پائولو مالدینی در میلان ایتالیا و در روز 26 ژوئن 1968 به دنیا آمد. مادر او اریا لوئیزا و پدر وی چزاره مالدینی ] بازیکن سابق میلان و دارنده ی 4 عنوان قهرمان سری A ایتالیا، یک قهرمان لیگ قهرمانان، مربی سابق تیم زیر 21 سال ایتالیا و نیز سر مربی تیم ملی ایتالیا در جام جهانی 98 فرانسه می باشد. پائولو در سنین جوانی از طرفداران سفت و سخت یونتوس بود. قهرمان مورد علاقه ی او روبرتو بتگا است. ولی با این حال او ترجیح داد فعالیت ورزشی خود را از تیم پدرش یعنی آ. ث.میلان شروع کند.
زندگی ورزشی
در ابتدا او در پست پیستون سمت چپ بازی می کرد. ولی پس از مدتی وقتی بیشتر به استعدادهای خود پی برد تصمیم گرفت همچون پدرش در پست دفاع به بازی بپردازد. اولین حضور او در سری A بر می گردد به 20 ژانویه 1985 و هنگامیکه میلان در مقابل اودنیه بازی کرد. میلان در هنگام بازی با اودنیه بازیکنان مصدوم متعددی داشت، پس نیلز هیدهولم مربی تیم تصمیم گرفت تا پائولو و چند تن دیگر از بازیکنان تیم جوانان میلان را برای حضور در نیم کت ذخیره ها دعوت کند. در آغاز نمیه ی دوم بود که مربی او را صدا زد و او به جای بازیکن مصدوم با تیستینی وارد زمین شد.
بنابراین او بدون هیچ هیجانی و از سن 16 سالگی همیشه قسمتی از تیم بوده است. او دو هم پستی طراز اول یعنی فرانکو بارزی و ماروتوستی داشت. اگر آن فصل، فصل خوبی نبود، ولی اولین بازی بود که پائولویک دست مزد واقعی دریافت می کرد و با آن پول او اولین اتومبیلش را که یک گلف بود خریداری کرد.
او به جهت موفقیتهای چشمگیری در لیگ توانست در 21 نوامبر 1986 برای تیم ملی زیر 21 سال ایتالیا توپ بزند. اولین حضور مالدینی در تیم ملی ایتالیا در ساعت 8:08 پنج شنبه 31 مارچ 1988 تحت مربیگری آزگلیو و یچینی در استادیوم هابدوک و در یک دیدار دوستانه در برابر یوگوسلاوی سابق اتفاق افتاد. او در آن زمان هنوز 20 سال هم نداشت و البته روی نیمکت نشسته بود، و در آغاز نیمه دوم بود که ویچینی به او گفت که خودش را گرم کند و پس از چند دقیقه بجای فرانچینی وارد زمین شد. بازی با نتیجه 1-1 به پایان رسید ولی نتیجه در درجه دوم اهمیت قرار داشت،مطلب مهم این بود که او تنها چند ماه قبل از جام ملتهای اروپا در آلمان به عضویت تیم ملی درآمده بود.
مالدینی در هنگام دریافت جایزه اش به عنوان بهترین بازیکن سال 94 گفت: «این افتخار بزرگی برای من است که بدانم افراد زیادی من را به عنوان یک بازیکن بزرگ می شناسند. این مطلب از جهت دیگری نیز افتخار مخصوص به شمار می رود چرا که معمولاً مدافعان نسبت به گلزنان مورد توجه کمتری از طرف هواداران و رسانه ها قرار می گیرند. ما بیشتر در موتور خانه قرار داریم تا در معرض توجه دیگران و دریافت افتخارات. باید اعتراف کنم که سال 1994 اوج درخشش ورزشی من تا به حال بوده است. برای هر بازیکنی بردن یک جام قهرمانی یا بازی در مرحله ی نهایی جام جهانی هر کدام به تنهایی می توانند افتخار بزرگی باشند، ولی من آنقدر خوشبخت بودم که توانستم هر دوی این رویدادها را در عرض چند هفته تجربه کنم و البته لازم به ذکر است که هر موفقیتی که من تا به امروز کسب کردم تنها حاصل تلاش و اعتبار خودم نیست. افراد دیگری نیز بر زندگی ورزشی من تاثیراتی داشته اند که ذکر نام آنها برای برقراری عدالت لازم است. مردم همیشه از من در مورد چزاره پدرم که کاپیتان میلان در قهرمانی سال 1963 و مربی فعلی تیم زیر 21 سال است سوال می کنند. البته من واقعاً دوران بازیگری او را به یاد ندارم. من وقتی بچه بودم تحت مربیگری او در تیم جوانان میلان بازی کرده ام ولی از او مرد بودن را آموختم.
مقاله مرتبط:بیوگرافی احمد رضا عابد زاده
او در واقع بیشتر تفکر درست بازی کردن را به من آموخت تا نکات فنی و...نفر بعدی که لازم است از او یادی ببرم کاپیتانم فرانکو بارزی است. به عقیده من او نسبت به تاثیرگذاری و خدماتش به فوتبال باشگاه ایتالیا و دنیا به مراتب مورد توجه کمتری قرار گرفت. او مردی است که کلمات بسیار کمی از زبانش خارج می شود و به جای آن حرفهایش را در زمین چمن و با بازیش جاری می سازد. او حقیقتاً شایستگی دریافت چنین جایزه ای که من از world soccer دریافت کردم را دارد. به هر حال از همگی شما متشکرم.مالدینی که اولین مدافع برنده این جایزه می باشد، با دریافت این درجه خود را در کنار افرادی چون پلاتینی ، رسی و زیکو قرار دارد. و البته که این مدافع چپ میلان و ایتالیا شایستگی دریافت این درجه را داراست. مالدینی موفق با افتخار و خوش تیپ با درآمد تقریبی سالانه 105 میلیون پوند از استعدادهای فوتبال ایتالیا و جهان است که البته بسیار مورد علاقه جامعه فوتبال ایتالیا نیز می باشد.
تنها مشکل مالدینی این است که خطا نمی کند او یک الگو است. مالدینی درتفکر خود اینگونه می اندیشد که او بازیکنی نمی باشد که برای هم تیمی ها، مربی، باشگاه و یا حتی خودش مشکلی بوجود آورد. در واقع به طور کلی او برای مربیش مثل هدیه ای از جانب خداوند می باشد.
افتخارات پائولو مالدینی
در تیم ملی:
سوم جهان: ۱۹۹۰
نایب قهرمان جهان: ۱۹۹۴
نایب قهرمان اروپا: ۲۰۰۰
در باشگاه:
قهرمانی ایتالیا ۷ بار: ۸۸/۱۹۸۷، ۹۲/۱۹۹۱، ۹۳/۱۹۹۲، ۹۴/۱۹۹۳، ۹۶/۱۹۹۵، ۹۹/۱۹۹۸، ۰۴/۲۰۰۳
جام باشگاه های اروپا ۲ بار: ۸۹/۱۹۸۸، ۹۰/۱۹۸۹
لیگ قهرمانان اروپا ۳ بار: ۹۴/۱۹۹۳، ۰۳/۲۰۰۲، ۰۷/۲۰۰۶
سوپر جام اروپا ۵ بار: ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۲۰۰۳، ۲۰۰۷
جام باشگاه های جهان (جام تویوتا) ۲ بار: ۱۹۸۹، ۱۹۹۰
سوپر جام ایتالیا ۵ بار: ۱۹۸۹، ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۲۰۰۴
جام حذفی ایتالیا ۱ بار: ۲۰۰۳
جام باشگاه های جهان ۱ بار: ۲۰۰۷
عناوین شخصی پائولو مالدینی
بازیکن سال “ورد ساکر”: ۱۹۹۴
دومین بازیکن برتر جهان: ۱۹۹۵
انتخاب در تیم جام جهانی قرن: ۲۰۰۲
حضور در باشگاه صدتایی های فیفا ( فیفا ۱۰۰ )
بهترین مدافع سری A: 2004
بهترین مدافع سال جایزه باشگاه فوتبال یوفا: ۲۰۰۷
پائولو مالدینی ۸ بار ( ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۳، ۱۹۹۵، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵، ۲۰۰۷ ) در فینال جام باشگاه ها و نیز لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده است. بدین ترتیب پائولو در مجموع به همراه فرانچسکو گنتو، رکورد حضور در فینال این تورنمنت را داراست. گنتو در مجموع یک فینال بیشتر را در کارنامه اش دارد، چراکه او هم در سال ۱۹۷۱ در دیدار فینال جام در جام اروپا بازی کرده است.
در فصل ۰۳/ ۲۰۰۲ لیگ قهرمانان اروپا، با انجام ۱۹ بازی، رکورد بیشترین بازی در یک فصل این جام را در اختیار دارد.
طولانی ترین زمان حضور در جام های جهانی (۲٫۲۱۷ دقیقه) متعلق به پائولو مالدینی است.
بازی پائولو مالدینی بیش از حد جوانمردانه بود. در طول بیش از ۶۰۰ بازی در لیگ، تنها چهار بار کارت قرمز دریافت کرده است.
خداحافظی مالدینی
پائولو مالدینی در ۱۶ دسامبر سال ۲۰۰۷ در جریان بازی های جام باشگاه های جهان در یوکوهاما ژاپن، اعلام کرد که در سال ۲۰۰۸ از فوتبال خداحافظی میکند. در ۷ مارس ۲۰۰۸، دو روز بعد از حذف میلان در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در مقابل آرسنال، در تصمیم خود تجدید نظر نمود و گفت که می خواهد قراردادش را برای یک سال دیگر تمدید کند.
در همین حال پائولو مالدینی قراردادش را تا تاریخ ۳۰ جون ۲۰۰۹ تمدید کرد. در ۱۷ آوریل سال ۲۰۰۹ مالدینی اعلام کرد که در پایان فصل ۰۹-۲۰۰۸ به طور رسمی از فوتبال کنار میرود و اضافه کرد که بعد از آن در دنیای فوتبال فعالیت خواهد نمود، البته نه به عنوان مربی.
مالدینی در یک نگاه
تاریخ تولد : June 26, 1968
متولد : شهر میلان
قد : ۱۸۷
وزن : ۸۶
اولین بازی ملی: March 1988 در برابر یوگسلاوی-۵تیر ۱۳۴۷
آخرین بازی ملی:جام جهانی ۲۰۰۲ در مقابل کره جنوبی
تعداد بازیهای ملی : ۱۲۶ بار و با حضور در ۴ دوره جام جهانی و ۷۶ بار کاپیتان ... رکوردی جاویدان
تعداد گل ملی : ۷
اولین بازی میلان : میلان با ادینزه در سال ۱۹۸۵
تعداد بازی در میلان تا فصل ۲۰۰۶
در سری A : بیست و دو فصل با ۵۸۲ بازی و ۲۷ گل
در جام اروپا : ۱۴۶ بازی و ۳ گل
الگو ورزشی : فرانکو بارسی
بازیکن مورد علاقه : مارادونا ( همه به احترام او باید کلاهشان را به احتزار در اورند او بهترین بازیکنی بود که مقابلش بازی کردم و از این حیث به خود افتخار می کنم ! )
وضعیت تاهل: دارای همسری ونزوئلایی به نام آدریان فوتسا و دو فرزند به نام های کریستین و دانیل
اتومبیل موردعلاقه: فراری
درآمد خالص سالانه: 2.5 milion یورو
شیرین ترین خاطره ورزشی:
فتح لیگ قهرمانان فصل 1994 همراه میلان
تلخ ترین خاطره ورزشی:
شکست در فینال جام جهانی 1994 مقابل برزیل
شیرین ترین خاطره زندگی:
به دنیا آمدن اولین فرزندش و اولین بازی برای میلان
تلخ ترین خاطره زندگی:
مرگ پدربزرگش که بزرگ ترین مشوق او بود
افتخارات مالدینی:
7 اسکودتو(1988,1992,1993,1994,1996,1999,2004)
جام حذفی ایتالیا (2003)
4 سوپر کاپ ایتالیا(1994,1993,1996,2004)
جام لیگ قهرمانان (1989,1990,1994,2003)
سوپر جام اروپا(1990,1994,2003)
جام بین قاره ای(1989,1990)