به گزارش تیتربرتر؛ خورشید فیلمی به کارگردانی مجید مجیدی و نویسندگی مشترک مجید مجیدی و نیما جاویدی است. این فیلم برنده جایزه بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر شده است.
بررسی فیلم سینمایی خورشید

فیلم خورشید مجید مجیدی به عنوان نماینده سینمای ایران در بخش مسابقه اصلی (رقابتی) شیر طلایی در هفتاد و هفتمین دوره جشنواره فیلم ونیز انتخاب شد.
تیزر فیلم «خورشید»
این فیلم که با عنوان جهانی SUN CHILDREN (بچههای خورشید) منتشر شده است قرار است تا نماینده ایران در جشنواره جهانی ونیز باشد.
عوامل و بازیگران فیلم خورشید

کارگردان | مجید مجیدی |
---|---|
تهیهکننده |
مجید مجیدی امیر بنان |
نویسنده |
مجید مجیدی نیما جاویدی |
بازیگران |
علی نصیریان جواد عزتی طناز طباطبایی روحالله زمانی صفر محمدی علی غابشی علی تقوا زاده بابک لطفی خواجه پاشا شمیلاشیرزاد یوسف صفری بختیاری و محمد مهدی موسوی فر |
موسیقی | رامین کوشا |
فیلمبردار | هومن بهمنش |
تدوین | حسن حسندوست |
اولین تیزر فیلم سینمایی «خورشید» به کارگردانی مجید مجیدی که در جشنواره سال قبل برنده سیمرغ بهترین فیلم شد، در رسانههای سینمایی جهانی منتشر شد.
جوایز و افتخارات فیلم سینمایی خورشید
سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر
رده | نامزد | نتیجه |
---|---|---|
بهترین فیلم | مجید مجیدی و امیر بنان | برنده |
بهترین کارگردانی | مجید مجیدی | نامزدشده |
بهترین فیلمنامه | مجید مجیدی و نیما جاویدی | برنده |
بهترین فیلمبرداری | هومن بهمنش | نامزدشده |
بهترین تدوین | حسن حسن دوست | نامزدشده |
بهترین موسیقی متن | رامین کوشا | نامزدشده |
بهترین صدا | حسین بشاش و محمدرضا دلپاک | نامزدشده |
بهترین طراحی صحنه | کیوان مقدم | برنده |
بهترین جلوههای ویژه میدانی | ایمان کرمیان | نامزدشده |
بهترین جلوههای ویژه بصری | جواد مطوری | نامزدشده |
- جایزه ویژه هیئت داوران برای بازیگران نوجوان فیلم
مطالب مرتبط:
بیوگرافی طناز طباطبایی بازیگر فیلم سینمایی خورشید

طناز طباطبایی متولد 20 اردیبهشت 1362 در تهران میباشد. او بازیگر سینما و تئاتر ایران است و همچنین به نقاشی و موسیقی علاقه دارد و در این عرصهها هم فعالیت میکند.
خانواده طناز طباطبایی

طناز طباطبایی به گفته خودش مادرش را بسیار دوست دارد و به او شدیدا وابسته است. تنها خواهر کوچکتر او لیلا نام دارد. خواهر طناز طباطبایی در سینما هیچ فعالیتی ندارد، بلکه شغل اصلی او مترجمی زبان است. پدر طناز طباطبایی در عرصه تجارت آدم بسیار موفقی است و در زمینهی موسیقی نیز فعالیت دارد. درباره ورودش به عرصه بازیگری میگوید: «خانوادهای دارم که همیشه به من چند گزینه میدهند و میگویند انتخاب کن و هیچگاه دست و پایم را برای انجام کاری نمیبندند. پدرم پس از انتخاب این راه به من گفت :دوست ندارم تو از کوچه و بازار بازیگر شوی. دوست دارم تحصیلات آکادمیک داشته باشی و تصمیم گرفتم در دانشگاه کارگردانی نمایش و تئاتر بخوانم.» طناز طباطبایی مدرک کارشناسی خود را در رشته کارگردانی تئاتر دریافت کرده است.
شروع بازیگری طناز طباطبایی

وی در سال 1380 وارد عرصه حرفهای بازیگری شد. اولین تجربههای او روی سن تئاتر اتفاق افتاد. در ابتدا در کلاسهای آزاد بازیگری هیوا فیلم توانست دوره بازیگری را بگذراند و از آنجا به سریال «جوانی» راه پیدا کند.
«جوانی» یک مجموعه تلویزیونی محصول سال 1380 به کارگردانی سعید سلطانی، نویسندگی احمد بهبهانی و تهیهکنندگی اسماعیل عفیفه میباشد که از شبکه سه پخش شد. این مجموعه در 26 قسمت 45 دقیقهای تهیه شد.
پس از «جوانی»، طباطبایی در 21 سالگی اولین فیلم سینمایی کارنامه کاری خود یعنی «دیشب باباتو دیدم آیدا» به کارگردانی رسول صدرعاملی بازی کرد. فیلم درباره دختری به نام آیدا است که متوجه میشود پدرش با زن غریبهای رابطه دارد.
طباطبایی نقش دوست آیدا با نام طناز را ایفا میکرد. او با سریال میوه ممنوعه در سال 85 با نقش غزاله به شهرت رسید و در سال 1388 جایزهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای فیلم «صداها» از آن خود کرد.

او در این فیلم فرزاد موتمن نقش یک دختر معتاد را بازی میکرد. سپس در سال 1389 در دوفیلم توقیفی بازی کرد: «پریناز» به کارگردانی بهرام بهرامیان و «گزارش یک جشن» ابراهیم حاتمیکیا که فیلم اول بعدتر در هنر و تجربه اکران شد اما فیلم دوم کماکان توقیف است. او برای بازی در فیلم «هیس دخترها فریاد نمیزنند» در سال 1393 برنده لوح تقدیر و جوایزی از جانب جشنواره فیلم های ایرانی سانفرانسیسکو به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن شد. و این را میتوان مهمترین فیلم کارنامه کاریش دانست. بازی او در «خشم و هیاهو» هم بسیار مورد توجه قرار گرفت.
خودش درباره این همکاری با هومن سیدی میگوید: « به نظر من فیلم «خشم و هیاهو » یک فیلم تجاری نیست. شاید قصه ذهن مخاطب را به این سمت ببرد چرا که داستان عشق و خیانت است که تماشاچی با آن ارتباط برقرار می کند. اما هومن سیدی با انتخاب و اجرای ساختاری متفاوت و عجیب و غریب آن را از یک فیلم تجاری متمایز کرده است. اینجا دیگر این ساختار متفاوت برای تماشاچی آشنا نیست. بنابراین فیلمی است که هم از المان های تجاری استفاده کرده و هم اثری هنری و قابل اعتنا به لحاظ فرم و محتوا است.
یادم هست وقتی فیلمنامه را به من دادند طاقت نیاوردم به خانه برسم و تو ماشین جلوی منزل خواهرم پارک کردم و متن را تا آخر خواندم. وقتی به صحنه دادگاه رسیدم رنگم پرید اینقدر که هیجان زده شده بودم از متن خوب و نقش درستی که ترسیم شده بود. قصه را خیلی دوست داشتم و خوشم آمد. بعد با آقای سیدی صحبت کردم و به این نتیجه رسیدیم که ما اصلا قرار نیست شهلا جاهد را بسازیم و من او را بازی کنم. قرار است او یک کاراکتر دیگری به نام حنا باشد که حتی این اسم هم از جای دیگری وام گرفته شده بود.
برای من مهم این بود که نشان بدهیم کارکترها در یک موقعیت یکسری رفتارها ازشان سر می زند و دقیقا در همان موقعیت می توانند یکسری رفتارهای دیگر داشته باشند. برای همین ما هر دو کاراکتر اصلی را در فیلم از چند زاویه و با رفتارهای متفاوت در یک موقعیت مشابه می بینیم. همینطور شخصیت ها در بازجویی ها زاویه دید و نگاه خود را به پارتنرشان داشتند. نهایتا وقتی فیلم را در اولین اکرانش دیدم خودم خیلی راضی بودم. حتی به آقای سیدی گفتم مسیر بازیگری من به لحاظ تکنیکال و به لحاظ خود بازیگری واقعا به قبل از «خشم و هیاهو » و بعد از آن تقسیم می شود. برای این که همیشه من یک کاراکتر را با یک رویکرد بازی کرده بودم. اما اینجا در واقع یک نفر را با سه نقش و سه رویکرد بازی کردم.»
گردآورنده: علی اکبر رضایی
آنچه دیگرانی می خوانند: