به گزارش تیتربرتر؛ روسیه در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که کمتر از دو ماه باقیمانده است همچون سال 2016 برای پیروزی ترامپ در انتخابات 2020 تلاش می کند بنابر نظر تحلیلگران این اصرار نشان از آن دارد که رقبای دموکرات او خطری برای روسیه «ولادیمیر پوتین» محسوب می‌شوند. در سال ۲۰۱۶ این خطر از جانب هیلاری کلینتون احساس می‌شد و امسال «جو بایدن» نامزد دموکرات تهدیدی علیه کرملین به شمار می‌آید.

نقش روسیه در انتخابات آمریکا

هکر‌های مرتبط با روسیه، چین و ایران قصد تأثیرگذاری در  انتخابات ریاست جمهوری 2020 در ایالات متحده را دارند. این ادعایی است که شرکت مایکروسافت اخیرا با صدور بیانیه‌ای از آن سخن گفت.

شرق در ادامه نوشت: «تام برت» معاون مایکروسافت در حوزه امنیت و اعتماد مشتری می‌گوید: «دخالت هکر‌ها گسترده‌تر از انتخابات ۲۰۱۶ خواهد بود؛ چرا‌که آن‌ها این بار علاوه بر جو بایدن و دونالد ترامپ، نامزد‌های انتخابات و کارکنان ستاد‌های انتخاباتی آن‌ها بلکه مشاوران این کمپین‌ها را نیز هدف گرفته‌اند».

برت در‌مورد ایران ادعا کرده «در ماه‌های می‌و ژوئن امسال تلاش‌های بی‌نتیجه‌ای از سوی گروه فسفوروس وابسته به ایران برای حمله سایبری به حساب‌های کمپین «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهوری و مقام‌های دولت آمریکا انجام دادند».

حدود یک ماه قبل هم مقام‌های اطلاعاتی آمریکا هشدار داده بودند که روس‌ها می‌خواهند مانند انتخابات ۲۰۱۶ به نفع ترامپ در انتخابات امسال مداخله کنند و از آن‌سو هم چینی‌ها عمدتا از طریق گروه زیرکونیوم برای پیروزی جو بایدن دموکرات قصد تأثیرگذاری در انتخابات را دارند. گفته می‌شود هکر‌های مرتبط با حکومت پکن، با هدف کسب امتیاز‌های اقتصادی و سیاسی به دنبال جاسوسی از کمپین‌های انتخاباتی هستند، ولی مسکو از اطلاعات سرقت‌شده به عنوان ابزاری برای ایجاد بی‌ثباتی در حکومت‌ها استفاده می‌کنند.

مطالب مرتبط:

• تاثیر پیروزی جو بایدن بر روابط آمریکا با ایران
• تأثیر نتیجه انتخابات آمریکا بر بازار نفت

با‌این‌حال به نظر می‌رسد امسال هم فشار روسیه برای مداخله در انتخابات آمریکا بیش از چین و ایران باشد. «جان هالت کوئست» مدیر بخش تجزیه‌و‌تحلیل اطلاعات شرکت امنیت سایبری «فایرآی» می‌گوید: «گروه استروتیوم متعلق به بخش اطلاعات ارتش روسیه مانند سال‌های اخیر همچنان بزرگ‌ترین تهدید علیه دموکراسی در ایالات متحده به شمار می‌آید».

اصرار روسیه برای پیروزی ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ و امسال نشان از آن دارد که رقبای دموکرات او خطری برای روسیه «ولادیمیر پوتین» محسوب می‌شوند. در سال ۲۰۱۶ این خطر از جانب هیلاری کلینتون احساس می‌شد و امسال «جو بایدن» نامزد دموکرات تهدیدی علیه کرملین به شمار می‌آید.

تهدید‌های بایدن علیه کاخ کرملین

عمده مبارزات انتخاباتی بایدن معطوف به حضور بیش از ۴۰ ساله او در صحنه سیاسی ایالات متحده است. هشت سال حضور در کاخ سفید به‌عنوان معاون «باراک اوباما» سلف ترامپ و ۲۰ سال حضور در کمیته روابط خارجی سنا از او سیاست‌مداری خبره در حوزه سیاست خارجی ساخته است.

رویکرد بایدن در سیاست خارجی ریشه در بین‌الملل‌گرایی لیبرالیسم دارد که مشارکت بین‌المللی برای توسعه و ثبات بیشتر از طریق ایجاد سازمان‌های فراملی، حاکمیت قانون و تقویت نظم حقوقی بین‌المللی از جمله ویژگی‌های این طرز تفکر به شمار می‌آید؛ بنابراین از نظر پوتین، ریاست‌جمهوری بایدن احتمالا به معنای تقویت ساختار‌های اتحاد‌های موجود، حفظ و حتی تقویت رژیم تحریم‌ها علیه مسکو و رویارویی بیشتر بین هنجار‌های دموکراتیک و استبدادی خواهد بود.

بایدن و تقویت اتحاد‌ها

بایدن تقویت ساختار‌های اتحاد سنتی میان قدرت‌های غربی و افزایش مقاومت شرکای آمریکا را سنگ بنای برنامه‌های سیاست خارجی خود قرار داده است. اگرچه بایدن از ادغام روسیه در سازمان تجارت جهانی، شورای اروپا و صندوق بین‌المللی پول حمایت کرده، اما او همچنین علیه «حوزه‌های نفوذ» نیز موضع‌گیری کرده است.

بایدن در کنفرانس امنیتی مونیخ با اشاره به حمایت روسیه از آبخازیا و اوستیای جنوبی (سرزمین‌های جدایی‌طلب در گرجستان که از سوی روسیه حمایت می‌شود)، گفت: «ما هیچ کشوری را که دارای حوزه نفوذ باشد، به رسمیت نمی‌شناسیم. این دیدگاه ما همواره ثابت باقی می‌ماند. کشور‌ها حق دارند خودشان تصمیم بگیرند و متحدان خود را انتخاب کنند. «تأکید بایدن بر قدرت اتحاد‌ها نه‌تن‌ها در برابر ادعا‌های روسیه در قبال کریمه بلکه علیه جاه‌طلبی‌های پوتین برای نفوذ در «خارج نزدیک» و بیش از همه، سلطه بر سرزمین‌های روس‌زبان است».

تداوم تحریم‌های روسیه

روسیه به دلیل الحاق کریمه به خاک خود و حمایت از شورشیان شرق اوکراین در جنگ داخلی این کشور، از سال ۲۰۱۴ با مجموعه‌ای از تحریم‌های ایالات متحده و اتحادیه اروپا روبه‌رو شده است. به‌طور‌کلی، منظور از تحریم‌ها ایجاد انگیزه و در نهایت اعمال فشار برای تغییر سیاست یا رفتار یک کشور با هدف قرار‌دادن بخش‌هایی از اقتصاد یا وابستگان خاص رژیم حاکم است. رویکرد سیاست خارجی بایدن منجر به لغو این تحریم‌های روسیه نمی‌شود.

بایدن یکی از معماران رژیم تحریم‌ها علیه حکومت روسیه بود و در متقاعد‌کردن شرکای اروپایی برای ایجاد اعمال این تحریم‌ها نقشی اساسی داشت؛ بنابراین او از هزینه‌های تحریم‌ها هم برای روسیه و هم برای اعمال‌کنندگان تحریم آگاه است و نمی‌خواهد بدون رسیدن به نتایج مشخص، این سیاست را کنار بگذارد. نکته دیگر اینکه بایدن در آخرین سفر خود به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور به اوکراین در اواخر سال ۲۰۱۷، از دولت ترامپ خواست تحریم‌های روسیه را به دلیل «ادامه تجاوز‌های روسیه» به شرق اوکراین ادامه دهد.

بایدن تحریم‌ها را نه‌تنها به‌عنوان روشی برای تغییر رفتار یک کشور در کوتاه‌مدت، بلکه همچنین به‌عنوان ابزاری برای تغییر رفتار در طولانی‌مدت می‌داند: «حفظ تحریم‌هایی که ایالات متحده و اتحادیه اروپا در واکنش به تجاوز‌های روسیه به اوکراین، نه‌تن‌ها در تحت‌فشار قرار‌دادن مسکو برای حل اختلافات در کوتاه‌مدت، بلکه به‌عنوان نشانه‌ای برای کرملین در درک این واقعیت است که هزینه‌های چنین رفتاری بیش از منافع آن خواهد بود».

دموکراسی علیه استبداد

بایدن گسترش استبداد و عقب‌ماندگی دموکراتیک را دو چالش اصلی جهان امروز می‌داند. این دو چالش‌ها نشانه‌هایی مشخص دارند: قوانینی که آزادی بیان را سرکوب می‌کنند، افزایش نظارت و سانسور آنلاین، گسترش اختیارات اجرائی با کاهش قدرت پارلمان، سلب استقلال قضائی از نشانه‌های شاخص حکومت‌های استبدادی است و از این نظر روسیه و چین شاخص‌ترین حکومت‌هایی هستند که نسخه‌های استبدادی خود را در اختیار دیگر کشور‌های جهان از لهستان و مجارستان گرفته تا برزیل و فیلیپین قرار می‌دهند.

پوتین، لیبرال دموکراسی را هدف قرار داده و تلاش کرده است هر جای جهان این جهان‌بینی را بی‌اعتبار کند. مقابله با حکومت‌های اقتدارگرا یکی از اولویت‌های اصلی سیاست خارجی ایالات متحده تا قبل از روی‌کار‌آمدن ترامپ بود و در صورت پیروزی بایدن دوباره به رکن اساسی سیاست خارجی واشنگتن تبدیل می‌شود.

این سیاست، ایالات متحده را در مسیر رویارویی مستقیم با برخی از اقدامات جنجالی پوتین در داخل و خارج روسیه قرار می‌دهد، پروپاگاندای حکومت پوتین، سرکوب سازمان‌ها و نهاد‌های ترویج‌کننده دموکراسی و اختصاص بودجه به احزاب سیاسی افراطی راست و چپ در خارج از کشور از جمله اقداماتی است که با واکنش بایدن روبه‌رو خواهد شد. واضح است که سیاست خارجی بایدن نه‌تن‌ها تفاوت فاحشی با ترامپ دارد بلکه پیامد‌های قابل‌توجهی برای روسیه و پوتین خواهد داشت.

به نظر می‌رسد بایدن از بسیاری از ویژگی‌های سیستم استبدادی روسیه معاصر، آزار و اذیت سیاست‌مداران و فعالان مخالف، محدودیت در آزادی بیان، برگزاری انتخابات مهندسی‌شده و تلاش برای حفظ «ظاهر دموکراتیک» حکومت، درک درستی دارد. با‌این‌حال، او معتقد است که قدرت پوتین در هسته شکننده و نه‌چندان عمیق قدرت باقی مانده است و این ساختار بدون وجود دستگاه سرکوبگر فرو‌می‌ریزد.

 دلایل پیروزی احتمالی ترامپ در انتخابات

در گزارشی ایسنا نوشته است؛ وبسایت آمریکایی پنج‌سی‌وهشت (FiveThirtyEight) با مقایسه و ترکیب نتایج نظرسنجی‌ها در مقیاس ملی و ایالتی می‌گوید جو بایدن ۷۴ درصد شانس پیروزی دارد. این تحلیل در حالی انجام شده که نظرسنجی‌ها پس از کنوانسیون ملی حزب جمهوریخواه، شانس بیشتری برای پیروز ترامپ قائل شده‌اند.

یورونیوز برای شناخت دقیق‌تر تمایل صاحبان رای و فراتر رفتن از نتایج نظرسنجی‌ها، با چندین کارشناس، تحلیلگر سیاسی و پژوهشگر دانشگاهی ایالات متحده گفتگو کرده است. هدف اصلی این بوده که دلایل، و به‌ویژه دلایل نادیده گرفته شده‌ای، که براساس آن‌ها دونالد ترامپ می‌تواند برخلاف نتایج نظرسنجی‌ها پیروز و در کاخ سفید ماندگار شود، بهتر معرفی شود.

یک) ریزشی در هسته سخت هواداران ترامپ روی نداده است

ماری ای. استاکی، استاد ارتباطات کالج هنر‌های آزاد پنسیلوانیا در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا می‌گوید: «ترامپ حمایت هسته سخت رای‌دهندگانش را با خود دارد.»

خانم استاکی که نحوه بیان و جنگ‌های لفظی ترامپ را تحلیل کرده است با اشاره به کارزا‌های سیاسی می‌گوید: «یک موقع انتخابات اقناعی است و موقع دیگر بسیجی. به این معنی که اقناع ناظر است به قبولاندن یک کاندیدا به افرادی که هنوز تصمیم نگرفته‌اند و بسیج، مساله متحد کردن و به حرکت درآوردن هواداران یک کاندیدا است. انتخابات ۲۰۲۰، انتخابات بسیج کردن است.».

اما پایگاه انتخاباتی دونالد ترامپ کجا است؟ جوزف بیکر، استاد جامعه‌شناسی مذاهب در دانشگاه ایالتی تنسی می‌گوید: «هسته سخت هواداران ترامپ ترکیبی است از مسیحیان محافظه‌کار، و به‌طور روشن‌تر ملی‌گرایان مسیحی و همچنین افرادی که نگرشی بسته در قبال مهاجرت دارند. میان هر دو گروه، نکات مشترک بسیاری وجود دارد. این دو گروه، بزرگ‌ترین هواداران ترامپ به شمار می‌روند. این دو سوژه در واقع نمایانگر وحشت بسیاری از آمریکایی‌های سفید در قبال تنوع [گوناگونی و چند رنگی]جامعه است.»

کَز مود، استاد هلندی دانشگاه جورجیا می‌گوید: «من در جورجیا زندگی می‌کنم و می‌توانم ببینم که این پایگاه تا چه اندازه قابل مشاهده و مصمم است. طرفداری از ترامپ دیگر برای کسی خجالت ندارد؛ تا حدودی به این دلیل که آن‌هایی که واقعا با ابراز هواداری از ترامپ راحت نبودند، ماجرا را رها کرده‌اند.»

در انتخابات سال ۲۰۱۶، دونالد ترامپ در جورجیا با ۵ امتیاز اختلاف هیلاری کلینتون را شکست داد. مود می‌گوید: «کسی اینجا آنچنان نیرویی صرف بایدن نمی‌کند.»

دو) نظام انتخاباتی به نفع ترامپ است

جوزف بیکر با اشاره به نظام انتخاباتی (سیستم الکترال) ایالات متحده می‌گوید: «کالج الکترال به‌ناچار این گروه از صاحبان رای را بیش از حد نمایندگی می‌کند؛ چراکه این سیستم به نفع ایالات روستایی [ایالات مذهبی‌تر]است. همین هم می‌تواند به ترامپ امکان دهد که با حمایت مردمی کمی، پیروز انتخابات شود.

استاکی با اشاره به نظام انتخاباتی ایالات متحده می‌گوید: «با توجه به اهمیت تلاش‌های جمهوریخواهان برای کاهش شمار رای دهندگان، مخالفان ترامپ باید برای شکست او در مقیاس بزرگی جابه‌جا شوند.» پوفسور کز مود هم با اشاره به همین واقعیت می‌گوید «این کار در زمان حاضر بسیار مهم‌تر از دوره‌های گذشته است و احتمالا می‌تواند کار را برای دموکرات‌ها بسیار دشوارتر کند.»

سه) همه چیز به تصمیم ایالت‌های چرخشی بستگی دارد

جان‌ای اوونس، استاد ارشد سیاست آمریکایی در مرکز مطالعات دموکراسی دانشگاه وست‌مینستر بریتانیا می‌گوید: «اگر ترامپ بتواند در ۶ ایالت کلیدی پیشرفت کند، با وجود عقب بودن در نتایج نظرسنجی‌های سراسری احتمالا پیروز انتخابات خواهد بود.»

وی تاکید می‌کند که اگرچه بایدن در حال حاضر در نظرسنجی‌های این شش ایالت چرخشی [ایالت‌هایی که پیروزی دموکرات‌ها یا جمهوریخواهان در آن بطور سنتی مشخص نیست و در هر دوره به سوی یکی از دو حزب متمایل می‌شوند]صدرنشین است و تنها به پیروزی در سه تا از این ایالات تعیین کننده نیاز دارد، «اما از یاد نباید برد که رقابت در کارولینای شمالی همواره بسیار نزدیک است. [در این دوره]به نظر می‌رسد با آنکه بایدن صدرنشین است، رقابت میان دو حزب در پنسیلوانیا و ویسکانسین هم شدت می‌گیرد.»

وی می‌افزاید: «به‌علاوه فلوریدا، ایالتی که رقابت همواره در آن تنگاتنگ بوده است، در این دوره نمی‌دانیم که آیا بایدن می‌تواند آرای لاتین‌ها [مهاجران اسپانیایی زبان]را به خود جلب کند یا نه؟» این عدم قطعیت از نگاه منفی بخشی از مهاجران کوبایی‌تبار نسبت به کاندیدای دموکرات‌ها نشات می‌گیرد.»

چهار) نقش عنصر زمان

ترامپ تلاش می‌کند رای دهندگان سفید را از حاشیه نشینان پرشمار و فرودست بترساند تا آن‌ها به حمایت از او ادامه دهند. برای همین است که کارزار انتخاباتی وی بر شعار نظم عمومی استوار شده است.

پروفسور کز مود در این‌باره می‌گوید: «این‌ها پیام‌های روشن با ویژگی‌های نژادی و علیه تهدید سوسیالیسم هستند. اما این حربه خیلی در برابر بایدنی که به‌عنوان یک فرد میانه‌رو شناخته می‌شود، کارگر نمی‌افتد.» با این همه و به عقیده همین پژوهشگر، «عامل زمان به نفع جمهوریخواهان عمل می‌کند... استیصال در برابر کووید-۱۹ و از سرگیری آهنگ رشد اقتصادی نسبت به تابستان ۲۰۲۰ و نه زمستان ۲۰۱۹، می‌تواند به جمهوریخواهان برای پیروزی در این انتخابات کمک کند.»

دکتر رودریک پی. هارت، صاحب کرسی ارتباطات و استاد علوم سیاسی کالج علوم ارتباطات مودی وابسته به دانشگاه اوستین در تگزاس با تاکید بر فاکتور زمان می‌گوید: «دشمن اصلی ترامپ در این انتخابات جو بایدن نیست، بلکه زمان است. برای اینکه انتخاب دوباره، ترامپ باید کاری کند که زمان برعکس و گذشته تبدیل به حال شود. این یک تاکتیک جدید نیست. بسیاری از دموکرات‌ها و جمهوریخواهان در انتخابات گذشته برای رویارویی با رسوایی‌ها، همین کار را کرده‌اند.»

وی تاکید می‌کند اگر ترامپ پیروز شود، به این معنا است که او توانسته کاری کند که رای دهندگان وضعیت کنونی را فراموش کنند. براساس این نظریه، کنوانسیون ملی جمهوریخواهان هم در همین راستا گام برداشت.

هارت می‌گوید: «کنوانسیون جمهوریخواهان کوشید گذشته را به بوته فراموشی بسپارد. برای مثال آن‌ها تاکید می‌کردند که ترامپ همیشه با سیاهان مهربان بوده، با بی‌نزاکتی با متحدان جهانی ایالات متحده صحبت نکرده و همیشه به زنان و اسپانی‌تبار‌ها احترام گذاشته است. منطق بنیادین ترامپ در این انتخابات این است که از آنجایی که ایالات متحده آمریکا روزگاری سالم و ثروتمند بوده، او باید بار دیگر رئیس جمهوری شود. این در حالی است که واقعیت سخت این است که بخش بزرگی از ملت هم‌اکنون به خاک سیاه نشسته و بیمار هستند.»

پنج) ترامپ رئیس جمهوری ایالات متحده است

انتخابات امسال برای ترامپ، به یک معنی مثل مسابقه در زمین خودی است و بایدن به زمین حریف رفته است. پروفسور اوونس می‌گوید: «این ماجرا را در استفاده [ابزاری]از کاخ سفید برای کنوانسیون جمهوریخواهان دیدیم. ترامپ از منافع جایگاه رئیس جمهوری کنونی استفاده می‌کند و از دسترسی به رسانه‌ها بهره می‌برد.»

وی می‌افزاید: «بنا به تعریف بایدن یک تماشاگر است و نمی‌تواند از امکانات دولتی استفاده کند... به‌علاوه اگرچه زمان به سرعت می‌گذرد، اما ترامپ می‌تواند همچنان از امکاناتش برای مدیریت بحران کووید-۱۹ بهره ببرد، دقیقا همان فاکتوری که باعث کاهش محبوبیت او شده است.»

شش) شرایط بحرانی آمریکا بیش از آنکه به ضرر ترامپ باشد، به نفع اوست

شاید نکته‌ای که بیش از سایر موارد مغفول مانده این واقعیت باشد که ترامپ از وحشت [دیگران]تغذیه می‌کند. پروفسور بیکر از دانشگاه ایالتی تنسی می‌گوید: «همه‌گیری ویروس کرونا هم به او ضربه زد و هم به یاری‌اش آمد. واکنش دولت به‌شکل وحشتناکی ناکارآمد است که باعث و بانی‌اش شخص ترامپ است. با این حال همین وضعیت خراب سلامت می‌تواند هدیه‌ای برای اردوی جمهوریخوان باشد: به این ترتیب که میزان هراس مردم در حال حاضر از حد متوسط فراتر رفته است. با این وصف، اگر ترامپ بتواند وسیله‌ای برای بسیج نگرانی‌ها و ترس‌های مردم به نفع خودش پیدا کند، شانس پیروزی در انتخابات را دارد.» آخرین کتاب جوزف بیکر درباره «فرهنگ وحشت» در جامعه ایالات متحده است.

هفت) نتایج نظرسنجی‌ها احتمالا درست نیست

با توجه به انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، احتمال غلط بودن نتایج نظرسنجی‌ها دور از ذهن نیست. جان‌ای اوونس می‌گوید: «شاید به این دلیل که هواداران خجالتی ترامپ نمی‌خواهند مانند ۴ سال قبل آشکارا از وی حمایت کنند.»

این استاد ارشد دانشگاه وست‌مینستر با اشاره به نظرسنجی اخیر بلومبرگ می‌افزاید: «این پژوهش نشان می‌دهد که جمهوریخواهان و مستقل‌ها کمتر از دموکرات‌ها جهت سیاسی مقبول خود را نشان می‌دهند.»، اما یک احتمال دیگر هم در این میان وجود دارد و آن اینکه «شاید نمونه جمعیت حاضر در نظرسنجی‌ها، به‌ویژه در ایالت‌های چرخشی اشتباه آمیز بوده و زیاده از حد از دموکرات‌ها و یا مردان سفید تحصیل نکرده را شامل شود.» در هر دو صورت، نتیجه نظرسنجی به اشتباه به نفع بایدن در می‌آید.

بررسی صحت و سقم فرضیه‌های این مطلب دست‌کم تا چهارم نوامبر، یک روز پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، ممکن نیست.

گردآورنده: الهام خلیلی خو

آنچه دیگران می خوانند:

• ماجرای صلح بحرین با اسرائیل+واکنش ها
• ماجرای توافق امارات با اسرائیل!