واژه استارتاپ آنقدر در ایران تبدیل به یک واژه باکلاس و خاص شده که اغلب کمپانی های بزرگ این اسم را به درست و غلط به خود نسبت می دهند و این موضوع باعث می شود معنای واقعی این کلمه برای ما چیزی جز یک علامت سوال نباشد. استارتاپ یک واژه قدیمی و جا افتاده در اکوسیستم هایی مانند سیلیکون ولی و یک واژه تقریبا جدید در اکوسیستم کارآفرینی ایران می باشد.
در بسیاری از محافل دانشجویی می شنویم که حرف هایی درباره تشکیل استارتاپ گفته می شود و عده ای جوان قصد دارند استارت آپ خود راه بیاندازند و از این طریق کارآفرینی کنند. اما معنا و مفهوم واقعی این واژه چیست؟
در ادامه تعریف استارتاپ را از دید فعالان این حوزه خواهید دید :
اریک ریس:
استارتاپ نهادی است انسانی که برای خلق محصول یا خدمتی جدید در شرایط عدم قطعیت زیاد ایجاد شده است.
دیو مک کلور:
استارت آپ شرکتی است که درباره موارد زیر سردرگم است:
۱. محصولش چیست
۲. مشتریان آن چه کسانی هستند
۳. چگونه می تواند درآمدزایی کند
اگر یک استارتاپ پاسخ سه پرسش بالا را بیابد از استارتاپ بودن فاصله می گیرد و به کسب و کاری واقعی (کمپانی) تبدیل می‌شود.
استیو بلنک:
استارتاپ سازمانی موقتی است که در جستجوی یک مدل کسب و کار گسترش‌پذیر و تکرارپذیر است.
پاول گراهام:
استارت آپ شرکتی است که ساخته شده تا به سرعت رشد کند. تازه نفس بودن هیچ شرکتی آن را به یک استارتاپ تبدیل نمی کند.
برای استارت آپ بودن ،الزامی برای کار در زمینه فناوری و یا جذب سرمایه و وجود ندارد و تنها نکته مهم رشد است. هرچیز دیگری که به استارتاپ ها نسبت می‌دهیم از رشد می‌آید.
مطالب مرتبط : چالش اقتصادی روستاها
پیتر تیل:
استارتاپ بزرگترین گروه از انسان ها که م توانید آنها را برای ساخت آینده ای متفاوت متقاعد کنید.
بنابراین تعریف استارتاپ برخلاف تصور عموم موارد زیر نیستند و تمامی این موارد در مورد معنای واژه استارتاپ اشتباه هستند :
۱٫ اپلیکیشن موبایل
۲٫ ۳ نفر جوان بی تجربه به همراه یک ایده
۳٫ فروشگاه اینترنتی و هر چیزی که قبلا پیاده سازی و آزمایش شده است.
۴٫ احداث یک شرکت که مشابه آن از قدیم وجود داشته است.
شرکت نوپا
شرکت نوپا یا نوآفرین یا استارتاپ (به انگلیسی: startup، کوتاه‌شدهٔ startup company) به یک شرکت یا کسب‌وکار گفته می‌شود که معمولاً به تازگی و در نتیجهٔ کارآفرینی ایجاد شده‌است، رشد سریعی دارد، و در جهت تولید راه‌حلی نوآورانه و دوام‌پذیر برای رفع یک نیاز در بازار شکل گرفته‌است.
این شرکت‌ها معمولاً مبتنی بر ایده‌هایی ریسک‌پذیر هستند که مدل کسب‌وکارشان مشخص نیست و بازار هدفشان نیز در حد فرض است. شرکت‌های نوپا می‌توانند در هر حوزه‌ای ایجاد شوند، ولی اغلب به شرکت‌هایی گفته می‌شود که رشد سریعی دارند و در زمینهٔ فنّاوری (تکنولوژی) فعالیت می‌کنند. شرکت‌های نوپا در دورهٔ حباب دات کام محبوب شدند.
مطالب مرتبط : استارت آپ ها هدف نسل جوان
تفاوت شرکت نوپا با کسب و کار
سه تفاوت عمده بین استارتاپ و یک کسب و کار با مدل تست شده، وجود دارد:
انتظارات و نرخ رشد: استارتاپ‌ها بر روی رشد سریع تمرکز می‌کنند. عموماً استارتاپ‌ها به دلیل استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته تجاری به سرعت scalable می‌شوند. اما رشد یک کسب و کار کوچک سنتی نسبتاً محدودتر است. از طرف دیگر استراتژی رشد این دو با یکدیگر تفاوت دارد که این موضوع باعث می‌شود در مراحل مختلف چرخه عمر نوع فعالیت‌ها و تمرکز آنها متفاوت باشد.
تامین مالی: عموماً استارتاپ‌ها برای بقای خود نیاز به تامین مالی دارند که این می‌تواند به شکل‌های مختلفی انجام شود. چرا که درآمد استارتاپ‌ها نیازمند گذشت زمان برای تست مدل کسب و کار و پیدا کردن جامعه هدف مناسب دارد. در حالی‌که کسب و کارهای دیگر می‌توانند با شروع کار خود، با توجه به اینکه جامعه هدف خود را می‌شناسند و نیاز آنها از قبل شناسایی شده است، درآمد داشته باشند و عموماً با سرمایه‌گذاری شخصی شروع به کار می‌کنند.
ایده: ایده استارتاپ نو و بکر است و هنوز تست نشده است. این تفاوت قابل توجهی است. چرا که اگر این ایده به درستی پیاده‌سازی شود و مشتری خود را پیدا کند، رشد آن بسیار زیاد خواهد بود. اما یک کسب و کار ایده جدیدی ندارد و وقتی کار خود را آغاز کند به درآمد نسبتا ثابتی در طول زمان دست پیدا می‌کند.
استارت آپ در ایران
«استارت آپ» چند سالی می شود که در ایران نیز رونق پیدا کرده است. برگزاری رویداد های مختلف و گردهمایی های متعدد در طول سال های گذشته کمک کرده تا همزمان با دیگر کشور ها، کاربران ایرانی نیز در تب و تاب استارت آپ راه انداختن قرار بگیرند.
داشتن یک استارت آپ آنقدر جذاب است که بسیاری از ما حاضر هستیم هم اکنون از کار خود استعفا دهیم و به سمت راه اندازی کسب و کار خود روانه شویم. اما آیا قبل از انجام این کار، به عواقب آن فکر کرده ایم؟ آیا به اندازه کافی نسبت به مفهوم استارت آپ آشنایی داریم؟
یکی از بزرگترین اشتباهات کانون کارآفرینی ایران و بقیه فعالان حوزه استارتاپ‌ها، این بوده است که کمتر در مورد معنی یک کسب و کار استارتاپی بحث و گفتگو کردیم و بسیار زیاد به معرفی استارتاپ ویکند، رویدادها و دورهمی‌های مختلف توجه کردیم. نتیجه‌اش هم این شده است که یک گروه «استارتاپ» را با «استارتاپ ویکند» اشتباه می‌گیرند، و گروهی هم هستند که استارتاپ‌ها را یک جور مد روز می‌پندارند و به ارزش‌هایی که شروع کردن یک استارتاپ می‌تواند برایشان داشته باشد باور ندارند.
این بحث را باید خیلی وقت پیش شروع می‌کردیم ولی به قولی جلوی ضرر رو از هر جا بگیری منفعت است. در ادامه 3 تعریف از یک استارتاپ آمده است که از منابع مختلف و تجربه شخصی به دست آمده اند. البته خیلی از جوانب کارآفرینی شهودی است و از طریق تعاریف و روش‌های بی‌شمار دیگری نیز می‌توان یک استارتاپ را تشریح کرد.
ساده ترین تعریف استارت آپ
استارتاپ یک کسب و کاری است که قسمتی از آن مبتنی بر فناوری است. هر کسب و کار که بر پایه فناوری است، لزوما استارتاپ نیست، ولی همه استارتاپ‌ها به طرزی از وب، موبایل، اینترنت و تکنولوژی های جدید استفاده می‌کنند تا رشد بالایی داشته باشند و به تعداد کاربران بالایی برسند.
اگر هیچ علاقه‌ای به استارتاپ‌ها ندارید و تا صد سال دیگر هم نمی‌خواهید یک استارتاپ راه اندازی کنید، همین توضیح برای شما کافی است. توضیحات بهتر و دقیقتری هم هست که در ادامه خواهد آمد ولی همین توضیح کار شما را راه می‌اندازد. همانطور هم که می‌بینید، استارتاپ‌ها چیز عجیب غریبی نیستند که بعد از مدتی از «مد» بیافتند.
تنها وقتی حباب استارتاپ‌ها خواهد ترکید که چه در ایران، چه در سیلیکون ولی، مشتری‌ها از استفاده از تکنولوژی خسته بشوند. مثلا اگر یکی از مشتریان ثابت آمازون با خودش فکر کند که، نه خرید از طریق سایت آمازون همچین هم خوب نیست و ترجیح بدهد سوار ماشین شده، در ترافیک بشیند و به یک فروشگاه فیزیکی رفته و لپ تاپ جدیدش را حضوری با پول نقد بخرد. در آن حالت، احتمال سقوط استارتاپ‌ها بسیار بالا خواهد بود. در غیر این صورت به از مد افتادن این کلمه امیدوار نباشید.