ذهنی و هم به لحاظ بصری شیفتۀ این فیلم شده‌ام؛ فیلمی که مثل یک زندگی‌نامۀ شخصی از یکی از بزرگترین هنرمندان زندۀ دنیاست.

لوکاس ترِور از واشینگتن پست:

همانطور که فیلم به سمت پایان‌بندی پیروزمندانه‌اش پیش می‌رود، پیچش‌های داستانی آن هیجان‌انگیزتر می‌شوند؛ دست میازاکی در سن 82 سالگی هنوز پر از ترفندهای تازه است.

مردیث وایت از آریزونا ریپابلیک:

رنگ‌های غنی و سرزنده و جزئیات پیچیدۀ پس‌زمینه، چشم‌اندازی تماشایی برای روایت این داستان خارق‌العاده فراهم کرده‌اند.

ایندیا لاورنس از تایم اوت:

«پسر و مرغ ماهیخوار» گواهی دیگری است بر توانایی همیشگی میازاکی در پرداختن به مضامین فلسفی در قالب تخیلی بی حد و مرز. جلوۀ بصری این فیلم حیرت‌انگیز است و ترکیبی از عواطف گرم و لحظات طنزآمیز در آن وجود دارد که در مجموع آن را به یک موهبت استثنایی برای انیمه‌دوستان تبدیل می‌کنند.

پیتر راینر از فیلم‌ویک:

میازاکی در این فیلم هر آن چیزی را که به خاطرش شناخته شده است به صحنه آورده است؛ حتی از جهتی شاید بشود گفت که در این فیلم بیش از حد ایده‌های خوب وجود دارد!

لائورا کلیفورد از ریلینگ ریویوز:

فیلمی زیبا از میازاکی که مانند هر فیلم شخصی دیگری، گاهی ممکن است به سختی بتوانید سر از عمق آن دربیاورید. این فیلم روایت عجیبی دارد که آکنده از روایت‌های فرعی و لایه لایه است.