به گزارش تیتربرتر؛ ارسلان امیری بعد از تجربه موفق در فیلمنامه نویسی فیلمهایی همچون : ناهید ، اسرافیل ، ویلایی ها و تی تی ، امسال در مقام کارگردان موفق به تولید اولین فیلم بلند سینمایی اش تحت عنوان « زالاوا » کرده است و در کل به عنوان یک فیلم اولی نمره قابل قبولی از اهالی سینما و منتقدان دریافت کرده است.
آشنایی با فیلم زالاوا
نام فیلم : زالاوا
کارگردان : ارسلان امیری
نویسندگان : ارسلان امیری ، آیدا پناهنده ، تهمینه بهرام علیان
بازیگران : نوید پورفرج – هدی زین العابدین – پوریا رحیمی سام
خلاصه داستان فیلم زالاوا
حدود 100 سال پیش یکسری از کولیهای شرق ایران در منطقه و روستایی به نام (( زاوالا )) ساکن می شوند. اما نفرین و عفریت گویا همراه با این کولیها بوده و زالاوا را به منطقه ای جن زده و شوم تبدیل کرده است. حال باز بعد از مدتها اجنه و عفریت ها به زالاوا برگشته اند و ...
مطالب مرتبط:
نقد فیلم زالاوا
سینمای وحشت یکی از ان دسته ژانرهایی است که در ایران به دلایل خاص مورد کم لطفی و کم توجهی قرار گرفته است اما هر بار که سینماگران ایرانی به آن پرداخته اند ، موفق و سربلند از تجربه خود بیرون آمده اند. از شب بیست و نهم تا فیلمهایی مثل خوابگاه دختران ، آن شب و حالا زالاوا قبل از پرداختن به فیلم دوست دارم کمی در خصوص فضاسازی فیلمهای اخیر که مورد توجه مخاطبین و منتقدان قرار گرفته است صحبت داشته باشم.
به نظر می رسد سلیقه مخاطب در حال تغییر است و سینماگران نیز متوجه این سلیقه بصری شده اند و در حال تغییر سبک فیلمها می باشند تا بتوانند مخاطب بیشتری را به سمت خود بکشانند و این می تواند برای آینده سینمای ایران بسیار مفید و خوشحال کننده باشد چرا که در آستانه ورود به دهه جدیدی از قرن و زندگی انسانی می باشیم و این زندگی جدید، فیلم و سینمای جدید هم می خواهد و تغییر وضعیت از سینمای درام اجتماعی به سینمای قصه گو با فضاها و لوکیشنهای بیرونی و متعدد پیش بینی است که می تواند حال سینمای ایران را خوب کرده و درآمد را به گیشه ها برگرداند.
اما به نقد فیلم زالاوا بپردازیم . شروع فیلم و فیلمبرداری خاص آن در 15 دقیقه اول و ابتدایی فیلم شما را به یاد فیلم «سرخپوست» نیما جاویدی می اندازد. فیلمی که در جشنواره سی و هفتم خوش درخشید و ترکیب درخشان فیلمبرداری ، تدوین ، صحنه آرایی و موسیقی در فیلم زالاوا نیز در همان 15 دقیقه ابتدایی این انتظار را برای مخاطب به وجود می آورد که فیلم خوبی را به تماشا نشسته است اما کمی در میانه های راه به مشکل اغلب فیلمهای ایرانی دچار می شود و ریتم خود را از دست می دهد ولی با برگشت بسیار عالی در انتهای داستان ، لذت تماشای یک فیلم خوب را برای تماشاچی به ارمغان می آورد.
داستان فیلم بسیار مناسب و جذاب است که کمتر به آن پرداخته شده اما گویا داستان توانایی پرداخت 100 دقیقه ای را ندارد و کارگردان و نویسندگان را مجبور کرده است که در کنار ژانر وحشت ، درام و کمدی را نیز به داستان اضافه کرده تا کمی به شخصیتهای داستان عمق بیشتری دهد و می توان گفت که این داستانک عاطفی جز در مواردی که باعث از ریتم افتادن فیلم شده است ، تعادل خود را حفظ کرده و به اصل فیلم ضربه محکمی وارد نکرده است و در نتیجه ما با یک بازگشت عالی در پایان فیلم مواجه می شویم.
از دیگر نقاط قوت فیلم در کنار تیم یک دست تولید فیلم، بازیگران آن می باشند. نوید پورفرج ، هدی زین‌‌العابدین و پوریا رحیمی سام علیرغم این که فضای فیلم به آنها اجازه تعمش بیشتر در خصوص شخصیتهای داستان را نمیدهد و بیشتر فضای فیلم در بستری جمعی اتفاق می افتد ، به بهترین شکل ممکن شخصیتها و نقشهای خود را بازی می کنند و بدون هیچ کاستی یا افزودن به نقش در مسیر درست آن را به پیش می برند.
فیلم زالاوا قصد دارد تا به موضوع خرافه پرستی و گروه جنیان خبیث و اعتقادات بدون منطق و گاها خنده دار مردم سرزمین آریایی بپردازد که هنوز هم در بین بسیاری از مردم ما رواج دارد. از این روی ناگزیر فیلم نیاز به قهرمان برای نجات مردم و ضد قهرمان برای اسارت مردم دارد اما امیری به زیباییاین دو شخصیت را در کنار هم قرار میدهد به طوری که هر دو از یکدیگر تاثیر میپذیرند و هر دو در صحنه هایی از فیلم پیروز می شوند و یا شکست میخورند و از این روی است که توانایی تشخیص قهرمان واقعی هم برای مردم روستا و هم برای مخاطب سخت می شود.
به عنوان مثال امیری در صحنه هایی که نوید پور فرج تنها در پاسگاه بوده و شیشه حاوی به اصطلاح جن در اتاق او وجود دارد به خوبی نشان می دهد که حتی استوار هم ترسیده و ایمان او به عدم وجود جن و خرافه پرستی دچار تزلزل شده است و در کنار این صحنه ، صحنه های پایانی فیلم را می بینیم که پوریا رحیمی سام به عنوان جن گیر فیلم و برخورد قاطعانه استوار با او ، ایمانش دچار تزلزل شده و دیگر در گرفتن اجنه موفق و کامیاب نیست و این قهرمان سوزی و پایان تلخ که به نظر من اوج کار فیلمساز می باشد ، نتیجه اعتقادات خرافی مردم روستای زالاوا است که هر دو قهرمان خود را به سمت تباهی می کشانند.
در کل زالاوا یکی از فیلمهایی بود که در جشنواره سی و نهم جشنواره فجر خوش درخشید و می تواند همانند فیلم سرخپوست در گیشه نیز موفق عمل نماید.
آنچه دیگران می خوانند:
علیرضا فراهانی- خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر
