دزفول - شهرستان دزفول با برخورداری از چندین محور گردشگری به سمت شهرهای داخل و خارج استان، یک شاهراه ارتباطی مهم برای سفرهای نوروزی در خوزستان به شمار می رود.
خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها- رؤیا رجبی: شهرستان دزفول که فرهنگی غنی و چندین هزار ساله را در گاهواره خود دارد و در جای جای تاریخ خود همواره کانون سرافرازی مردمی سخت کوش، مقاوم و فرهنگ دوست بوده است که وجود قدیمی ترین دانشگاه جهان (جندی شاپور باستان)، عالمان و فرهیختگان در آن گواه این مدعا است.
دسترسی مناسب به کانون‌های ارزشمند گردشگری طبیعی، تاریخی و مذهبی، اقامتگاه‌های مناسب، رستوران‌های متنوع، مراکز خرید سوغات سنتی و صنایع دستی منحصر به فرد، برخورداری از فرودگاه، نزدیکی به راه آهن، ترمینال و شهرهایی همچون اندیمشک، شوش و شوشتر دزفول را تبدیل به کانون گردشگری بسیار مهم در خوزستان کرده است.
دزفول به نوعی یک محور ارتباطی-گردشگری محسوب می‌شود که برای رفتن به چند شهر خوزستان و استان‌های همجوار می‌توان حرکت را از این شهرستان آغاز کرد.
مهمترین نکته که در این زمینه وجود دارد جاذبه‌های گردشگری تاریخی، طبیعی و مذهبی در مبادی مختلف دزفول است که در مسیر عزیمت به بسیاری از شهرستان‌های خوزستان و استان‌های همجوار همچون اندیمشک، شوش، شوشتر، لالی، دهلران (مرکز استان ایلام) و منطقه گردشگری دره سید خرم آباد در استان لرستان وجود دارد به گونه‌ای که مسافرانی که وارد دزفول می‌شوند و سپس قصد دارند از مبدأ دزفول به این شهرها سفر کنند در مسیر عزیمت می‌توانند از جاذبه‌های متنوع دزفول در زمینه‌های مختلف گردشگری بهره ببرند.
در برخی موارد برای عزیمت به برخی شهرستان‌های استان همچون شوش و شوشتر از مبدأ دزفول چند مسیر وجود دارد که در نوع خود قابل توجه است.
در این گزارش سعی شده تا به صورت مختصر تعدادی از جاذبه‌های موجود در مسیرهای دسترسی دزفول به ۴ شهرستان در استان خوزستان، دهلران در ایلام و دره سید خرم آباد در استان لرستان در قالب محورهای گردشگری معرفی شوند. ضمن اینکه دزفول مسیرهای گردشگری دیگری برای عزیمت به شهرهای دیگری از استان و خارج از استان نیز دارد که به دلیل حجم زیاد، در گزارش نمی گنجد.
مسیرهای گردشگری دزفول به شوش
فاصله دزفول تا شهرستان شوش ۳۳ کیلومتر است. برای رفتن به شوش از سمت دزفول سه مسیر گردشگری وجود دارد که بر اساس تعداد جاذبه‌های موجود در مسیرها، در این گزارش دو راه گردشگری به مسافرانی که از دزفول قصد عزیمت به شوش را دارند پیشنهاد می‌شود.
اگر مسافری بخواهد از مسیر جاده محمد بن جعفر طیار (ع) به سمت شهرستان شوش عزیمت کند در طول مسیر می‌تواند ساعت‌های خوش و پرخاطره ای را با مشاهده جاذبه‌های طبیعی و مذهبی دزفول همچون بیشه‌های عباس آباد، بقعه محمدبن جعفر و بقعه سوار غیب برای خود به یادگار بگذارد.
منطقه‌ای گردشگری مذهبی و طبیعی
اولین جاذبه این مسیر آرامگاه محمدبن جعفر طیار (ع) است که در فاصله پنج کیلومتری شهر دزفول و در جاده دزفول به شوش در شهرکی به همین نام قرار دارد که یکی از زیارتگاه‌های مهم شهرستان دزفول و خوزستان به شمار می‌رود.
صاحب بقعه، فرزند جعفر طیار برادر امام علی علیه السلام و داماد ایشان (شوهر حضرت ام کلثوم) و یکی از فرماندهان سپاه اسلام بوده است.
فضای اطراف بقعه را درختان بسیار سبز زیبایی فرا گرفته و فضای خوبی را به منظور گذران اوقات در محیطی معنوی و آرام به وجود آورده است.
این بقعه سرسبز و گردشگرپذیر که مساحتی بزرگ داشته و اطراف آن را زمین‌های کشاورزی احاطه کرده به شماره ۲۵۵۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بازمانده‌های جنگل‌های نیمه گرمسیری
مسافران می‌توانند در حوالی همین بقعه بن جعفر و در مسیر حرکت به شوش، از طبیعت زیبای بیشه عباس آباد که بخشی از جنگل‌های ملی دز است نیز بازدید کنند. جنگل‌های دز آخرین بازمانده جنگل‌های مناطق نیمه گرمسیری هستند. فضای بیشه عباس آباد به صورتی بکر و زیبا در کنار رود دز گسترده شده و فاصله آن تا شهر حدود ۱۰ کیلومتر است.
شهر دزفول به دلیل نوع پوشش درختان معمولاً تمام سال سبز است اما در این بیشه زیبا درختان در فصول مختلف سال تغییر رنگ داده و می‌توان در آن به زیبایی پاییز و سایر فصول را لمس کرد.
چنین طبیعت دلنشینی در جنوب دزفول در کنار طبیعت مرتفع شمال شهرستان، خود دلیلی بر این مدعا است که دزفول شهر چهار فصل است. به دلیل نوع پوشش بیشه عباس آباد در اکثر فصول سال قابل استفاده بوده و یکی از جاذبه‌های طبیعی دیدنی دزفول به شمار می‌رود. این بیشه در جنوب رود دز شکل گرفته و برای رفتن به آن باید از روستای بن جعفر به روستای عباس آباد رفت و بعد از عبور از آن وارد بیشه شد. در این بیشه، طبیعت بکر، زیبایی خود را به رخ بازدید کنندگان می‌کشد. این بیشه یکی از جاذبه‌های کم نظیر استان خوزستان است که با برنامه ریزی صحیح و استفاده از ظرفیت آن می‌تواند در روزهای مختلفی از سال به ویژه نوروز پذیرای علاقمندان به طبیعت باشد.
بقعه سوار غیب دزفول
بقعه سوار غیب یکی از آثار تاریخی شهر دزفول است که در پنج کیلومتری جنوب این شهر و در نزدیکی شهرک محمد بن جعفر قرار دارد؛ بنابراین این بقعه می‌تواند سومین گزینه برای بازدید مسافران در محور نخست گردشگری دزفول به شوش باشد. بنای بقعه تقریباً به شکل دست نخورده و فضای سنتی خود را حفظ کرده است. در اطراف بقعه چند درخت کنار و قبرستان قدیمی وجود دارد.
برای رسیدن به این بقعه از جاده فرعی قبل از شهرک بن جعفر و در مسیر روستای دهبر می‌بایست ۱٫۶ کیلومتر را پیمود. در مورد صاحب بقعه در کتاب مجمع الابرار و تذکره الاخیار آمده که وی همواره حامی ضعفا و صحراگردانی بوده که از آن مسیر عبور می کرده اند و در زمانی که به کمک احتیاج داشته اند سواری از غیب به یاریشان شتافته و به همین دلیل به سوار غیب شهرت دارد.
این بنای تاریخی به شماره ۸۳۶۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بقعه سوار غیب یکی از آثار خوزستان است که کمتر معرفی شده و جزو بناهای تاریخی ناشناخته به شمار می‌رود.
دومین مسیر عبور از دزفول به شوش
دومین راه برای رسیدن به شوش از سمت دزفول حرکت از مسیر جاده شمس آباد است. در این مسیر پس از خروج از دزفول مسافر در جاده شمس آباد که مملو از باغات مرکبات است قرار می‌گیرد که می‌تواند دقایق و ساعات خوشی را با حضور در این باغات سپری کند. شغل اصلی بسیاری از ساکنان شمس آباد در پنج کیلومتری دزفول باغداری و تولید انواع مرکبات است.
در ادامه راه تا قبل از چهارراه آوج و حتی پس از آن تا قبل از عبور از حوزه شهرستان دزفول مسافران می‌توانند با صحنه‌هایی زیبا از زمین‌های کشاورزی، باغات، گلخانه‌ها و جنگل‌های رودخانه دز با درختان سر به فلک کشیده و آبی روان مواجه شوند که در مسیر شهرهای تابعه دزفول و قبل از رسیدن به حوزه جغرافیایی شهرستان شوش هستند.
جاذبه‌های مسیر گردشگری دزفول-شوشتر
فاصله دزفول تا شوشتر ۶۴ کیلومتراست و دو مسیر گردشگری برای رفتن به سمت شوشتر از طریق دزفول وجود دارد. یکی مسیر جاده کمربندی دزفول به شوشتر است که فرد مسافر و گردشگر در هنگام خروج از دزفول و قرار گرفتن در جاده دزفول به سمت شوشتر با یکی از جاذبه‌های ارزشمند شهرستان دزفول در سطح ملی یعنی آرامگاه یعقوب لیث صفاری مواجه خواهد بود. یعقوب لیث صفاری در دوره حساس ایران با قیامش سبب شد نام ایران دوباره در این سرزمین طلوع کند.
آرامگاه این سردار نامی در ۱۲ کیلومتری شهر دزفول و درواقع در سمت راست جاده دزفول – شوشتر در کنار روستای اسلام‌آباد (شاه‌آباد) واقع شده است. بنای بقعه از یک چهارطاقی با گنبدی مخروطی و مضرس در دوره سلجوقی تشکیل یافته است.
یعقوب لیث نخستین سردار ایرانی بعد از ورود اسلام به ایران و احیا کننده زبان فارسی است که تلاش کرد دوباره ایرانی متحد را پایه‌گذاری کرده و حکومتی تشکیل دهد. بنای آرامگاه وی به دلیل ارزش‌های تاریخی و معماری به شماره ۲۵۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. این بنا در سال‌های اخیر مرمت شده و بازدید آن برای عموم علاقه‌مندان امکان‌پذیر است.
جندی شاپور باستان، نماد تمدن ایران
پس از بازدید از آرامگاه یعقوب لیث در همان محوطه آرامگاه، شهر و دانشگاه باستانی جندی شاپور با ۸۰۰ هکتار واقع است که طی کاوش‌های دو سال اخیر قسمت‌هایی از آن از دل خاک بیرون آمده و برای بازدید گردشگران و مسافران داخلی و خارجی آماده است. آثار به جای مانده از این شهر و دانشگاه باستانی که به دستور شاپور اول ساسانی ساخته شده در ۲۴ شهریور سال ۱۳۱۰ به شماره ۴۶ در ردیف آثار ملی به ثبت رسید.
دانشگاه جندی شاپور باستان که اکنون تنها بقایایی از آن در مجاورت روستای اسلام آباد دزفول برجای مانده در عصر ساسانیان در یک هزار و ۷۵۰ سال پیش، نخستین و معتبرترین مرکز علمی جهان بود که رشته‌های پزشکی، فلسفه و نجوم در آن تدریس می‌شد.
تپه‌هایی با قدمت پیش از میلاد مسیح
در ادامه طی کردن جاده دزفول به شوشتر در حالی که هنوز حوزه جغرافیایی دزفول برقرار است تپه‌های باستانی چغامیش دزفول یکی از باارزش‌ترین تپه‌های باستانی خاورمیانه که ظرفیت‌های بارز و بالقوه بسیاری برای ثبت در میراث جهانی یونسکو دارد گزینه‌ای ارزشمند برای بهره مندی و بازدید گردشگران است. چغامیش دزفول شهری از دوران پیش از اختراع خط است و قدمت آن به حدود ۶۸۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد.
چغامیش که بزرگترین شهر دوره نوسنگی است را باید نخستین مرکز در ایران دانست که خط و کتابت در آنجا ظاهر شده است. تپه‌های ارزشمند به جا مانده از این شهر باستانی که گنجینه‌ای از تمدن‌های آن دوران است در ۱۵ آذر ۱۳۴۴ به شماره ۴۸۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند.
این گنجینه به قدری ارزشمند است که خانم دکتر هلن کانتور در سخنرانی‌های خود چغامیش دزفول را با عنوان «شهری از سپیده دم تاریخ» معرفی می‌کند.
چغامیش در میان دشتی وسیع و در ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی شهر دزفول و در جاده دزفول به شوشتر قرار دارد. در این تپه این واقعیت نهفته است که آثار فرهنگ و تمدن و مدنیت در هشت هزار سال پیش هستند و نشان می‌دهند که انسان‌های آن زمان چگونه می‌زیسته‌اند.
یک باستان شناس به نام خانم کانتور، معتقد است که بر اساس شواهد موجود نمی‌توان گفت مردم این شهر عیلامی بوده‌اند. مردم این شهر کوچک حدود هفت هزار سال قبل از میلاد از کشاورزی و دامپروری گذران می‌کردند.
هیئتی از باستان‌شناسان مؤسسه شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو کاوش‌های خود را در تپه‌های چغامیش به سرپرستی پروفسور دلوگاز و خانم دکتر هلن کانتور در دهه ۴۰ خورشیدی آغاز کردند.
در میان اشیای مکشوفه کهن‌ترین سند حاضر از دریانوردی ایرانیان که ریشه فرهنگی آن به ۶ هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردد کشف شده، این مُهر گلین سندی است از گل پخته که در حفاری‌های ناحیه چغامیش به دست آمده است.
به دنبال کاوش‌های باستان‌شناسان خارجی در منطقه چغامیش دزفول مُهری استوانه‌ای شکل کشف شد که در نوع خود بی‌نظیر است. این مُهر کهن‌ترین ارکستر جهان را نشان می‌دهد.
پروفسور دلوگاز یکی از کاشفان این مُهر درباره این اثر ارزشمند باستانی می‌گوید این نخستین سندی است که بشر از موسیقی به شکل هُنری سازمان یافته دارد. در واقع این مُهر قدیمی‌ترین سند از تاریخ موسیقی جهان که تاکنون به دست آمده و متعلق به منطقه چغامیش دزفول است که تاریخ موسیقی ایران را به هزاران سال قبل می‌رساند.
مُهری که در چغامیشِ دزفول کشف شده حاوی صحنه‌ای از اجرای موسیقی است و برای نخستین بار تصویر سازهای گوناگون را در یک کتیبه به صورت یک جا داریم که نشان از پیدایش آهنگ و موسیقی به صورت همنوازی است.
در حفاری‌های تپه‌های باستانی چغامیش گویچه‌های منقوشی کشف شده که مربوط به دوران پیش از پیدایش خط هستند. درون این گوی‌های گلی ژتون‌هایی وجود داشته که هر کدام با طرحی که روی آنها بوده نشانگر انواع دام و محصولات کشاورزی و مقدار و تعداد آنها بوده‌اند.
دومین مسیر گردشگری دزفول به شوشتر
دومین مسیر گردشگری دزفول به سمت شهرستان شوشتر از سمت چهارراه آوج است. این مسیر، مسافر و گردشگر پس از گذر از مرکز شهر دزفول از جاده سرسبز شهر شمس آباد با بهره مندی از باغات مرکبات نیز عبور کرده و به چهارراه آوج می‌رسد.
مسافران پس از گذر از چهارراه آوج باید به سمت سه راهی بنوت بروند که در ابتدای این مسیر کوره‌های آجرپزی وجود دارد و در ادامه مسیر دزفول به شوشتر بعد از طی کردن چند کیلومتر آن طرف تر از کوره‌های آجرپزی، به تپه‌های باستانی چغابنوت می رسند که گزینه بسیار ارزشمندی برای بازدید گردشگران است.
تپه‌هایی از هزاره هشتم پیش از میلاد مسیح
طبق کاوش‌های باستان شناسان مؤسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو در منطقه، شهرستان دزفول تمدنی کهن و پیش از تاریخ را در دل خود جای داده است. ابتدای سکونت انسان‌ها در این شهرستان از تپه‌های چغابنوت آغاز می‌شود.
باستان‌شناسان این دانشگاه در سه دوره حفاری پیش از انقلاب در این منطقه، دریافتند که قدمت تپه‌های چغابنوت که با شماره ۳۲۳۲ در فهرست آثار ارزشمند ملی ایران نیز به ثبت رسیده، به میانه هزاره هشتم پیش از میلاد (نزدیک به ده هزار سال) می‌رسد و نشان دهنده آغاز زندگی گروهی قبل از اختراع سفال در شهرستان دزفول است.
این سابقه نشان می‌دهد که منطقه چغابنوت قدیمی ترین منطقه زیستی گروهی انسان‌ها در استان خوزستان است. تپه‌های باستانی چغابنوت در برگیرنده فازهای نوسنگی پیش از سفال و سفال‌دار اولیه است. در موزه‌های مختلف دنیا ازجمله موزه ملی ایران نیز تعدادی آثار از این منطقه وجود دارد.
پس از بازدید از تپه‌های چغابنوت در ادامه مسیر گردشگران و مسافران می‌توانند از طبیعت زیبای زمین‌های زراعی روستاهای بخش چغامیش دزفول لذت ببرند تابه محدوده جغرافیایی شوشتر برسند.
جاذبه‌های گردشگری مسیر دزفول تا لالی
دزفول یک مسیر ارتباطی سرشار از جاذبه‌های طبیعی برای رسیدن به شهر لالی دارد. بدین ترتیب مسافری که قصد دارد از مبدأ دزفول به لالی که فاصله آن ۸۸ کیلومتراست عزیمت کند ابتدا در مسیر بخش کوهستانی سردشت دزفول که بهشت گردشگری طبیعی خوزستان به شمار می‌رود قرار می‌گیرد، سپس با عبور از منطقه جذاب و بکر و طبیعی تنگه سرای سردشت دزفول و پل پرزین به لالی خواهد رسید.
استثنایی‌ترین جلوه طبیعت
یکی از استثنایی‌ترین جلوه‌های بکر طبیعت خوزستان، منطقه سرسبز و زیبای سردشت است که در منطقه کوهستانی شمال دزفول و در فاصله ۳۵ کیلومتری شهر قرار دارد. وجود کوه‌های سر به فلک کشیده، دره‌های سرسبز و پرآب، مزارع، چشمه‌سارها و جویبارها به‌خصوص در ایام زمستان و بهار موقعیتی ممتاز و ویژه را برای استفاده مشتاقان از هوای پاک، معطر و فرح‌بخش فراهم کرده است.
منطقه سردشت از شلوغ‌ترین نقاط گردشگری دزفول به شمار می‌روند که طبیعت بسیار زیبا و شگفت‌آور این مناطق دلیل این استقبال گسترده گردشگران است به گونه‌ای که در ایام تعطیل و اواخر هر هفته، جای جای نقاط سردشت از دره‌ها تا روستاها و کنار جاده شاهد خیل عظیم گردشگران و خانواده‌هایی است که در حال گذران اوقات در هوایی دلپذیر و مکانی چشم نواز و سرسبز هستند.
آرامگاه سنگی و چشم نواز پیرفزک (شهیدان زید)، جاده و دریاچه میانه، دژ و آبشار محمدعلی خان، روستای تاریخی و سنگی لیوس، روستای سرسبز و چشم نواز نورآباد تنها بخش کوچکی از نقاط گردشگری منحصر بفرد در بخش کوهستانی سردشت هستند.
تنگه سرا، دشتی وسیع و سرسبز
برای رسیدن به لالی در مسیر جاده دزفول به سردشت بعد از سرازیر شدن از گردنه معروف نخود کار با شیب بسیار تند به یک فلات و دشت بسیار وسیع با تپه ماهورهای فراوان و درختان بلوط و بادام تنک می رسیم.
در آنجا رودخانه نسبتاً بزرگی از زیر جاده با مسیری غربی - شرقی که به رودخانه تنگه سرا معروف است عبور می‌کند و جلوه بسیار زیبایی به این منطقه داده است. آب این رودخانه از کوه سگریون در دامنه جنوبی منطقه دیونی سرچشمه می‌گیرد.
چمن زارها، تپه ماهورها، درختان کنار و بید در فصل زمستان و بهار محل بسیار مناسبی را برای گردشگران و علاقه مندان به طبیعت خلق کرده است و در دو فصل مذکور اکوتوریست های زیادی جذب این منطقه می‌شوند.
وجود تپه ماهورهای نسبتاً بلند و رویش مراتع و چمن زارها در دامنه آنها، چشم انداز بسیار زیبایی را ایجاد کرده و فرهنگ پیاده روی و کوهپیمایی را در این منطقه رواج داده است.
پل پرزین جاذبه مسیر دزفول به لالی
برای اینکه به لالی رسید پس از عبور از بخش کوهستانی سردشت، باید از مسیر پل پرزین که در حوالی بخش مرکزی شهر گتوند قرار دارد نیز عبور کرد. در منطقه روستای پرزین، دره‌ای عمیق و نسبتاً پر آب وجود دارد و روی این دره پلی نصب شده که مجموعه دره و پل را کول پرزین گویند.
این کول دارای چشمه‌ها، آبشارها و آبچکان های بسیار متنوع و متعددی است که دارای آبی نسبتاً گرم بوده و به نظر می‌رسد آب این آبشارها از منطقه غارهای کارستی جاده سردشت به لالی تأمین می‌شود.
این کول یکی از چشم اندازهای بسیار زیبا برای گردشگری و اکوتوریسم در منطقه است که در تمامی فصل‌ها به خصوص پاییز و تابستان پذیرای طبیعت دوستان است. آب فراوان، آبشارها و روئیدنی های خاص منطقه در مسیر و بستر کول بر زیبایی این پدیده طبیعی افزوده است.
محور گردشگری دزفول به دهلران
فاصله دزفول تا دهلران ۱۳۸ کیلومتراست و اگر مسافری بخواهد از مبدأ دزفول به دهلران در مرکز استان ایلام عزیمت کند بازهم در مسیر مذکور می‌تواند از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری دزفول بهره ببرد.
به این ترتیب که مسافران می‌توانند در صورتی که زمان زیادی برای بازدید از جاذبه‌های دزفول ندارند، در بهترین حالت ممکن قبل از عزیمت به دهلران از جاذبه‌های متعدد بافت تاریخی این شهر دیدن کنند و سپس در مسیر عبور از پل تاریخی صیحه و ایوان کرخه در حوالی اندیمشک نیز بازدید کنند.
تلاقی فرهنگ و تمدن دزفول
بافت تاریخی دزفول که تلاقی فرهنگ و تاریخ مردمان این دیار کهن است، شامل ۲۸ محله قدیمی و درهم‌تنیده است که تزئینات معماری بی‌نظیر آن، دزفول را به «شهر آجری» معروف کرده است. در محدوده بافت تاریخی دزفول بیش از یک‌صد اثر تاریخی ثبت ملی شده شامل مسجد، حمام، گذر، بقعه وجود دارد.
علاوه بر ساباط‌ها، حمام‌ها، گذرها و مساجد و سایر اماکن تاریخی موجود در بافت، خانه‌های تاریخی که به نام صاحبان بنا از دوره‌های گذشته در این بافت به‌جای مانده هر کدام به‌تنهایی دارای ارزش فرهنگی، مذهبی و تاریخی هستند.
وجود بیش از ۲۰۰ خانه تاریخی در این بافت سبب شده تا بافت تاریخی دزفول نسبت به سایر آثار و مجموعه‌های تاریخی این شهرستان متمایز باشد به‌طوری‌که دزفول با برخورداری از این خانه‌ها می‌تواند به‌عنوان یک شهر توریستی با ردپایی از گذشته‌های زیبای معماری این مرزوبوم به جهانیان معرفی شود.
با وجود تمام تغییراتی که در چهره شهرهای امروزی پدید آمده اما بافت قدیم و کهن این شهرستان همچنان حکایت زیبایی از معماری ایرانی - اسلامی را روایت می‌کند؛ بنابراین بافت گردی در محدوده ۲۴۰ هکتاری بافت تاریخی دزفول شاید بتواند یکی از لذت‌بخش‌ترین قسمت حضور گردشگران و مسافران نوروزی در دزفول باشد ضمن اینکه برنامه‌های بافت گردی متعددی نیز از سوی اداره میراث فرهنگی دزفول برای نوروز در نظر گرفته شده است.
در ادامه مسیر مسافران پس از خروج از دزفول برای رفتن به سمت دهلران باید درطول مسیر از پل صیحه (آباره عباس خان) نیز عبور کنند.
این پل مربوط به دوره صفوی است و در کیلومتر ۱۰ جاده اندیمشک به شوش واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۳۷۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در ادامه مسیر، سایت ایوان کرخه نیز قابل مشاهده است. ایوان کرخه آثار شهری از دوره ساسانیان است و در زمان شاپور دوم ساسانی (۳۷۹–۳۰۹) ساخته شده است. این بنا در ۲۰ کیلومتری شمال‌غربی ویرانه‌های شوش و ۲۰ کیلومتری جنوب اندیمشک، در سمت راست رود کرخه در جاده دهلران قرار دارد و کامل‌ترین و بزرگترین شهر مدفون شده ساسانی است که گردشگر و مسافر در مسیر خروج از دزفول برای دهلران می‌تواند این جاذبه‌های باستانی را نیز در برنامه خود قرار دهد.
به گزارش خبرنگار مهر، اندیمشک نزدیکترین شهر به دزفول است که بر اساس توسعه زمینی فاصله بین این دو شهر از نظر کیلومتر، صفر است. بنابراین مسافرانی که به دزفول و یا اندیمشک سفر می‌کنند می‌توانند بدون پیمودن مسیر چندانی از جاذبه‌های هر دو شهر بهره ببرند.
مسیر گردشگری دزفول به دره سید خرم آباد
منطقه دره سید خرم آباد در استان لرستان نیز منطقه‌ای طبیعی و گردشگر پذیر است که برای عزیمت به آن از مبدأ دزفول یک مسیر گردشگری وجود دارد.
بنابراین مسافران نوروزی در دزفول می‌توانند از این شهرستان نیز به مقصد دره سید استفاده کنند، بدین صورت که ابتدا از پل باستانی ۱۸۰۰ ساله دزفول و سازه‌های آبی رودخانه دز بهره ببرند و سپس از مسیردپل چهارم دزفول وارد آزاد راه پل زال شده و به دره سید خرم آباد عزیمت کنند.
پل باستانی، شکوهی به قدمت ۱۸۰۰ سال
پل باستانی ۱۸۰۰ ساله دزفول مهمترین و ممتازترین اثر تاریخی این شهر است که در سال ۲۶۳ میلادی به دستور شاپور اول ساسانی پس از پیروزی بر والرین و با به‌کارگیری اسرای رومی بر روی رود جاری و زلال دز بنا شده و در طول تاریخ همواره کانون تحولات مهم از جمله جنگ‌ها و ظهور تمدن‌ها بوده است.
لزوم توجه بیشتر به این میراث گران‌بها باعث شد تا در دوره‌های مختلف همواره مورد مرمت و بازسازی قرار گیرد، این پل ۳۷۰ متری در ۱۵ فروردین‌ماه ۱۳۱۰ به شماره ۸۴ در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسید و ملی شدن آن باعث شد تا در روزگاری تصویر پل روی پول ملی نیز چاپ شود که نمونه آن در حال حاضر در موزه بانک مرکزی ایران نگهداری می‌شود.
پل باستانی هم‌اکنون در مرکز دزفول و بر روی رودخانه دز در میان دو بوستان ساحلی رعنا و ولیعصر قرار دارد و شرق و غرب شهر را به هم متصل می‌کند و تا چند سال پیش راه عبور شهرهای شوشتر، اندیمشک و دزفول بود اما ضرورت توجه بیشتر به این اثر تاریخی سبب شد تا کاربری پل از حالت سواره به پیاده تبدیل شود تا مبادا هجوم خودروهای پرشمار در طول شبانه‌روز، آواری باشد بر پیکر ارزشمند پل.
اکنون که نزدیک به یک هزار و ۸۰۰ سال از ساخت این پل باستانی می‌گذرد این اثر به‌عنوان یادگار اعصار تاریخی هنوز هم به حیات خود ادامه می‌دهد و در رأس کانون توجهات گردشگرانی است که دزفول را مقصد سیروسفر خود انتخاب می‌کنند.
