تیتربرتر: طبق رمزگشایی، سکه های دیجیتالی منتشر شده توسط بانک مرکزی (یا "CBDCs") نسخه های دیجیتالی ارزهای فیات ملی هستند. شاید برای شما این سال پیش آمده باشد: هدف این سکه ها چیست؟ چرا دولت ها به آنها علاقه مند هستند؟ و چه چیزی آنها را از ارزهای سنتی متمایز می کند؟
این مقاله در سری رمزنگاری b-a-baa دقیقاً به همین منظور ایجاد شده است، به طوری که شما همه چیز را در مورد این نوع ارز که قبلاً توسط برخی دولت ها در سراسر جهان استفاده شده است، بدانید.
CBDC ها همان سکه های پایدار هستند، آنها ارزهای رمزنگاری شده هستند. به عنوان مثال با پشتوانه و برابری برخی از ارزهای فیات مانند دلار.
CBDC ها چگونه کار می کنند؟
اگرچه برخی از دولت ها نشان می دهند که بلاک چین به عنوان فناوری پشت پول ملی دیجیتال، بانک های مرکزی همچنان بر دفتر کل که در آن اطلاعات معاملات دقیق ثبت می شود، اختیار دارند.
همانطور که در بالا ذکر شد، برخلاف برخی ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین، کنترل CBDC توسط بانک مرکزی آن را به یک ارز دیجیتال متمرکز و اتر (ETH) تبدیل می کند.
CBDC را دولت می تواند به روش های مختلف پیاده سازی کند. سکه های دیجیتالی اغلب شبیه به کیف پول های دیجیتالی تلفن همراه مانند دستمزد سنگین من به عنوان google pay عمل می کنند.
در مورد باهاما، CBDC کشور، معروف به "دلار ماسه ای"، در اکتبر سال گذشته اجرا شد و بانک مرکزی ارز دیجیتال را همانند دلار باهاما (BSD)، ارز فیات کشور، صادر می کند.
علاوه بر این، موسسه مالی همچنین یک دفتر کل با سوابق دلارهای شن در گردش نگهداری می کند.
اصل دلار شنی مانند هر پروژه CBDC است: اسکن بارکد از طریق دوربین های تلفن همراه و پرداخت یا انتقال به کیف پول دیجیتالی دیگر بدون نیاز به واسطه هایی مانند بانک ها.
چرا دولت به CBDC ها علاقه مند است؟
بر اساس رمزگشایی، بانک تسویه حساب های بین المللی مگر اینکه سه دلیل را ذکر کند که چه چیزی ممکن است در CBDC ها در زمان های اخیر دامن زده باشد: تمرکز بر بیت کوین و ارزهای رمزنگاری شده، بحث بر سر استیبل کوین ها و گنجاندن شرکت های بزرگ فناوری ("Big Tech") در بخش مالی، مانند stablecoin Dime، از طریق فیس بوک ایجاد شده است.
با این حال، این آخرین دلیل نگرانی هایی را در بین موسسات مالی مانند بانک مرکزی اروپا (ECB). ECB) ایجاد کرده است، که در گزارشی اعلام کرده اند که دولت هایی که از CBDC ها خودداری می کنند، ممکن است در آینده با مشکلات مربوط به سیستم های مالی و خودمختاری پولی مواجه شوند. ارائه بالقوه ارزهای مصنوعی توسط شرکت های بزرگ فناوری.
یکی از نکات مثبت ارائه شده توسط CBDC، صرفه جویی احتمالی در هزینه های مربوط به مدیریت پول فیزیکی است که می تواند تا 1.5 of از تولید ناخالص داخلی کشور برسد.
اما مزایای دیگری نیز وجود دارد که CBDC می تواند ارائه دهد، دسترسی به منابع مالی در مواقع حساس می باشد.
مزیت قابل توجه صندوق بین المللی پول عدم نیاز به حساب بانکی برای استفاده از CBDC است، که در کشورهایی که دسترسی کمی به جمعیت دارند بسیار مفید است.
از دیدگاه نهادی، CBDC به کاهش هزینه ها کمک می کند. همانطور که Decrypt اشاره کرد، مسترکارت نشان داد مدیریت ثروت فیزیکی می تواند 1.5 of از تولید ناخالص داخلی (GDP) یک کشور را نشان دهد. بنابراین، دیجیتالی شدن پول ملی می تواند پس انداز قابل توجهی را برای دولت ها به همراه داشته باشد.
مطالب مرتبط:
کدام کشورها CBDC خود را توسعه می دهند؟
اگرچه مقدار کل آن قابل توجه است، تا کنون تنها پنج کشور CBDC خود را راه اندازی کرده اند، همه آنها نه در اروپا یا آسیا، بلکه در کارائیب. آنها عبارتند از: باهاما، آنتیگوا و باربودا، گرانادا، سنت لوسیا و سنت کیتس و نویس.
طبق نقشه تهیه شده توسط وب سایت شورای آتلانتیک کشورها با پروژه های ارز دیجیتال ملی ممکن است در هر یک از مراحل زیر باشند: تحقیق، توسعه، آزمایش آزمایشی، راه اندازی کامل، بیکار، لغو یا غیره
در این دسته بندی ها، کشورهایی که بیشترین تعداد تحقیقات را داشته اند، دارای آن هستند. در این مرحله، کشورها تصمیم می گیرند که آیا می خواهند CBDC مربوط به خود را ایجاد کرده و تعریف این ارز دیجیتال، کاربردها و پیامدهای بالقوه آن را تجزیه و تحلیل کنند.
برخی از کشورهایی که در این دسته قرار می گیرند عبارتند از: آمریکا، شیلی، هند، مراکش، هلند و استرالیا.
در مرحله بعدی توسعه ، کشورها مطالعات خود را آغاز کرده و اثبات مفهوم را ارائه می دهند. این امر در برزیل واقعی دیجیتال، انجام ژاپن، از کانادا، از آفریقای جنوبی و غیره.
در مرحله آزمایش آزمایشی، تعدادی آزمایش انجام می شود که موارد استفاده، برنامه ها و عملکرد ارز دیجیتال ملی را با وجود نام واحد بررسی می کند.
در حال حاضر نماینده اصلی این مرحله چین است که بیش از شش ماه است که با یوان دیجیتالی خود (یا "e-CNY") آزمایش می کند. دولت این کشور همچنین کاغذ سفید (سندی که ارز دیجیتال را ارائه می دهد و توضیح می دهد) e-CNY و سیستم متروی CBDC پکن به طور کامل یکپارچه کرده است، همانطور که در فیلم زیر مشاهده می شود.
در آزمایش هایی که توسط دولت های چندین استان چین انجام شد، میلیون ها یوان دیجیتالی با هدف آزمایش فناوری و افزایش پایبندی جمعیت به CBDC به شهروندان تقسیم شد.
برخی از کشورهایی که با ارز دیجیتال ملی خود نیز آزمایش می کنند عبارتند از: سوئد، کامبوج، عربستان سعودی، کره جنوبی و اوکراین.
آینده CBDC ها چگونه خواهد بود؟
با رعایت بیشتر CBDC ها، مسائل مربوط به حریم خصوصی نظرات را تقویت و تقسیم می کنند.در حالی که تکمیل آینده برخی از CBDC ها ممکن است بیشتر طول بک شد، برخی دیگر ممکن است زودتر نهایی شوند، همانطور که در مورد چین اتفاق می افتد. یوان دیجیتال در جریان بازی های المپیک زمستانی 2022 که در پکن برگزار می شود، رسما منتشر می شود.
با این حال، e-CNY هنوز به طور رسمی راه اندازی نشده است و حداقل در مورد برخی از سناتورهای آمریکایی از آن مطلع شده است. NS به سوال اصلی اشاره کرد. برای آنها نگرانی هایی در مورد به خطر انداختن حریم خصوصی ورزشکاران آمریکایی با استفاده از ارز دیجیتال چینی وجود دارد.
به گفته وی، دریافت یا استفاده از یوان دیجیتال در طول بازی ها توسط ورزشکاران آمریکایی می تواند برای نظارت بر تماشاگران بازدید کننده از کشور مورد استفاده قرار گیرد.
با اتخاذ ارزهای دیجیتال ملی توسط دولت ها، حریم خصوصی و نگرانی های مربوط به آن افزایش می یابد.
اگر برخی استدلال می کنند که CBDC راه حلی برای مسئله حفظ حریم خصوصی است و ادعا می کنند که هیچ علاقه تجاری برای ذخیره یا معامله داده های جمعیتی وجود ندارد، برخی دیگر معتقدند که ارزهای دیجیتالی ملی بخشی از دولت ها نیستند. این می تواند وسیله ای برای نظارت بر جریانات پولی در سطح ملی یا به صورت جداگانه باشد.
*این مطلب صرفا جهت افزایش اطلاعات شما است و به منظور توصیه برای سرمایه‌گذاری نیست، تیتربرتر هیچگونه مسئولیتی در قبال نتیجه ی سرمایه‌گذاری شما ندارد.
آنچه دیگران میخوانند:
نویسنده: سینا گلستانی