صنعت برق یکی از مهمترین صنایع زیربنایی و راهبردی برای توسعه و پیشرفت کشور است که گردش چرخ‌های اقتصادی، توسعه صنعتی و تأمین رفاه اجتماعی به پایداری و دوام آن وابسته است.
تيتربرتر، صنعت برق از مهمترین صنایع زیربنایی و راهبردی برای توسعه و پیشرفت کشور است که گردش چرخ‌های اقتصادی، توسعه صنعتی و تأمین رفاه اجتماعی به پایداری و دوام آن وابسته بوده و هرگونه اختلال در پایداری آن ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به واحدهای صنعتی وارد می‌کند.به همین دلیل صنعت برق با در نظر گرفتن محدودیت‌های کنونی در تأمین برق و ناترازی موجود، زمینه‌های همکاری صنایع را با برق فراهم کرد که در این راستا صنایع کوچک و خرد در داخل شهرک‌ها، تنها ۱۲ ساعت در هفته با برنامه مدیریت بار برق همکاری خواهند داشت برای رفع آن نیز می‌توانند با جابه جایی یک شیفت کاری، فعالیت خود را بدون محدودیت ادامه دهند.
از سویی دیگر باید افزود که بیشتر راهکارهای صرفه جویی در مصرف انرژی، بدون هزینه و یا کم هزینه هستند. کاهش هزینه‌های برق مصرفی بخش کوچکی از نتایج حاصل از بهینه سازی مصرف انرژی می‌باشد، نتایج بسیار قابل توجه دیگر آن افزایش طول عمر تجهیزات الکتریکی، کاهش دفعات خرابی و در نتیجه کاهش هزینه‌های توقف خط تولید است.
نکته قابل توجه اینکه راهکارهای پر هزینه نیز بازگشت سرمایه قابل قبولی (۱ تا ۳ سال) دارند. این راهکارها عمدتاً مرتبط با تغییر تکنولوژی یا فرآیند هستند و موجب صرفه جویی قابل ملاحظه‌ای در مصارف انرژی الکتریکی می‌شوند.
با کاهش تدریجی بهای تجهیزات بهینه سازی مصرف، افزایش قیمت انرژی و بالا رفتن حساسیت‌ها نسبت به تداوم تأمین برق، اجرای راهکارهای هزینه بر، هر سال ارزان‌تر شده و از توجیه اقتصادی بیشتری برخوردار می‌شوند.
دو روش اصلی مدیریت مصرف در صنایع جابجایی زمان و بهبود بازده تجهیزات و فرآیند است. بسیاری از مشترکین می‌توانند با برنامه ریزی مناسب، بخشی از مصارف انرژی الکتریکی خود را از ساعات اوج مصرف به دیگر ساعات و ترجیحاً" به ساعات کم باری انتقال دهند و از تعرفه‌های مخفف در این بازه‌های زمانی استفاده نمایند.
در این میان مدیریت مصرف انرژی از طریق جابجایی بار غالباً بسیار کم هزینه بوده و نیاز به برنامه ریزی و ایجاد انضباط کاری دارد.
در عین حال بهینه سازی مصارف سیستم روشنایی، هوشمند سازی سیستم روشنایی و سرمایشی، بهره گیری از نور طبیعی روز با اصلاح سیستم سوله‌های صنعتی، استفاده از روش تعمیر و نگهداری پیشگیرانه با هدف ثابت نگه داشتن و یا افزایش بازده موتورهای الکتریکی و کاهش هزینه‌های جاری و بررسی و بازبینی دوره‌ای، روغن کاری مرتب موتورهای و سیستم‌های داخلی … از جمله راهکارهای کم هزینه یا بی هزینه‌ای است که می‌تواند علاوه بر حفظ توان و بازده خط تولید، به کاهش مصرف انرژی و هزینه‌های صاحبان صنعت نیز مؤثر باشد.
البته از صنایع نباید غافل ماند، زیرا براساس قانون، وزارتخانه‌های صمت و نیرو موظفند نسبت به آموزش مدیران صنایع با هدف آشنایی آنان با راهکارهای کاهش مصرف انرژی و افزایش راندمان اقدام نمایند، اما شواهد حاکی از آن است که به دلیل قیمت پایین انرژی، صاحبان و مدیران صنایع با وجود آنکه نزدیک به ۴۰ درصد از برق کشور را در اختیار دارند رغبتی به آموزش نشان نمی‌دهند.
براساس ماده ۶۹ قانون اصلاح الگوی مصرف وزارتخانه‌های صمت و نیرو موظفند نسبت به تدوین و برگزاری دوره‌های آگاه سازی و آموزش کاربردی مدیریت انرژی عمومی و تخصصی برق و حرارت برای مدیران انرژی واحدهای صنعتی و همچنین فارغ التحصیلان، در مرکز ملی آموزش مدیریت انرژی در صنعت اقدام و به آموزش گیرندگان گواهینامه اعطا کند.
اما آمارهای تنها مرکز رسمی آموزش مدیریت انرژی کشور که با همکاری ژاپن در تبریز احداث شده است، نشان می‌دهد که در بیش از ۳۰۰ دوره آموزشی که برای کارشناسان و مدیران انرژی صنایع مختلف از جمله صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، صنایع آهن و فولاد، صنایع خودرو صنایع سیمان و … و نیز سازمان‌های مختلف از جمله شرکت‌های وابسته به وزارت نیرو، صدا و سیما، دخانیات، مخابرات و… اجرا شده است، بیش از ۶۰۰۰ نفر شرکت داشته‌اند. این در حالی است که بر اساس آمارهای رسمی وزارت صمت، ۷۵ هزار و ۳۷۵ واحد فعال صنعتی و معدنی، مستقر در شهرک‌های صنعتی کشور تا پایان تیر ۱۴۰۱ به ثبت رسیده است که در صورت اضافه شدن واحدهای صنعتی خارج از شهرک‌ها و صنایع بزرگ، این به معنای آن است که تنها ۱۲.۵ درصد از مدیران صنعت کشور آموزش‌های لازم را برای مدیریت مصرف انرژی در صنایع خود دیده‌اند.
