به گزارش تیتربرتر ؛ چندی پیش شایعه مهاجرت فرزند انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده در دولت سیزدهم ، در فضای مجازی پخش شد و با واکنش های گسترده ای همراه بود.
توئیت خزعلی
انسیه خزعلی در پاسخ به شایعات در صفحه شخصی توئیتر خود با انتشار توئیتی نوشت :
گذشت آن دوران که مسئولانی مثل کوه پشت فرزندان خویش میایستادند و صراحتاً از مهاجرت و زندگی آنها در خارج از کشور دفاع میکردند. اما امروز برخی با ذوق زدگی از مهاجرت فرزند اینجانب گفتند.
درحالی که سفر موقت کاری ایشان جهت توسعه و پشتیبانی مجموعه دانشبنیانی است که در ایران با تعداد زیادی از دانشجویان کامپیوتر فعال است و خوشبختانه این پروژه کاری رو به اتمام بوده و وی در ماههای آینده به کشور باز میگردد.
اگرچه ایشان متاهل و مستقل است ولی هرگز قصد مهاجرت نداشته اند.
بی شک بسترسازی برای تقویت فعالیت های دانش بنیان جاری در کشور، برخاسته از تعلق به وطن و مسئولیتپذیری است. اعضای دولت مردمی و انقلابی به آرمانهای انقلاب و سیاستهای دولت وفادار بوده و خواهند بود.
مطالب مرتبط :
توئیتی با حساب جعلی
پس از منتشر شدن خبر مهاجرت فرزند انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده رئیسجمهوری به کشور کانادا و سپس تکذیب آن از طرف خزعلی در توئیتر ، یک حساب توییتری با اسم انسیه خزعلی خبری مبنی بر استعفای انسیه خزعلی به علت سفر پسرش به خارج از کشور منتشر کرد که معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری این اکانت را جعلی خواند و آن را تکذیب کرد .
خزعلی در واکنش به این حساب جعلی نوشت : این قبیل اکانتها جعلی می باشد و متعلق به اینجانب نمی باشد.
سپس صفحه رسمی معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری نیز در اینستاگرام با انتشار اطلاعیهای اعلام کرد که « صفحه توییتری با نام کاربری ensiyehkhazali@ تنها صفحه رسمی انسیه خزعلی در شبکه اجتماعی توییتر است و مخاطبان هر گونه اخبار رسمی را از صفحات رسمی وی دنبال کنند.»
واکنش ها به مهاجرت فرزند خزعلی
رحمتاله بیگدلی فعال سیاسی ، در توئیر خود در واکنش به این ماجرا نوشت : من اگر جای آقای رئیسی بودم خانم خزعلی را نه به خاطر اقامت پسرش در کانادا، بلکه به خاطر این نوع سوء استفاده سخیف از نامگذاری سال توسط رهبری عزل می کردم!
حسین دهباشی فعال رسانه ای نیز نوشت : بچههاتون برای دانشبنیانهاشون چرا آمریکا و کانادا میروند؟ چرا چین و روسیه نه؟ تازه دربارهی چین حدیث هم داریم!
عباس عبدی فعال سیاسی همچنین در توئیتی نوشت : چرا برخی انتظار دارند که ادعاهای آنان در مورد خود و خانوادههایشان را مردم باید باور کنند؟ در حالی که تجربه قبلی خلاف صداقت را نشان داده.به علاوه چرا خودشان ادعاهای فرزندانشان را می پذیرند؟ در حالی فرزندان می دانند در فضای ریاکاری والدینشان طاقت شنیدن حرف درست را ندارند.
صحبت های رئیس جمهور درخصوص مهاجرت فرزندان مسئولان
چندی پیش مهدی عرفاتی دبیر شورای اطلاع رسانی دولت در توئیتر نوشت: اخیرا فرزند یک معاون وزیر برای ادامه تحصیل در یک کشور خارجی ویزا گرفته بود و قصد خروج داشت که به محض اطلاع رئیس جمهور ، دستور صادر شد؛ «اگر فرزند رفت، پدر هم برود!» گذشت آن دوران که افتخار مقامات عالی دولت، اقامت فرزندانشان در خارج از کشور باشد. مسئولان مراقب گشت ارشاد باشند.
ماجرای مهاجرت فرزند معصومه ابتکار
در سال های اخیر شایعه مهاجرت فرزند معصومه ابتکار نیز در فضای مجازی پخش شد. معصومه ابتکار، رئیس سابق سازمان محیطزیست در دولت دوازدهم که در حال حاضر معاون امور زنان ریاستجمهوری است، دو پسر دارد که یکی از آنها اکنون در آمریکا زندگی میکند. معصومه ابتکار در یک مصاحبه تلویزیونی در این مورد گفت: «پسرم در آمریکا درس میخواند و ادامه تحصیل میدهد. خودش و همسرش تا فوقلیسانس اینجا بودند، اما رشته مدیریت و راهبری سازمانی ، که میخواستند ادامه دهند در ایران نبود. به هر حال انتخاب افراد مبتنی بر تشخیص خودشان است و تابع نظر والدینشان نیستند.»
ابتکار پس از آن نیز اظهار کرد : «فرزندم سیوخردهای سالش بود، اینجا درس خواند و کارشناسی ارشد گرفت. دنبال این بود که بتواند ادامه تحصیل بدهد، در رشتهای که دلش میخواست پذیرش گرفت. انتخاب خودش و خانوادهاش بود که برای ادامه تحصیل به آنجا برود. خیلیها میروند. فکر میکنم قبل از ترامپ سالی ۳، ۴ هزار نفر، حتی جایی نوشته بود، سالی ۱۰، ۱۵هزار نفر برای ادامه تحصیل به خارج کشور میروند. تحصیل در آمریکا تایید خوی سلطهگری آمریکا نیست. در آمریکا تحصیل کردن از قدیم بود. خیلیها رفتند آمریکا تحصیل کردند، اما لزوما تحصیل در آنجا به معنای تایید سیاستهای دولت آمریکا نیست.
در واقع استفاده از یک فرصت برای تحصیل است. یک جوان حق انتخاب دارد و میتواند انتخاب کند. نفاقی هم در آن نمیبینم. ضمن آنکه ممکن است دیدگاههای جوانان صددرصد در راستای والدینشان نباشد. ممکن است اقدامی که انجام میدهند مفهومش نقض یا رودررویی هم نباشد. او حق دارد که برای زندگی خودش تصمیم بگیرد. افرادی که این انتقادها را میکنند، اگر خودشان در موقعیتهایی باشند که بخواهند آزادانه تصمیم بگیرند، حتما از والدینشان میخواهند دخالت نکنند و اجازه دهند حق تصمیمگیری با خود آنها باشد. آنهم کسی که در سن سی و چند سالگی است. فکر میکنم استقلال رای و استقلال نظر را باید محترم بشماریم.»
آنچه دیگران می خوانند :