ابتدا لازم است تعریفی کوتاهی از حافظه ارائه دهیم: : "حافظه عبارتست از ذخیره کردن اطلاعات در طول زمان". مغز اطلاعات ورودی را در دو سطح بلند مدت و کوتاه مدت نگه می دارد.
• نحوه ی عملکرد حافظه ی کوتاه مدت
حافظه ی کوتاه مدت مکانی است که تفکر هشیار و پردازش اطلاعات در آنجا انجام میگیرد. اما اینکه چگونه اطلاعات ورودی به حافظه ی بلند مدت می رود مبحثی است که در ادامه به آن می پردازیم.
وقتی اطلاعات به حافظه ی کوتاه مدت یا "حافظه ی فعال" وارد می شود، معمولا تنها بیست تا سی ثانیه در آنجا می ماند، زیرا حافظه ی کوتاه مدت نسبت به گسیختگی یا تداخل بسیار حساس است. در واقع مقدار اطلاعاتی که حافظه ی کوتاه مدت می تواند نگه دارد محدود است. یک بزرگسال عادی و سالم می تواند بین پنج تا نه قطعه اطلاعات را در حافظه ی کوتاه مدت خود نگه دارد.
• چگونگی انتقال اطلاعات از حافظه ی کوتاه مدت به بلند مدت
حافظه ی حسی ( که گاهی آن را ثبت حسی نیز می نامند)، اطلاعات حسی را پس از کنار رفتن محرک فیزیکی، برای مدتی کوتاه نگه می دارد. این حافظه یک نسخه ی دقیق از محرک حسی را تنها برای چند ثانیه نگه می دارد. اطلاعات بسیار کمی از آنها به حافظه ی کوتاه مدت می رسد.
حال اگر همین اطلاعات با مرور ذهنی به اندازه ی کافی تکرار شود، ممکن است اطلاعات از حافظه ی کوتاه مدت به بلند مدت منتقل شود. مثلا همه ی اطلاعات ذخیره شده، همه ی مهارت های آموخته شده، و همه ی خاطرات تجربه های گذشته، در حافظه بلند مدت انبار می شوند.
هرچه اطلاعات معنادار تر و مهمتر باشند، آسانتر در حافظه ی بلند مدت ذخیره می شوند. با این حال اکثر اطلاعات، برای اینکه از حافظه ی کوتاه مدت به حافظه ی بلند مدت بروند، باید فعالانه مرور ذهنی شوند.
