به گزارش تيتربرتر، شاپور منوچهری در نشست «مسئولیت اجتماعی کانون وکلا در بوته استقلال» اظهار کرد: همیشه جا داشته که در مورد اتحاد و اتفاق همه وکلا و کانون‌ها صحبت کنیم اما عوامل عدیده‌ای به وجود آمده که از این اتحاد جلوگیری کرده است و شاید خیری در این مسائل باشد که دست به دست هم دهیم و اختلافات را کنار بگذاریم و در جهت استقلال صحبت کنیم.

او افزود: جامعه وکالت مشکلات بیرونی دارد که این مشکلات اجتماعی تمام مردم ایران اعم از مسائل فرهنگی، اقتصادی، خارجی و... است. جدالی که قبل از انقلاب مشروطیت وجود داشته و در قانون اساسی ما آشتی در مورد آن ایجاد شد جدال بین مشروعه و مشروطه است.

این وکیل دادگستری با بیان این که وکالت از گذشته وجود داشته، اظهار کرد: وکالت به معنای مدرن مربوط به بعد از انقلاب صنعتی است. در جامعه ما هنوز بحث حقوق فردی جا نیفتاده است و بحث مفصلی به نام حقوق ملت ایران در قانون اساسی داریم اما هنوز بسیاری به این حقوق اعتقادی ندارند و مورد تضییع قرار می‌گیرد.

وی افزود: در بحث تشکیل اجتماعات، احزاب، نهادهای مدنی و مطبوعات دچار مشکل هستیم که به دلیل تناقصاتی است که در بطن جامعه ما وجود دارد و ریشه آن به تناقضات موجود قبل از انقلاب مشروطیت برمی‌گردد.

این وکیل دادگستری گفت: ما یک سری مشکلات خارجی داشتیم که گاهی مربوط به این که اشخاصی دشمنی با جامعه‌ای داشته باشند، نیست و بحث فکری و اندیشه است. اساسا وقتی حقوق فردی معنا نداشته باشد، دفاع از آن هم معنای خود را از دست می‌دهد.

منوچهری خاطرنشان کرد: وقتی فرهنگ وکالت در جامعه جا نیفتاده باشد و طبقه متوسط و نهادهای مدنی قدرتمند در جامعه وجود نداشته باشد به تبع آن وکالت هم تضعیف می‌شود. چون همان طبقه برای حفظ امنیت و سرمایه خود به وکیل نیاز دارد و رابطه تنگاتنگی بین مردم و دولت وجود دارد.

وی تصریح کرد: مشکلاتی که اساسا در قانون اساسی برای ما حتی در بیرون از جامعه وکالت به وجود آمده، مشکلاتی بوده که از طرف حقوقدانان برای ما ایجاد شده است و برخی دعاوی در دیوان عدالت اداری مطرح کردند.

این وکیل دادگستری افزود: حقوقدان کسی است که حقوق را بشناسد و متاسفانه کسانی که به دانشگاه‌‌های حقوق می‌روند، خیلی چیزها را یاد نمی‌گیرند و اعتقادی به حقوق ملت ندارند، چون اگر اعتقاد داشتند تیشه به ریشه خودشان نمی‌زدند.

متوچهری یادآور شد: در قوه قضاییه و دیوان عدالت اداری آرایی صادر می‌شود که خلاف قانون است. هیات عمومی دیوان عدالت اداری باید بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌های خلاف قانون را ابطال کند. در لایحه استقلال کانون وکلا به صراحت آمده که مرجع اعطای پروانه به وکیل کانون وکلای دادگستری است و این قانون بوده و تا زمانی که به قوت خود باقی است باید قوه قضاییه، دیوان عدالت اداری و مردم به آن احترام بگذارند.

وی گفت: در زمان آیت‌الله شاهرودی آیین‌نامه تمدید و موکول شد که آیین‌نامه از دستور خارج شده و موکول به این شود که لایحه اصلاح کانون وکالت تقدیم مجلس شود و این آیین نامه معنای خود را از دست داد.

این وکیل دادگستری ادامه داد: حال هیات عمومی دیوان عدالت اداری بدون توجه به این سابقه اعلام کرده است که کانون‌های وکلا نمی‌توانند پروانه صادر کنند.

منوچهری با طرح این سوال که آیا قوه قضائیه در مورد امر وکیل و وکالت وظیفه دارد، تصریح کرد: در فصل ۱۱ قانون اساسی یک ماده و اشاره که قوه قضائیه می‌تواند دخالت در امر قضاوت کند وجود ندارد. اتفاقا یکی از وظایف قوه قضائیه این است که در جهت استیفای حقوق فردی و حقوق مردم کوشا باشد.

وی گفت: امر دفاع و وکیل امر صنفی نیست و امری مربوط به حقوق ملت ایران است. باید از این حقوق در جهت تقویت نهاد وکالت دفاع شود که بدون اجر مزد و بدون استفاده از بیت‌المال و بودجه دولتی در امر پرورش وکیل اقدام می‌کنند. همچنین اختلاس و ارتشائی در کار کانون وکلا نیست و وکیل معاضدتی و تسخیری در اختیار مردم است.

این وکیل دادگستری گفت: اساسا قوه قضاییه هیچ‌گونه اختیاری در زمینه تربیت وکیل و دخالت در امر وکالت ندارد و ماده ۱۸۷ هم به همین ترتیب است. در آیین نامه ماده ۱۸۷ به شکل‌های مختلف قانونگذاری شده که حال باید به کدام مرجع مراجعه کنیم.

این وکیل دادگستری با بیان این که وکالت شغل نیست و یک حرفه است که در خدمت مردم است، گفت: امیدواریم رئیس قوه قضائیه با توجه به سرلوحه قرار دادن مبارزه با فساد، به این قضیه توجه کنند که از طریق دادرسی عادلانه است که حقوق مردم استیفا می‌شود.

متوچهری با بیان این که همیشه دیگران را مقصر نشان دادیم خاطرنشان کرد: گروه‌گرایی و تفرقه‌های موجود در کانون وکلا باعث شده که علیرغم قدرت بالقوه‌ای که وجود دارد از این قدرت بالقوه در جهت همفکری و وحدت استفاده نکردیم و سعی کردیم دشمن فرضی برای خود بتراشیم.

وی در پایان گفت: همه ما وکیل هستیم و یک هدف مشترک داریم که مدافع حقوق مردم هستیم. تا زمانی که همه در صحنه نباشیم و هم آوا در جهت نگهداری استقلال نیمه جان وکلا نباشیم راه به جایی نخواهیم برد.