به گزارش تیتربرتر؛ فصل دوم «زیرخاکی» که اخیرا کلید خورده، چهره های تازه ای را در جمع خود خواهد داشت که تاکنون هومن برق نورد و گیتی قاسمی از بین آنها معرفی شده اند. اخیرا گروه سازنده با بازیگر دیگری نیز به توافق رسیده اند که پس از سالها به تلویزیون برمی گردد.
بازی ستاره پسیانی در سریال زیرخاکی2
ستاره پسیانی پس از ۱۲ سالی که از ایفای نقش او در سریال «همه بچه های من» میگذرد، با اندوخته سالها حضور در صحنه تئاتر و بازی در فیلم های سینمایی، حالا برای دومین بار در یک سریال تلویزیونی حاضر می شود. او برنده تندیس بهترین بازیگر زن در سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر هم هست.
فصل اول «زیرخاکی» با پخش در رمضان سالجاری توانست عنوان پربیننده ترین سریال رمضانی را از آن خود کند و حالا با فراهم شدن شرایط، ساخت ماجراهای فریبرز باغبیشه در کنار کاراکترهای جدید ادامه پیدا می کند.
بازیگران این مجموعه تولید سیما فیلم عبارتند از پژمان جمشیدی، ژاله صامتی، نادر فلاح، گیتی قاسمی، امید روحانی، اصغر نقی زاده، رایان سرلک و با حضور هومن برق نورد.
بیوگرافی کامل ستاره پسیانی
ستاره دختر آتیلا پسیانی و فاطمه نقوی هر دو از بازیگران شناخته شده سینما و تئاتر است و تنها یک خواهر بنام خسرو دارد. مادربزرگش مرحوم خانم جمیله شیخی هم از بازیگران بنام ایران بود بازیگری را با تئاتر در سال ۱۳۶۹ وقتی که ۵ ساله بود شروع کرد و یکسال بعد در سال ۱۳۷۰ با فیلم داریوش کاردان بنام بهترین بابای دنیا وارد سینما شد. ستاره پسیانی سپس در همین پنج سالگی پیشنهاد بازی بهرام بیضایی برای فیلم مسافران را بخاطر ترس از چشمان او قبول نکرد. سال ۱۳۷۸ وقتی ۱۴ ساله بود با حضور در سریال همه بچه‌های من به کارگردانی مرضیه برومند اولین نقش جدی و حرفه‌ای خود را تجربه کرد.
ستاره پسیانی را بیشتر بـه خاطر نقش آفرینی در فیلم کوچه بی نام بـه یاد می‌آوریم. او فرزند آتیلا پسیانی یکی از بهترین‌های سینما و تلویزیون کشور اسـت. ستاره پسیانی با بازی در فیلم ورود آقایان ممنوع استعداد‌های خود را نشان داد. ستاره پسیانی متولد ۱۷ شهریورماه سال ۱۳۶۴ در تهران است. او دریک خانواده کاملا هنری متولد شده است. او بـه خاطر شغل هنری پدر و مادرش بود که باعث شد بازیگری را در همان ابتدای زندگی خود تجربه کند.
ستاره پسیانی با حضور دو مربی کار کشته و حرفه‌ای «پدر و مادرش» توانست اصول صحیح حرفه بازیگری را یاد بگیرد ودر عرصه سینما و تلویزیون بدرخشد. ستاره یک برادر بنام خسرو دارد و دختر آتیلا پسیانی بازیگر و فاطمه نقوی بازیگر اسـت.
شروع فعالیت هنری ستاره پسیانی
او بـه خاطر شغل پدر و مادر از همان بچگی درسال ۱۳۶۹ وارد تئاتر شد. او می‌گوید: بزرگتر که شدم یعنی از ۱۵ سالگی بازیگری برایم جدی‌تر شد، چون نقش‌های جدی بـه مـن سپرده میشد، نقد میشدم و با خودم فکر کردم همین حالا بازیگری‌ام جدی شده، چون دیگران هم جدی گرفته‌اند.
وی از بازیگران جوان و موفق در عرصه تئاتر اسـت بازیگری که با ۱۴ سال سابقه کاری دراین حیطه توانست، جایگاه خودرا ثابت کند و در جشنواره تئاتر فجر جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کند.
مطالب مرتبط:
مصاحبه با ستاره پسیانی
ستاره پسیانی از بازیگران جوان و موفق در عرصه تئاتر اسـت؛ بازیگری که با ۱۴ سال سابقه کاری دراین حیطه توانست، جایگاه خودرا ثابت کند ودر جشنواره تئاتر فجر امسال جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کند. او در حال حاضر نمایش «مکاشفه در باب یک مهمانی خاموش» را در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه دارد.
اگر ستاره پسیانی نبودید الان چقدر هنرمند تئاتر بودید؟
ـ اصلا نمیدانم! چون از سن کم وارد بازیگری شدم. شاید موزیسین میشدم یا همان بازیگری را انتخاب می‌کردم، نمیدانم چـه کار می‌کردم.
خانم ستاره پسیانی بازیگری را از سینما شروع کردید؟
ـ نه از تئاتر.
بعد وارد سینما شدید؟
ـ فکر می‌کنم هم زمان اتفاق افتاد، آن موقع پنج سال بیشتر نداشتم.
بعد از همان موقع بازیگری را انتخاب کردید؟
ـ بزرگتر که شدم یعنی از ۱۵ سالگی بازیگری برایم جدی‌تر شد، چون نقش‌های جدی بـه مـن سپرده میشد، نقد میشدم و با خودم فکر کردم همین حالا بازیگری‌ام جدی شده، چون دیگران هم جدی گرفته‌اند.
در این چند سالی که کار کردید بیشتر در کار‌های پدر حضور داشتید؟
ـ تا ۱۸ سالگی در کار‌های پدرم بازی می‌کردم تا اینکه امیررضا کوهستانی مـن را برای نمایش «تجربه‌های اخیر» انتخاب کرد که بسیار کارگردان فوق‌العاده‌ای اسـت. خیلی کار هیجان‌انگیزی بودو مـن ترسیده بودم، چون اولین کار مستقل مـن جدا از گروه و پدرم بود. هم زمان با نمایش آقای کوهستانی در نمایش کیومرث‌مرادی هم بازی کردم.
برای پدر بازی کردن سخت بود یا برای دیگران؟
ـ برای مـن، سخت نبود، چون این جنس بازیگری را در گروه پدرم و با کارگردانی او شروع کردم. در نتیجه جنسی از بازیگری را یاد گرفتم که بسیار سخت اسـت، مخصوصا در نمایش‌های بی‌دیالوگ که واقعا کار سختی اسـت، چون باید بدون حرف زدن تمام حس‌تان رابه تماشاگر برسانید.
اولین باری که با امیررضا کوهستانی کار کردم برایم مشکل بود، چون فقط دیالوگ بودو مـن تا آن موقع در تئاتر‌هایی بازی کرده بودم که دیالوگ‌های کوتاه داشت، برای همین وحشت کرده بودم که چطور دیالوگ‌ها را حفظ کنم و بگویم، اما در طول این همه‌ی سال کار با پدرم، بـه یکدیگر عادت کردیم و میدانم اگر بـه مـن بگوید از این جا بـه آنجا برو، منظورش چیست و متوجه میشوم.
تا بـه حال پیش آمده دوره‌ای مثلاً یکسال کار نکرده باشید؟
ـ بله، وقتی در گروه‌مان کاری شروع میشود اگر نقشی هم نداشته باشم بـه‌عنوان دستیار درگیر میشوم، اما پیش آمده که یکسال تئاتر بازی نکردم و سالی دیگر چند نمایش پشت‌سر هم بازی داشتم.
تا بـه حال نقدی درباره بازی خودتان خواندید که ناراحت تان کرده باشد؟
ـ نمیخواهم از خودم تعریف کنم، اما کسی تا بـه حال نقد بدی نکرده و اگرهم جایی نوشته شده مـن نخوانده‌ام.
از چـه زمانی در گروه کارگردانی پدرتان همراهی شان کردید؟
ـ سال آنرا یادم نیست، اما در نمایش «بسه دیگه خفه شو» هم دستیار بودم هم بازیگر.
خانم ستاره پسیانی در خانواده درباره کار‌های همدیگر حرف می‌زنید؟
ـ بله، خیلی. البته مـا گروه هستیم، اما جدا از گروه درباره کار باهم زیاد صحبت می‌کنیم. بـه نظرم جالب اسـت اگرچه بعضی‌ها جنبه منفی خانوادگی کار کردن را می‌بینند، اما جنبه‌های خوبی هم دارد.
ممکن اسـت روزی کاری را کارگردانی کنید که همین فضا را داشته باشد؟
ـ بله، شاید هم کاری را کارگردانی کنم که دیالوگ‌دار باشد تا کارگردانی‌اش برایم سخت‌تر باشد.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآورنده: مریم بالوی فیلی
