در این مطلب آمده است:

ضربه زنندگان به انقلاب کسانی هستند که بی‌تأمل و تفکر مردم را از قطار انقلاب به بیرون پرتاب می‌کنند. کسانی که هیچ نسبتی با فلسفه انقلاب ندارند اما – به هردلیل- در جایگاهی قرار گرفته‌اند و به قوه حداکثری دفع تبدیل شده‌اند. یکی – با عرض معذرت- نافِ زنان را می‌شمارد و باز هم با – با عرض معذرت شدیدتر- به آمار یائسگی می‌پردازد و خیلی حرف‌های دیگر.

از این قماش کم نیستند که صحبت‌های سبکشان بر ذهن جامعه، گران می‌نشیند. نمی‌خواهیم اسم ببریم اما گفته هاشان در روزهای اخیر، در رسانه‌ها، اسم هاشان را و رسمِ شان را عیان می‌کند. به اسم انقلاب و بر بستر گرامیداشت دهه فجر هم میدان پیدا می‌کنند اما حاصل حضورشان می‌شود غیبتِ بسیاری دیگر.

این اقلیت خود انقلابی پندار که با صدای بلند به نفی دیگران می‌پردازند را هرچه بتوان نامید، در شکوه انقلاب و در سپهر اندیشه انقلابی جایگاهی ندارند. منطق انقلاب، شکل گرفته در مکتب علوی است. در حکومتی که می‌خواهد به قاعده علوی شکل بگیرد قطعا برای بددهنان و بد کلامان جایی نیست.

 اگر به  ظرافت‌های دینی توجه کنیم، زبان چنین بی‌ادبانه مهار نخواهد درید و هرچیزی را نخواهد گفت. شرط اولیه انقلابی بودن هم مودب بودن به اخلاق دینی است. جز این باشد، دروغی بیش نیست....