روستای کندوان در رقابت با بیش از ۲۰۰ روستا از کشورهای مختلف توانست در فهرست دهکده‌های جهانی سازمان جهانی گردشگری جای بگیرد.

فرهاد طالبیان: عصر دیروز، پنجشنبه،‌ طی مراسمی کندوان در استان آذربایجان شرقی در فهرست بهترین دهکده‌های جهانی گردشگری در سازمان جهانی گردشگری ثبت شد. جالب است بدانید

روستای کندوان در رقابت با بیش از ۲۰۰ روستا از کشورهای مختلف توانست در فهرست دهکده‌های جهانی سازمان جهانی گردشگری جای بگیرد.

هشت روستای ایران از جمله کندوان آذربایجان شرقی، بیشه لرستان، میمند کرمان، سهیلی قشم، پالنگان کردستان، قاسم آباد گیلان، کندلوس مازندران و ابیانه اصفهان برای شرکت در این رقابت به سازمان جهانی گردشگری معرفی شده بودند که از این بین، روستای کندوان توانست با کسب امتیازها و شاخصه‌های لازم در جایگاه روستاهای جهانی ثبت شود.

انتخاب بهترین دهکده گردشگری از سال ۲۰۲۱ توسط سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) دنبال می‌شود و هدف از این اقدام تبدیل گردشگری به محرک توسعه روستایی و رفاه روستاییان است. ایران سال گذشته نیز تعداد دیگری از روستاها را معرفی کرده بود که موفق به ثبت آن‌ها نشد.

همین موضوع بهانه‌ خوبی است که پیشنهاد هفتگی خبرآنلاین برای گردشگری، به این روستای زیبا اختصاص پیدا کند.

خانه‌های کله قندی و کندویی روستای کندوان در دل کوه و بدون دخالت انسان ساخته شده‌اند و شبیه کندوی زنبور عسل هستند. روستای کندوان در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

چند ده کیلومتر فاصله از تهران برای دیدن پاییز/ به روستای ارواح سنگی بروید اما نترسید!

براساس شنیده‌ها و نقل قول گذشتگان در مورد روستای کندوان برخی معتقدند که مردم روستای «حیله ور» پس از حمله مغول به روستای آنها برای حفظ جان خود و خانواده هایشان به دشت مقابل روستای کندوان مهاجرت کردند و با گذشت زمان در دل این صخره ها و کوه ها برای خود خانه و پناهگاهی امن ساخته‌اند.

چرا کله‌قندی؟

صخره‌های کله قندی کندوان با گذشت زمان و بر اثر فعل و انفعالات کوه آتشفشانی سهند به این شکل در آمده و چنین منظره شگفت انگیزی ایجاد شده است و طی هزاران سال متمادی گدازه‌ها و توده های مذاب و داغ آتشفشان توسط برف و باران و باد به این شکل درآمده‌اند.

روستای کندوان از صخره‌های مخروطی یا کله قندی تشکل شده که مردم برای زندگی در داخل آنها در دل کوه و صخره حفاری کرده‌اند و در میان این صخره ها برای خود اتاقک و انبار و آغل درست کرده اند که حتی ارتفاع برخی از این تپه ها به 40 متر نیز می‌رسد.

معماری خانه های روستایی در کندوان به شکل صخره های است و بنا بر ادعای برخی باستان شناسان قدمت روستای کندوان به دوره های پیش از اسلام برمی گردد. مردم روستایی از طبقات همکف معمولا به عنوان اصطبل استفاده می کنند و طبقات دوم، سوم و چهارم را به عنوان سکونتگاه مورد استفاده قرار می دهند.

در خارج از کران ها و محیط مسکونی و کنار معابر آبریزهایی وجود دارند که چندین خانواده از یک آبریز به طور مشترک استفاده می کنند. این آبریزها چندین انبار و محل نشیمن دارند که تعداد آن ها بستگی به شیب زمین دارد.از آن جایی که کران ها از قطر و ضخامت زیادی برخوردارند، ایجاد نورگیر در طبقات پایین چندان آسان نیست. به همین دلیل اکثر نورگیرها در طبقه های بالایی قرار دارند. پنجره های منزل همه از جنس چوب و شطرنجی شکل هستند و در برخی از آن ها قطعات کوچک شیشه به کار رفته است.

چگونه به روستای کندوان برویم؟

برای سفر به روستای کندوان بهتر است از تبریز به سمت شهرستان اسکو حرکت کنید و پس از رسیدن به اسکو به سمت جنوب مسیر را ادامه دهید. پس از گذشتن از شهر اسفنجان و روستای کهنمو به روستای کندوان می رسید. فاصله تبریز تا شهرستان اسکو ۳۰ کیلومتر و فاصله اسکو تا کندوان حدود ۱۸ کیلومتر است.

اصلی‌ترین سوغاتی این روستا عسل طبیعی است و کره محلی، خشکبار،گردو، بادام،دوشاب (شیره انگور)، ادویه جات، عرقیجات، کیف های دستباف سنتی، روسری های کلاقه ای، گلیم، جاجیم و ... از دیگر سوغاتی‌های روستای کندوان هستند.