به گزارش تیتربرتر، دکتر منصور معتمدی امروز در نشست‌ تخصصی «از معبد تا موزه» که در محل موزه دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، با بیان این مطلب اظهار کرد: اهمیت موزه‌ها در عصر حاضر از لحاظ کثرت و تنوع موزه‌ها است و باید به این نکته اشاره کرد که رشته ادیان، موزه‌ای را در ایران ندارد.

وی با بیان این‌که در اواسط قرن 20 تعداد موزه‌هایی که در جهان وجود دارد، 10 هزارتا بود و در اواخر همان قرن این تعداد به 10 برابر رسید، افزود: با توجه به تحولاتی که در افزایش موزه‌ها اتفاق افتاده است سرگرمی، آموزش و جذابیت‌هایی را برای مخاطب به همراه داشته و این امر باعث شده تا ازحالت قدسی بودن فاصله گیرد.

دانشیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه فردوسی مشهد تصریح کرد: یکی از انگیزه‌های گردشگری سر زدن به موزه‌ها است و امکان ندارد که نام کشور فرانسه را بشنویم و موزه لوور پاریس در ذهن ما تداعی نشود؛ بنابراین در مقایسه گردشگری در عصر حاضر با آن چه که در قرون گذشته داشتیم، می‌توانیم بگوییم که گردشگری، رقیب زیارت شده است.

وی با اشاره به جاذبه‌های گردشگری که به زیارت توجه می‌کنند و جاذبه‌های زیارت‌گردی که به گردشگری توجه می‌کنند، عنوان کرد: طبیعتا یکی از جاذبه‌های گردشگری، موزه است و در این زمینه متخصصان گردشگری و علمای دینی دست به سوی همدیگر می‌برند تا مخاطب خود را داشته باشند و آن‌ها را از دست ندهند.

معتمدی خاطرنشان کرد: اگر دوره‌های قدیمی را در نظر بگیرید، حتی بعضا سیاحان و گردشگران هم با انگیزه‌های دینی بودند و گردشگری و تفریحی پدیده‌های متاخری است که موضوع آن در قرن 20 و 21 بالا گرفته و باید یادآور شد که در حال حاضر انگیزه‌های دینی وجود دارد اما بُعد گردشگری بسیار پررنگ است.

وی بیان کرد: در حال حاضر 27 تا 28 نوع گردشگری وجود دارد که البته یکی از آن‌ها گردشگری دینی و یا زیارت است و باید گفت که بُعد تفریحی و سرگرمی در گردشگری شدید شده است.

دانشیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: موزه لوور پاریس و بریتانیا دو موزه قدیمی هستند که در زمان پیدایش این دو موزه، دو نگرش در مورد دین پدید آمد که تا روزگار حاضر ادامه پیدا کرده است.

وی افزود: جامعه مخاطب عموما طبقه متوسط هستند و با فاصله گرفتن از جامعه‌های سنتی، اشرافیت در آن‌ها کمتر می‌شود و عموما مخاطب موزه‌ها هستند و طبقه متوسط به مواردی که در سنت مطرح می‌شود، پایبندی ندارند.

معتمدی اضافه کرد: افتتاح موزه‌ها در ایران به دوره‌ رضاخان برمی‌گردد که بر سر قدرت است و  به نوسازی‌های خود در ایران اقدام می‌کند و به نوعی موزه‌های قدیمی در کشور متعلق به همان دوره است. اگر به تعریف موزه دقت کنیم متوجه می‌شویم که محلی است برای نگهداری از اشیاء و آثار تاریخی، هنری و علمی که دارای ارزش هستند و اگر این‌گونه باشد به بُعد مثبت در مورد دین هم می‌توان نگاه کرد.   

وی با بیان این‌که یکی از حوزه‌هایی که در موزه اتفاق می‌افتد  مباحث علم و دین است، تصریح کرد: یکی از مسائلی که مطرح می‌شود؛ جایگاه شیء مقدس در موزه‌ها است و در جهان جدید جای تامل دارد که شیء مقدس وقتی در موزه قرار می‌گیرد آیا آن قداست را دارد یا خیر.

دانشیار گروه ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه فردوسی مشهد اذعان کرد: موزه‌ها چهار واکنش در مورد اشیاء نشان می‌دهند؛ اول اینکه مطرح کنند مانند آثار دیگر است و هیچ تفاوتی ندارند، دوم اثر را برگردانند، سوم اثر را حفظ کنند اما مورد تایید و قبول افرادی شود که مربوط به آن‌ها است و چهارمین رویکردی که موزه‌ها دارند این است که اشیاء در آمد و شد باشند و شیء را در موقعیت‌های مختلف مانند عید، جشن و مراسم مذهبی به کلیسا تحویل ‌دهند.