باز هم از دست رفتن 2 عزیزی که از چهره های خوشنام ورزش استان بودند و《باز هم بر زمین افتادن علم و خاموش شدن چراغی دیگر》. متاسفانه طی روز های اخیر شاهد بودیم که《رامین روشن پور و حسن علم》از خوبان جامعه ورزشی استان از میان ما رخت بربسته تا جز حسرت ندیدنشان، چیزی برای اهالی فوتبال باقی نماند. اما سوال اینجاست که چرا مسولین سیاسی و ورزشی استان و حتی خود پیشکسوتان محترم قدر سرمایه های ارزشمند و خاک خوردگان را ندانسته و فقط هنگام مرگ با پیام تسلیتی کوتاه یاد و خاطره آن ها را گرامی می دارند؟ مگر نه اینکه مرگ حق است و دیر یا زود قسمت همه ما می شود؟ باری...

از این صحبت ها که بگذریم، از تمامی عزیزانی که این چند خط دل نوشته را می خوانند، عاجزانه استدعا دارم با توجه به اینکه در ماه رحمت و مغفرت الهی قرار گرفته ایم، تلاش نمایند از این پس اختلافات جزیی و قدیمی را کنار گذاشته و بیش از گذشته در کنار هم و جویای احوال یکدیگر ولو در حد یک پیام چند کلمه ای در فضای مجازی باشند تا خدای ناکرده اگر دلخوری وجود داشته یا دارد، برطرف شده، قلب ها با هم پیوند خورده، دل ها به هم نزدیک شده، دست ها در هم گره خورده، فکر ها هم راستا شده، زبان ها یک صدا شده و وحدت و احترام سرتاسر فضای ورزش خصوصا فوتبال استان را همچون چند دهه پیش فرا گیرد.

بدین منظور از بزرگان ورزش استان تقاضامندم به رسم بزرگی و کسوت آستین همت را بالا زده، پیشقدم شده و با احوالپرسی و سراغ گرفتن از دوستان و یاد دادن راه و رسم بزرگی به جوانان، آغازگر این فرهنگ غنی و متعالی در ماه مبارک رمضان باشند. چرا که امروز فوتبال استان بیش از همیشه نیازمند یاری سبز شما عزیزان است. شادی روح تمامی درگذشتگان فوتبال خوزستان فاتحه مع الصلوات.

ارادتمند و خاک پای اهالی ورزش خصوصا فوتبال استان محسن بابادی