به گزارش تیتربرتر؛ سریال «بازی مرکب» طی ماههای اخیر در اکثر کشورهای دنیا مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و به پربینندهترین سریال نتفلیکس تبدیل شد. این سریال که محصول کشور کرهجنوبی است علاوه بر اینکه برای نتفلیکس موفقیتی چشمگیر به حساب میآید نشان از قدرت سریالسازی و شکلگیری این صنعت در کشور کرهجنوبی دارد.
معرفی سریال بازی مرکب
سریال ۹ قسمتی «بازی مرکب» که امسال از ۱۹ سپتامبر در نتفلیکس عرضه شد برای ۴۶ روز نامتوالی، محبوبترین و پربینندهترین سریال نتفلیکس بود که به یک پدیده جهانی تبدیل شد و در مجموع ۱۴۲ میلیون نفر در ۹۴ کشور جهان به صورت قانونی به تماشای آن نشستند که سود ۹۰۰ میلیون دلاری را برای نتفلیکس به ارمغان آورد.
اوایل ماه جاری «هوانگ دونگ-هیوک» سازنده سریال «بازی مرکب» از ساخت فصل دوم این سریال خبر داد.
نقد سریال بازی مرکب
موفقیت سریال «بازی مرکب» را نمیتوان تنها به کیفیت، محتوا و قصه این اثر مربوط دانست. با وجود اینکه قطعاً این مسائل در موفقیت سریال تأثیرگذار بوده؛ سوژه متفاوت و ساختار مناسب «بازی مرکب» از نکات تحسینبرانگیز این سریال است. اما قطعاً تبلیغات گسترده و قدرت رسانهای نتفلیکس در دیده شدن این اثر تأثیری غیر قابل انکار گذاشته است چرا که به اعتقاد کارشناسان طی سالهای اخیر سریالهایی با ساختار و موضوعی مشابه و حتی با کیفیت بهتر به اندازه «بازی مرکب» دیده نشدهاند.
بدیهی است که سریالسازی و همچنین سینمای کشور ما تا صنعتی شدن فاصله بسیاری دارد و برای محقق شدن این مهم راهی طولانی و پر فراز و نشیب در پیش داریم اما قطعاً برای شناخت این مسیر کرهجنوبی میتواند الگویی مناسب باشد و لازم است برای شناخت راههای رسیدن به صنعت سینما و سریال عوامل موفقیت کرهجنوبی و مسیری که پشت سر گذاشته را مورد بررسی قرار دهیم.
منوچهر اکبرلو، نویسنده و منتقد سینما، درباره عوامل موفقیت سریالهایی چون «بازی مرکب» که در کشورهایی چون کرهجنوبی ساخته شدهاند، گفت: در جایی که صنعت بودن یک کالا مهم باشد بازاریابی و فعالیتهای پس از تولید بسیار مهم است. در ایران تبلیغات تلویزیون برای سریالهای تلویزیونی اساساً وجود ندارد. دلیلش را پیشتر گفتم که شبکه برای پر کردن آنتن سریال تولید میکند و در نهایت همان شبکه هم اطلاعرسانی را انجام میدهد. در سریالهای شبکه نمایش خانگی هم به جای ابزارهای مختلف تبلیغات تنها به حضور یک یا دو بازیگر چهره تمرکز میکنند. بدیهی است که یکنواختی تبلیغات و چهرهها تأثیر این کار را به سرعت کاهش میدهد.
او افزود: بازاریابی کالاها فوت و فن خودش را میطلبد. به عنوان مثال هیچ کدام از سریالهای شبکه نمایش خانگی در این یک سایت مناسب برای اطلاعرسانی و تبلیغات ندارند و گویا اصلاً چنین احساس نیازی هم وجود ندارد و سریالهای تلویزیون هم اساساً با مقوله بازاریابی بیگانه است. نکته مهم دیگری که باید به آن اشاره کنم وجود انواع ژانرها در بین تولیدات نمایشی است. در کشور ما سریالها تنها در ژانرهای تاریخی، کمدی، پلیسی و مانند آن ساخته میشوند و ما شاهد تنها چند ژانر هستیم. محافظهکاریها و فضای بسته به ویژه در تلویزیون و این فضای نظارتی سریالهای دیجیتال مانع بزرگی برای ایجاد تنوع موضوع میشود و سوژههای بسیار جذاب رایج در سریالهای کرهای در ایران با به کار بردن اصطلاحاتی چون خط قرمزها امکان ساخت ندارند. به عنوان مثال میتوان روابط عاطفی را مطرح کرد که با انواع برخوردهای سلیقهای مواجه است و همین برخوردهای سلیقهای فضای حاکم بر سریالها را از زندگی عادی دور کرده است و به جای آن صحنهها و دیالوگهایی جایگزین شدهاند که خاصیتشان صرفاً شوخیسازی در فضای مجازی است.
مطالب مرتبط:
این منتقد در پایان خاطرنشان کرد: عامل دیگر که به موفقیت صنعت سریالسازی و سینما در کشورهایی مانند کرهجنوبی کمک میکند مستمر بودن ساخت این آثار است. به این معنی که پس از بازخوردگیری از مخاطبان فصلهای بعدی سریال نیز ساخته میشود در حالیکه در تلویزیون ایران و شبکه نمایش خانگی تنها چند مورد انگشتشمار میتوان مثال زد که فصل بعدی به سریال اضافه شده و از آنجا که معمولاً ادامه سریال با اتکا به موفقیت فصل اول صورت گرفته، فصلهای بعد به موفقیت چندانی نمیرسد و در نتیجه معمولاً تولید اثر متوقف میشود.
علی روئینتن، کارگردان سینما،، اظهار داشت: با دهکده جهانی که امروز به واسطه فضای مجازی پدید آمده اگر بخواهیم موفقیت اثری چون «بازی مرکب» را تنها در مقیاس کشوری چون کرهجنوبی بررسی کنیم، این بررسی منطقی و درست نخواهد بود. به هر حال کشورهایی چون کرهجنوبی و دیگر کشورهایی که همواره در زمینههای مختلف رو به پیشرفت هستند رمز موفقیتشان در این است که اعتماد به نفس کاذب دانستن ندارند و همین که احساس میکنند عقب هستند یا نمیدانند عاملی است برای حرکت و موفقیت.
روئینتن خاطرنشان کرد: برخی مواقع داشتن انگارههای تمدن و پیشینه تاریخی فریبدهنده است و باعث میشود ما با تکیه بر گذشتهمان شکست بخوریم و در واقع در جا بزنیم و میبینیم در کشورهایی چون کرهجنوبی و ژاپن که از چنین ویژگیهایی برخوردار نیستند همواره در پی پیشرفت و تلاش برای عقب نماندن هستند. سریال «بازی مرکب» سوژهای جذاب دارد که اتفاقاً در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت و باعث شد تا سر و صدایی به پا کند.
او افزود: سریال «بازی مرکب» سوژه بسیار خوبی دارد اما از ساختار چندانی خوبی برخوردار نیست و در واقع این سریال یک اثر استودیویی است که قصهای جذاب و دراماتیک را تعریف میکند اما همین سریال اگر فیلمنامهاش را یک نویسنده ایرانی به یکی از پلتفرمها میبرد به هیچوجه امکان ساخت نداشت و این نشان میدهد سریالها و فیلمهای خوبی هستند که در کشور ما هیچگاه ساخته نشدهاند.
پیمان عباسی، نویسنده سینما و تلویزیون، اظهار داشت: سریال «بازی مرکب» به اندازهای که تبلیغ شد سریال حیرتانگیز و خوبی نبود. نمونههای بسیار بهتری از سریالهایی مشابه با «بازی مرکب» وجود دارند که به اندازه این سریال دیده نشدند و سریال «بازی شکارچی» یکی از این آثار است که کیفیت بسیار بهتری از «بازی مرکب» دارد.
عباسی خاطرنشان کرد: در حال حاضر سریالهای ژاپنی و کرهای بسیاری هستند که کیفیت بهتری دارند و حتی قصههای جذابتری روایت میکنند اما به اندازه «بازی مرکب» دیده نشدهاند. به طور کل این سریال را نمیتوان مثل سریالهایی چون «بازی تاج و تخت» یا «Breaking bad» شاهکار دانست.
او افزود: «بازی مرکب» در برخی قسمتها ریتم خوبی داشت و میتوانست مخاطب را با خود همراه کند. به عنوان مثل قسمت اول واقعاً خوب و جذاب بود اما قسمت دوم ریتم کندی داشت و نمیتوانست مخاطب را با خود همراه کند. به هر حال این سریال تنها در ایران مورد توجه قرار نگرفت و این روزها به پربینندهترین سریال «نتفلیکس» تبدیل شده و در 117 کشور به عنوان پرمخاطبترین سریال شناخته شده است که علاوه بر تبلیغاتی که پشت آن بود که قطعاً در دیده شدنش موثر بوده مضمون این سریال و مباحثی چون توجه انسان به پول تا حدی که افراد یکدیگر را به خاطر آن یکدیگر را میکشند از مضامینی بود که به دیده شدن این سریال بسیار کمک کرد.
نویسنده فیلم سینمایی «زهر مار» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: متأسفانه سیاستگذاران ما از ساخت چنین سریالهایی استقبال نمیکنند. من سالهاست که یک ایده آخرالزمانی دارم که خیلی مشتاق بودم این سریال ساخته شود اما طوری با آن برخورد میکنند که گویا قرار است کاری غیرقانونی انجام دهید. از طرفی تهیهکنندههای ما دچار یک کلیشه ذهنی هستند که بافت خیلی متفاوت را نمیپذیرند و برای ساخت سریالهایی در سبک و سیاق و ساختاری به روز نیاز به تهیهکنندههایی جسور و فرهیخته داریم.
آنچه دیگران می خوانند:
نویسنده: روژان بابایی