تیتربرتر؛ عفونت قارچی ناخن در هر فردی امکان دارد اتفاق بیفتد و باید درمان شود معمولا علل زمینه ساز پارونیشیای باکتریایی یک آسیب قبلی ناخن، نظیر کندن زواید پوستی کنار ناخن موسوم به گوشه ناخن یا ریشه ناخن است. باکتری عامل ایجاد این عفونت معمولاً استافیلوکوک است. پارونیشیای قارچی در اثر عفونت با یک قارچ یا مخمر ایجاد می‌شود.
آشنایی با بیماری عفونت قارچی ناخن
به طور کلی، محلی که پوست به ناخن می رسد و اتصال ظریفی بین آن ها ایجاد می شود، کوتیکول نامیده می شود. در صورتی که این ناحیه به هر دلیلی دچار آسیب شود،
منجر به ورود عوامل بیماری زا به محل و رشد و تکثیر آن ها می شود. چون باکتری ها شایع ترین عوامل ورودی به این ناحیه هستند، در اغلب موارد، تجمع چرک در این بیماری دیده می شود.
علائم اولیه عفونت قارچی ناخن شامل لکه‌های سیاه کوچک روی ناخن، زرد شدن ناخن و یا تغییر شکل ناخن است.
نحوه تشخیص عفونت قارچی ناخن
برای تشخیص قارچ ناخن پزشک ناخن های فرد را معاینه خواهد کرد. برای تشخیص دقیق تر نیز پزشک ممکن است برخی از قسمت های ناخن یا ضایعات زیر ناخن را برداشته و برای تشخیص نوع قارچ به وجود آورنده عفونت به آزمایشگاه ارسال کند.
بیماری های دیگری مانند پسوریازیس می تواند بسیار شبیه به عفونت قارچی ناخن بوده و با آن به اشتباه گرفته شود.
میکروارگانیسم هایی مانند مخمر و باکتری ها نیز ممکن است ناخن ها را آلوده کرده و باعث بروز عفونت قارچی ناخن شود. در روند تشخیص، مشخص شدن علت بروز عفونت می تواند تا حد زیادی به انتخاب بهترین شیوه درمانی کمک کند.
5 راه درمانی عفونت ناخن
-
1- ناخن را خشک نگه دارید.
برای خلاص شدن از شر قارچ ناخن باید آن را خشک نگه دارید، زیرا این قارچ در محیط گرم و مرطوب رشد می کند.
لذا موقع سروکار داشتن طولانی مدت با آب مثل شستن لباس یا شستن ظرف، باید یک دستکش پلاستیکی و یا دستکش یک بار مصرف بپوشید تا ناخن شما خیس نشود.
البته باید توجه داشته باشید که هوا در دست های شما جریان داشته باشد تا عرق نکنند.
-
2- لاک ناخن خود را پاک کنید.
برای درمان قارچ ناخن بایستی ناخن در معرض روشنایی و نور قرار بگیرد، زیرا این قارچ در محیط تاریک رشد می کند. لذا به محض مشاهده علائم قارچ ناخن، فورا لاک ناخن خود را پاک کنید.
-
3- از کرم یا پماد ضد قارچ ناخن استفاده کنید.
کرم‌ها یا پمادهای موضعی ضدقارچ معمولا طی شش هفته عفونت ناخن را درمان می کنند. این پمادها برای عفونت‌های طولانی مدت همراه با درد مفیدند. از این پمادها طبق دستورالعمل آنها استفاده کنید.
مطالب مرتبط:
-
4- با مراجعه به پزشک از یک داروی خوردنی استفاده کنید.
اگر عفونت قارچی ناخن با پماد ضدقارچ برطرف نشد، به پزشک متخصص پوست یا پزشک عمومی مراجعه کنید تا داروی خوراکی لازم را برای شما تجویز کند. داروهای خوراکی مختلفی برای درمان قارچ ناخن وجود دارند. برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی مضر، وضعیت سلامتی و تمام بیماری‌های خود را به پزشک بگویید.
-
5- ناخن عفونی خود را کوتاه کنید.
قبل از مصرف دارو برای ناخن خود با استفاده از ناخن گیر آن را کوتاه کنید سپس لکه‌های ضخیم ناخن را سوهان ناخن بکشید.
9- 3 لیوان آب گرم را با یک و نیم لیوان سرکه سفید مقطر در یک کاسه بریزید. 15 تا 20 دقیقه ناخن های خود را در این محلول قرار دهید. سپس دست های خود را با آب بشویید و با حوله تمیز خشک کنید.
سپس یک تکه پنبه را با روغن درخت چای آغشته کنید. این پنبه را روی ناخن عفونی خود قرار دهید. اگر عفونت قارچی شدید و یا گسترده بود، یک چسب زخم روی پنبه بزنید تا برای مدت 2 تا 3 ساعت پنبه آغشته به روغن درخت چای روی ناخن شما بماند.
دوبار در روز این کار را انجام دهید. اگر پوست شما دچار حساسیت و ناراحتی شد، یک با در روز این کار را انجام دهید.
داری درمان عفونت قارچ ناخن
پزشک ممکن است مصرف داروهای ضد قارچ خوراکی یا کرم و پمادهای ضد قارچ را برای فرد مبتلا تجویز کند. در بعضی از موارد، ترکیب داروهای ضد قارچ خوراکی و موضعی به درمان موثر تر عفونت قارچی کمک خواهد کرد.
داروهای ضد قارچ خوراکی
- این داروها اغلب اولین و بهترین گزینه های درمانی هستند.
- زیرا داروهای ضد قارچ خوراکی عفونت را سریعتر از داروهای موضعی درمان خواهند کرد.
این داروها باعث رشد مجدد ناخن بدون عفونت شده و ناخن سالم به آرامی جایگزین ناخن عفونی خواهد شد. مدت زمان مصرف این داروها به طور متوسط 6 تا 12 هفته خواهد بود. اما تا زمانی که ناخن جدید کاملاً رشد نکند، نتیجه نهایی درمان را مشاهده نخواهید کرد.
با این از بین رفتن کامل عفونت ممکن است 4 ماه یا بیشتر طول بیانجامد که کاملاً طبیعی است.
ناگفته نماند که احتمال موفقیت در درمان عفونت قارچی ناخن با استفاده از داروهای خوراکی در بزرگسالان بالای 65 سال، کمتر از افراد دیگر خواهد بود.
مصرف داروهای ضد قارچ خوراکی ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی مثل ضایعات پوستی و آسیب کبدی شود. ممکن است برای بررسی چگونگی عملکرد این نوع داروها به آزمایش خون نیاز داشته باشید. پزشکان ممکن است استفاده از این داروها را برای مبتلایان به بیماری های کبدی، نارسایی های قلبی یا افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند، تجویز نکنند.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآورنده: مریم بالوی فیلی